bir de büyükanneye açılmak diye bir durum da var(mış). video kaydı bile yapmışlar, arşivlik! buyrun keyifle izleyin: c368c *

sözlüğün en duygusal ve en etkili dersler veren başlığı...
muhteşem paylaşımlar doğurmuş...
39'u bitirdiğim şu günlerde, ne yılların nasıl akıp geçtiğine inanabiliyorum ne de yaşanmamışlıklarıma nasıl dayanabildiğimi anlayabiliyorum...
bundan sonra söylesem ne olur, söylemesem ne değişir bilemiyorum. ama, bu cesareti gösterebilmiş tüm yoldaşların yüreklerinden saygıyla öpüyorum...

josh feedman, eski denizci olan babasına 22 yıl önce babasına açıldığı mektubunu facebook'ta yayınlamış. zamanınız, sabrınız ve biraz da ingilizceniz varsa okuyun derim. ağlayan birisi değilimdir ama bu olaylar beni epey duygusallaştırır, bunda duygusallaşmadım bile çünkü noktası virgülüne o kadar yerli yerinde, o kadar güzel dile getirilmiş ki kendim yazmış gibi hissettim. duygulanmaktan çok yüzümde bir tebessüm, içimde bir umut ışığı oldu.

annesinin ağlama sebebini “no, honey, you don’t understand. i’m crying because of all those years you had to hide this while thinking i might not love you if i knew the truth.” açıklaması, josh'un ''you can choose who you sleep with, but you can’t choose who you desire.'' demesi...

25eb9

önce biseksüelim diyin ve ağlayın. pişmanım diyin. sonra yavaş yavaş araya iyi homoseksüelleri sokun. onların başarılarını anlatın. onların ne kadar normal olduklarını anlatırken bir yandan heteroseksüel sapık insanları anlatın. onlarında ne kadar sapık olduklarını vurgulayın. ama bunları aniden yapmayın. ben 1 sene boyunca bu aşamaları katettim. şimdi rahatça biseksüelim diyebiliyorum. langır lungur ibneleri savunabiliyorum annemlere karşı. az kaldı yakında tamamen gey olduğumu söyleyip fakülteyi de bitirdikten sonra helal süt emmiş diğer ibne ile kapılarını çalarım. *

açılan/açılmakta zorlanan insanların hikayelerini tamamen başka, onları tanımayan insanlar tarafından dile geldiği şöyle duygusal bir dışa vurumu bulunmakta.

uzun süredir yapmak istediğim eylem. ablama açıldım. sırada annem var ama sözlük anne kardeş gibi olmuyor. bu düşünce daha kafamda bir tomurcuk iken ara ara yanına gidip söylediğimi düşünüyorum aman aman. kalp atış hızım sonsuza doğru yakınsamaya başlıyor. ama hemen hemen her gün ve her gece kendimi yemekten, kendimi hırpalamaktan da geri duramıyorum. kaç kere korkaksın, kendinden utanıyorsun diye kendi kendime söylendiğimi bilmiyorum. kaç tane coming out videosu seyrettim, kaçında salya sümük ağladım onu da hatırlamıyorum. her seferinde aklıma annem geliyor. her coming out videosunda annem de böyle güzel tepki verse de sarılıp dursak diyorum. ama cesaretimi toplayıp da söyleyemiyorum. aynı zamanda 16 17 yaşlarında daha lisedeyken bunu ailesine söyleyebilmiş kişilere de hayranım. ben bırak söylemeyi o yaşlarda kendimi bile kabul edememişken adam ailesine söylemiş ve ailesi ile bu konuları çoktan aşmışlar ve yollarına devam ediyorlar. gta vice city'deki helikopter görevi gibi aynı yere takıldım geçeniyorum sanki. öyle bir his var içimde sözlük * neyse ailesine açılmış olanlar varsa tavsiyelerini alabilirim. gerçekten bu ara kafamı çok fazla kurcalıyor bu durum benim. iyiden iyiye rahatsız olmaya başladım.

açıldıktan sonra aşık olduğun kişiyi, izlediğin filmleri, ilgilerini, aşk acını da arkasından paylaşıp dertleşemeyeceksen gereksiz. aksi halde öğrenecekler de ne olacak

ekonomik ozguluk gerektiren davranış, şimdi bakınca iyiki yapmışım dediğim ama zaman zaman bencil olduğumu düşündüğüm bir konudur.
şuraya bırakayım.

