bir tane uzun tüylü sarman oğlum, bir tane beyaz scottish kızımla beraber deneyimlediğim ev arkadaşlığımda yolculuk ettiğim canlı türü. bir kere hepsinin karakteri birbirinden farklı , özellikle tekir kedilerin , kedi türünün en kralı olduğunu düşünüyorum. aşırı hareketli , aşırı yaramaz, aşırı zeki olduğunu düşünüyorum. bendeki iki tanesi arasındaki farklara gelirsek, say say bitmez. sarman olan oğlan, babası tarafından tuhaf bir şekilde eğitilmiş. hayvan kedi değil, köpek gibi gerçekten. mesela iki günlüğüne iş için bir yere gideyim döndüğümde köpek gibi uluyor trip atıyor. eşyaları bırakıp salona geçtiğim anda gelip kafa atıyor suratıma. gerçekten bildiğin gelip kafa atıyor. sonra iki patisiyle sarılıp saatlerce öpüyor. gece ise sarılarak uyuyor. kız ise kızgınlık döneminde babasına düşkün, bu ay kısırlaştırdığımızda karakterinde ne değişiklik olacağını bilmiyorum. onun dışında ben duşa girdiğimde sağa sola sallanarak ağlıyor. genellikle dibimde. babamız isyanlarda, köpeğimiz ve kedilerimizin düşkünlük gösterdiği kişi değiştiğinden bir miktar hüzünlü. ama her şeye rağmen , sevgi dolu tüy topları iyi ki varlar.
ceyda torun belgeseliymiş kendisini ilk defa bu işle duydum çok tatlı çok keyifli dialoglar var sevgi ve minnoşluk dolu bir belgesel. birde mühim yerlerde ödüller almış en son ,tavsiye olunur...
bir aydır zayıflatmaya çalıştığım başımın tatlı belasıdır. tamam tombiş kedileri seviyorum orada bir problemim yok da hayvan yakında bomba gibi patlayacak diye korkuyorum.
efkarlı efkarlı karşısında sigara içtiğimde karşıma geçip derdimi anlamış gibi içli içli bakabilen, içimden karşılıklı rakı mı içsek diye geçirmeme sebep olan, bu hissiyata sahip olan tek hayvandır. her birinin ayrı ayrı bir karakterinin olduğu da gerçektir.