geçen gece ilk kez biriyle salt seks için buluştum. fekat yalnızca iyi birer arkadaş olarak ayrıldık. aşk adamı olmasam hayat daha mı horoz şekeri olurdu acaba?!..

kalbim çok kırıldı ve öfkeliyim.başkalarının mutlu olmasını çekemeyecek duruma geldim.ben bu haldeyken onlar nasıl da bu kadar mutlu halde diye kendimi yiyorum.sosyal medyadan nefret etmeye başladım özellikle de instagramdan.herkes egosunu cilalar olmuş.çok mu şey istedim sanki? sadece mutlu olmak.en yakınımdaki kişiler bile kendilerini benden uzaklaştırır olmuş.ben daha da yalnız ve öfkeliyim.saçma saçma sağa sola birşeyler fırlatıyorum tek başıma kaldığım yurt odamda.üstüme üstüme geliyor duvarlar.artık bitsin istiyorum.

duştayken "böyle kokan yemek olsa yer miydim?" isimli oyunu buldum. bütün duş jeli ve şampuanları kokladım. l'oreal elseve oldukça yenilebilir. clear'ın da gideri var.

birkac hafta once, haciosman-yenikapi hattinin tam is cikisi saatinde taksim?den binip, kapi agzinda kendine zar zor yer bulabilmis bendenize bakarak (abartma yoktur) binen, hal boyle olunca beni birkac dakika boyunca "acaba suratimda bisi mi var" gerginligine sokan ama bir yandan da heyecanlandiran, uzun boylu-alimli-kisa ve dalgali sacli kiz..ne yaptin oyle sen? :)
p.s.(i) yogun cabalarimla o kalabalikta mecidiyeköy?de indiğini gorebildim.
p.s.(ii) uzun boylu kadinlardan hoslandigim kesinlesti:)

hayattaki tek amacı seri eksi oy vererek dikkat çekmek olabilen yazarların eksik özgüvenini harekete geçirip doldurması gereken başlık. '' kıskanç, yetersiz, hayattan bıkmış, mutsuz bir insanım '' diye de açıklayıcı bir not düşmeleri beklenmektedir.

sevgili sözlük.. gece çok içtim ve de sızdım. sızdıktan 1buçuk saat sonra uyandım ve duşa girdim. duşta öylece oturdum ve düşündüm. sonra kalmaya çalışırken normal olarak ayağım kaydı ve başımı duvara gömdüm. sağlammış kafam.. 2ağrı kesici aldım ama ağrısından duramıyorum. mide bulantısı yok. sanırım yine ölmüyorum.

dun ilk defa bu hornet denen uygulamayi indirmeye karar verdim. neyse efendim, foto falan yukledik falan fisman. ayni gun onlarca adam ustume cullandi(kezban degilim taam mi). sonra yakinlarimdaki birinin israrina dayanamayip evine gittim ve malum son. bunun icin kendimden tiksiniyorum, ilk iliski her zaman sevdigin biriyle olmaliydi aslinda. kendimi o kadar kastim ve heyecanlandim ki dogru duzgun birsey hissedemedim. karsimda bir yabanci vardi cunku, bu kadar basit miydi bedenini teslim etmek. ama bu durum hep boyle olacak sanirim, aksi ihtimal cok dusuk galiba. bilmiyorum bu duruma alisabilir miyim, ben de kendimi herkes gibi suyun akisina birakabilir miyim? ruh dunyam karmakarisik su anda. amerikan dizilerinde gorulen ciftler, beklentiler ve de gercekler cok aci. bu ruh halinden kurtulmayi umit ediyorum, ben de bosverebilmek istiyorum, insanlarin sadece dis gorunusumden degil, beni ben yapan seylerden etkilenmesini istiyorum. cok mu sey istiyorum be sozluk!

you've got mail'in şu efsane sahnesindeki gibi ayrılabilmek için biriyle sevgili olmak istiyorum sözlük. yıllardır hayalim.

muhteşem sandviçleri olan bi ayıcık arkadaşım bize gelecek. akşama kadar sandviçlerin her çeşidinden yemek istiyorum. yerken aşık olmak istemiyorum sözlük, genelde böyle şeylerden çok etkileniyorum da -____-

bir gitarist ile 18 saat çıkmıştık. tabi sonra ben bunu kendime yediremeyip kendimi başkasına yedirtmiştim. yaşça hayli büyük biriyle yatmıştım. bu biriyle ilk ilişkimdi o ayrı mesele pişman mıyım, değilim.
(az orospu değilmişim lan.)

zirvelerde buluşup eğlenen, muhabbet eden, hoş vakit geçiren yazarları kıskanıyorum *. ne yani istanbul'da ikamet etmiyorsak biz napalım, bizim suçumuz ne *

herkes bir şekilde hayata tutunurken, ben her seferinde duvara tosluyorum. evet itiraf etmek istiyorum, kıskanıyorum hemde çok kıskanıyorum sözlük. hayatının düzgün bir seyri olan insanları gördükçe irrite oluyorum, anı yaşayamıyorum. tek istediğim elimde kokteylim bir sahilde uzanmak ve güneşin tadını çıkarmakken, gereksiz şeyler için zamanımı öldürmekten bunaldım. eskiye özlem duymuyorum ve her şeyin yaşanması gerektiği gibi yaşandığına inanıyorum ama zaman döngüsünün içinde ne zaman iyi hissedeceğim diye düşünmeden de edemiyorum.

