çocukken boğulma olayı yaşadığım için oluşan travma sonucu hidrofobi ve köprü korkum vardır. istanbul boğazından bi adam akıllı geçemedim,manzaraya dalamadım ya ona yanarım.
arı nefret ediyorum bütün türlerinden bu güne kadar bir kere sokuldum iğrenç hayvan tarafından tamam acısı çok büyük değil görünümü ve uçarken çıkardığı iğrenç ses bana yaklaştıkça sanki tırnaklarımı çekiyorlar saçlarımı tek tek kopartıyorlar gibi hissediyorum. bir diğeri de kırmızı ışık küçük ev aletlerinin kırmızı ışıkları televizyonların ve decoderlerin üzerindekiler araba anahtarlarındakiler falan tahammülüm yok bu ikisine
aldatılma korkum var ama bu sadece ilişki için geçerli değil. genel bir aldanma korkusu. etrafımda olan, bildiğim şeylerin bildiğimden farklı olması ihtimali en büyük korkularımdan. bir de karıncalar, ürktüğüm tek böcek türü. küçükken bir kere ağaca çıktığımda bir anda ayağıma yüzlercesinin çıktığını gördüğüm andan kalma bir fobi bu da. son olarak gök gürültüsü aslında bir nevi çok yüksek ses korkusu da diyebiliriz. *