http://gayganzemin.blogspot.com/search/...

babam eşcinsel olduğumu öğrendi ve…

https://homojen.ayisozluk.com/babam-esci...

aileye açilin eğer anlayışla karsiliyorsalar ailenizdir, eğer anlamıyorlar ise hiç aileniz olmamislardir.

ekonomik yönden durumunuz çok iyiyse aile bu durumu pek de siklemiyor yeter ki onlara para verin çevremde yaptığım gözlem bu. türk ailesi parayı seviyor hacı abi. şok!

benim için hiç bir anlam ifade etmeyecek durum. ne eşcinseller gibi bir yaşam sürüyorum nede heteroseksüeller gibi. iş böyle olunca gerek yok sanırsam bilinmeme. şu noktada evlerinde ki huzur kaçmasın boşu boşuna. zaten ömürleri azalmış, bir ayakları çukurda. 2 defa baba 1 defa da annem kalp krizinden döndü. şimdi kimsenin ölüm sebebi olmak istemiyorum. hele ki babamın kalp krizleri benimle tartışırken tuttuğundan bir ömür aile bireylerim tarafından suçlanamam.

çok zorlu bir süreç. ilk tepkiler tabii ki aşırıya kaçacak ama bu ebeveynlerin eş cinsellikle ilgili bilgilerinin az olmasından kaynaklanıyor bence. en azından benim ailemde durum buydu. ben eşcinselim bunlarda benim eşcinsel arkadaşlarım diye karşılarına çıktığımda şimdi siz tren mi yapacaksınız diye sormuştu annem hiç unutmam. çünkü onun gözünde bu bir sapkınlıktı ama şuan öyle düşünmüyor. dünyaya bu şekilde gelişimin bi sebebi olmalı bunun da çevremdekilere bu konuda bilinirlik sağlamak olduğunu düşünüyorum. benim gibi düşünüyorsanız eğer bu aile ile başlar. çünkü sizi koşulsuz sevip kabul edebilecek bireyler ilk önce ailenizdekilerdir.

yıllarca oğlum diye size hitap eden babanızın bir anda şoka giriş hali

1- takıldığınız insanlar, takıldığınız mekanlar, ya da yaşadığınız ilişkiler ailenize anlatamayacağınız cinstense açılmanın bir anlamı yok.
2- ne yazık ki marjinal kesim ön planda. abartılı hareket ve görünümleriyle ön yargıları körüklemekten başka bir işe yaramıyorlar. o kesimin yarattığı imajla yüzleşeceğinizi unutmayın.
3- kendi taşıdığınız yükü başkalarının üzerine yığmak da bir çeşit bencillik. siz rahat edeceksiniz diye onları başkalarına karşı tedirgin edeceksiniz çünkü.

yine de drama sevenler deneyebilir. iyice ölçüp tartmak lazım.

neresinin drama olduğunu anlamadığım şey. siz dramatik şekilde açılıyor olabilirsiniz ama ben gayet normal bi şekilde açıldım.

kolundan tutulup psikologları dolanma ihtimali de vardır. evden kovulma ihtimali de vardır. dayak ve sonu ölüme gitme durumları da vardır.

fakat bunlardan hariç; ailenin sana "sırf seni sen olduğun için sevmesi" gibi bir ihtimal de vardır. her şey kötü olacak diye bir şey olamaz diye umutlanıyorum bazen.

erkek kardeşim biliyor ve gayet iyi anlaşıyoruz. abi kardeş ilişkimizi seviyorum. birçok abi kardeş ikilisinden daha yakınız.

ya katastrofik ya da çok mutlu edici sonuçlar doğurur, arasının olduğunu düşünmüyorum, hayatını değiştirebilecek eylem, iyi veya kötü yönde , çok iyi düşünülmesi lazım, bu hayat sizin ,ailenizin değil, aileye söyleyerek mutlu ve rahat olacağınızı düşünseniz bile bir daha düşünün, koskoca hayatta başka türlü mutlu olmanın da yolları vardır

bilmelerini gerektirecek bir durum olana kadar açılmamayı düşünüyorum. öyle bir şey de muhtemelen olmaz. şimdi bile karşıt görüşlerle sürekli çatışırken bunu yapmak mantıksız olur. reklamlarda gördükleri aşk 101'in "ibne" osman'ı yerine beni linçlerler. *