biraz önce bacağımın arasındaki kedinin sıcaklığı ile uyandım. şimdi de uyuyamıyorum.

insanlarla sadece yatmış olmak için yatıyorum son zamanlarda. hiç kimseden, hiçbir şeyden zevk alamıyorum ve her an boğulacakmış gibi hissediyorum. hayatım rüzgarın akışını takip edemediğinden olduğu yerde dönüp duran ve her an batabilecek bir kayığa benziyor resmen.

itirafları okurken, itirafı yazan kişileri etrafımdaki insanlarla eşleştiriyorum; "bu sanırım ahmet, şu kesin mehmet" gibi gibi.

c2 da bir cocukla yazisiyordum ben anonimim cocugu yuzu vucudu vs. meydanda korktugu kimse yok iki gun boyunca konustuk bana hic bir seyo dusunmeden canımın istediğini yapmamı söyledi e birazda kızdı bir yandanda etkilendim çünkü benden foto vs istemedi bunun yeri burası degil dedi ve genel konular hakkındada konusabildik her neyse gel gelelim cocuk hesabi kapatmis ki bende bugun fotolari doseyecektim olur belki bu is diye (bkz:send nudes) neyse efendim iste oylece cekip gitti kaldim oyle bana her insan gibi davranan herkese aşık olabiliyorum sanırım çok safım birinden kazık yiyip amansız bir hırslı bir yolluya dönüşme zamanına gelsekte ortalığın bir koysam ahh ahh...

çok safım havada pembe bulutlar olsun istiyorum duygusalmıyım? evet korkakmıyım? evet sozluk korkuyorum herhangi bir şeye başlarken yemek spor aklınıza ne işerken bile lan acaba bir şey olacak mı tetikte bekliyorum boyle bu beni çok yoruyor be nasıl kurtulurum en ufak fikrim yok.bunu ögrenmem lazım çünkü insan kendi kendini iyileştirebilir

psikoloğuma prostat masajı yapmıştım sözlük. nasıl birşey olduğunu çok merak etmişti.

hayatımda bir dönem olmuş bir arkadaşın (sizler buna eski sevgili diyorsunuz) sevgilisi tinder da beni beğenmiş.. eski sevgilimin yeni sevgilisi bana yürüyor

sözlük kimseye güvenemiyorum hornet sıktı dedim bu sefer twitter açayım neyse işte ah benim salak kafam birisiyle konustum ben buna yolladım resimleri buda meğersem bana fake resimler atmış sözlük o kadar çok korkuyorum ki inanılmaz ötesi korkuyorum umarım bir şey olmaz

senin hatan. yine güvendin birine, kimseyi suçlama. düştüğün konumun sebebi sensin. ne bekliyordun? seni önemsemesini mi? gerçekten buna inandın mı?

hayatla, insanlarla uğraşmak, iş vs bunlarla başa çıkabiliyorum ama hiçbir şey zevk vermiyor. yarın otobüs çarpıp olay anında ölsem umursamam herhalde.

kendimi bilgisayar oyunlarına verdiğim, fantastik dünyalarda yaşadığım ve hatta rüyalarımda bile o diyarlarda dolaştığım bir dönemdeyim. umarım yakında çıkarım.

okullarin kapanması ve bayram nedeniyle metrekareye düşen insan sayısındaki azalma beni mutlu etse de; giden mi mutlu yoksa amaçsız kalan mi sorgularken heyecanimi kaybettim sözlük...

beraber art arda 8-10 gün geçirdiğim insanlardan en başta ne kadar sevsem de nefret etmeye başlıyorum. benden sevgili olmaz.

demet akalın'ın şarkılarını seviyorum. bunu asla inkar edemem. her zaman olmasa da yaz geldiğinde mutlaka demet akalın dinlerim yani. güneşlenirken filan süper oluyor. tüm bunlara rağmen yine de serdar ortaç dinleyen insanları yargılarım, acımam.

nişanlı üniversite arkadaşıma gay olduğumu söyledim ve aynı zamanda ondan hoşlandığımı söyledim. kawaii

vurdurmadım hala.

iyi be sözlüğün tek rahibesi ben değilmişim teşekkürler sphynxinator.

uzun zamandır yoktum ortalıkta bi itirafta ben bulunayım.
2 hafta önce işimden ayrıldım ama o kadar tiksiniyorum ki oradaki insanlardan kingsman filminin klise sahnesindeki gibi herkesin birbirine daldığı birbirini vurduğu yumrukladigi bi sahne istiyorum. tabii ben de o ara elimde çekirdekle izlemeyi istiyorum. eglenceli olurdu

sinir nöbetlerimi bıraktım ayı sözlüğün manevi desteği iyi geldi destek veren adminden tut bana yazan herkes minnet duyuyorum iyi ki varsınız...ama son zamanlar fotograf atmıştım ve fotografım en kötü fotograf secildi ona çok bozuldum ilk defa paylaştım fakat sildim hedef tahtası gibi oldum herkes mükemmel değil herkes dört dörtlük bi yakışılık yok ben çirkinim bunu biliyorum artılar havadayken sürekli eksi yemek üzdü beni malesef demekki kendi içimizde bile ötekileştirme var...

aslında yazmak istediğim çok şey var ama yazmaya, anlatmaya üşeniyorum. bir de gereksiz ve işlevsiz o kadar saçma tavsiyeler verenler oluyor ki çevremde, aman içimde kalsın diyorum.