insanın her şeyi kötü olur biri iyi olur değil mi?
okulun, ailen, işin kötü gidiyordur ama güzel bir ilişki içerisindesindir ya da ilişkin kötüdür yahut yoktur okulun iyi gidiyordur vs. fakat hepsi birden kötü olunca insan bir öh oluyor artık. her şey mi kötü olur? moduna giriyor.
insan ümidini yitirmemeli hiçbir zaman bunu hep söylerim fakat artık bıkıyorsun. yok artık hiçbir beklentim hiçbir şeyden diyorsun.

kendimi hep "yarin sabah daha guzel olacak" masalina inandirmaktan yoruldum galiba,1 seneyi gecti. güçlü kız olduğuma da inandırmışlar beni, bi kere olsun birinin yaninda gucsuz kalmak istiyorum artik. ben de boğulmanın eşiğine gelebiliyormuşum bunu öğrendim. ama olsun bu gece de uyuyacağım " yarın sabah daha güzel olacak"

1 haftadır yaşayabileceğim bütün kötü olayları yaşadım galiba
4 yıldır aşık olduğum kişi sevgilisiyle instagrama elele fotoğraf attı
tuhaf bi ilişkimiz olan kişiyle ayrıldık
yalnız yaşıyorum ve burada sohbet edeceğim hiçkimse yok. yavru bi kopek beslemek istiyorum fakat burada böyle bi imkan yok *
bir haftadır uğraştığım bahçemde herhangi bi tepki yok sabah akşam kontrol ediyorum fakat herhangi bi yeşerme yada bi yaşam belirtisi yok
internet kafeye gidip game of thrones izlemek istiyorum fakat 4 km yürümem gerek ve daha önce görüştüğüm okul çaydı ve işe alınamadım cebimde kalan parayı yazmak bile istemiyorum
ve daha neler
*

ama gel görki huzurluyum hiç anlamlandıramadığım şekilde yani en son ne zaman bu duyguyu hissetim hatırlamıyorum. bazı şeylerin cidden farkına vardım ve evet huzurluyum iç dünyama yaptığım yolculuk galiba iyi gidiyor. millet firarisini satar bilge olur bense çocukluğuma dönerek huzuru buldum. enteresan *

tanıdığım ve acaba dediğim bir insana heteroseksüel olup olmadığını soracaktım. ki zaten "heteroseksüel" kelimesini her heteroseksüel bilmediğinden vereceği cevaba göre uzatmayacaktım fakat haftalardır tam soracağım birden kalbim küt küt küt atmaya başlıyor, heyecanlanıyorum. hayır duygusal şeyler hissettiğim bir insan da değil neden böyle oluyorsa.



bir de bugün çok eski ve samimi olduğum fakat bir süredir görüşemediğim erkek bir dostuma cinsel yönelimimi açıkladım.
ters bir tepki vermeyeceğini zaten biliyordum fakat yetiştirilme tarzından ötürü ki bunu o dile getirdi, bir takım homofobik düşünceler var ama bunları yansıtacağını düşünmüyorum. gene de biraz çekindim.


bazen hiç saklamak istemiyorum hiç kimseden. özellikle okul, iş gibi yerlerde. insanlar kendi özel hayatlarından anlatıyorlar bir şeyler. bense uzun zamandır hayatımda biri yok diyorum. içimden geliyor anlatmakta keşke o insanlar buna müsait olsa.

hiç realist bir ibne değilim. hayallerde yaşıyorum.

3 gün önce mezuniyetim vardı, ve kepimi havaya değil birinin kafasına fırlatma kararı aldım törende. sonra kime atsam kime atsam diye düşünürken kafama iki tane kep yedim bu arada. sonra bir baktım önümde hiç sevmediğim mutlu bir çift, kız kepini fırlatmış yehuu coşuyor. iyice gerinip kepi kızın kafasına geçirdim. kız ''ağğğh salakmısınız yaa'' dedi arkasına bakıp , tabi benim attığımı bilmiyor benle gözgöze gelince gülümsedi, bende güldüm. sonra bu çok eğlenceli geldi. yanımda da arvellian vardı onun da kepini istedim. ön sırada boş boş duran bir kız vardı zaten 4 sene boş boş durdu bari bi anısı olsun diye arvellian 'ın kepini de onun kafasına fırlattım. kız çığlık attı ve yanındaki kankası da çığlık attı - niye bilmiyorum- işte aldı beni bir gülme buna güldüm 10 dakika işte bu da böyle bir şeyimdi.

itiraf ediyorum. mutlu olduğum zamanlarda bile saçma sapan şarkılar dinleyip, saçma sapan düşüncelere dalıp kendimi tribe sokmaktan zevk alıyorum.

leoparsjz burjuva mezuniyet demişken aklıma geldi sözlük, itiraf ediyorum sonrasındaki partiye gitme amacım tamamıyla adam kaldırmaktı. çok eğlendim falan ama havamı aldım yani. hedefim hetero çıktı ve tüm gece bi kızın arkasına yapıştı. gerçi karanlıkta yalnız başımayken yanıma gelen ve aynı apartmandayız deyip ismimi bilen genç bar çalışanı sayesinde biraz aksiyon yaşadım ama bu kadar yani.