eğer aktif olan, pasif olanın iyice gevşemesini beklemişse, sorun değildir. kalsındır. ama aceleci davranmısşa, eh isini çabuk bitirsindir.
keza anal seks, erkan yolaçın sunduğu evet-hayır yarışması değildir. bu yüzden mehter marşıyla gelen mehter marşıyla, izmir marşı ile gelen izmir marşı ile getmelidir.
not: anal seks sırasında da başımızı emme basma tulumba gibi sallamıyoruz.

-geldin mi hayatım?
-.....
-yav kafanı emme basma tulumba gibi sallamasana! hiç seksi değil.

(bkz: stargate)
(bkz: fringe)

bu ılımlı hayvanlar, kalp kırmayı meslek edinmişlerdir. yalan temel söylemleridir. kolayca ikna ederler, yalan söyler, her şeyi kendilerine çevirir. önce yakınlaşır, kalbini çalarlar*. sonra evirip çevirir kırar parçalarlar. acımadan insafsızca. sonra sıradakine el atarlar. kalp kırarlar. vicdan çoktan terk etmiştir bunları. asıl mesele birinciden sonra nasıl oluyor da ikinciye kanıyoruz. asıl hata kalp kıranlara inanmakta.

dokunmaya bile kıyamam ben yahu. biblo diye duracak böyle yumuşacık

mercedes sosanın sesinde bir yaşanmışlık, hayatında ki yolculuğunun süren ağırlığı vardır, hissedersiniz biraz. "nefes aldığım sürece senin bahçende yediğim meyvelerinin; kimisi acı, kimisi ekşi, kimisi tatlıydı ama pişman olmadım hiç. sen gene de vursan da, sen gene de beni ağlatsan da, kapaklansam da senin kahkahalarının önünde yılmadım" der gibidir.

bir yandan sizi üzen, bir yandan da güçlendiren bir ahange sahip şarkı. ferzan özpetekin le fate ignoranti * filminde beklemediğiniz bir sahnede yükselir sesi, irkilirsiniz.

ilerde parkın karşısında cami var onu soluna al, 231m yürü ilerde avm var, onun yanındaki ara sokağa gir sağda devasa bir kapı göreceksin* heh ordan gir.

izlenmeye değerdir.

su gibi sese sahip tam anlamıyla sanatçı kişilik .

bi dur hiç anlamıyorum önce beynime kan gitmesi lazım...*

hakkında entry girilmemesine şaşırdığım ünlü park. oysa gay camiası için pek renkli ve hareketli bir mekan. gerçi akıllı telefonlardaki uygulamalar çıktığından beri kimse parklarda partner aramıyordur diyordum ama nostalji yapan birçok gay hala parkta kısmetini arıyor. gezi parkı gezi olayları'ndan beri benim için çok önemli bir simge ve merak konusu olmuştu. taksim'e iner inmez önce gezi parkına gideceğim, demiştim. dediğimi de yaptım. elimde bavulla içim burkularak önce gezi parkı'nın merdivenlerini tırmandım. bakımsız ve küçüktü. ama anılarla doluydu. her noktasında çapulcuların sloganları hala çınlıyordu. protestolar sırasında istanbul'a gidememiştim ama iki yıl sonra bile bu küçük park beni duygulandırmayı başardı.

onlar da '' savaşma seviş '' felsefemizden nasibini alacaktır.

(bkz: sevişe sevişe kazanacağız)

izmir'deki hornet profillerini karıştırırken gördüm, tatlı suratlı bir eleman biraz bozuk bir türkçeyle sağır dilsiz olduğunu ve onun halinden anlayacak anlayışlı kişilerle dost veya sevgili olmak istediğini sevimli bir ifadeyle yazmıştı. biraz içim gitti, nasıl bir yaşamı var acaba diye düşündüm. gördüğüm ilk engelli gey oldu kendisi, sarılasım gelmedi değil valla nedense...

gökhan semiz - istanbul'da

yayın yasağı getirilmesi hasebiyle, sorumlunun kim olduğu da gayet net bir şekilde anlaşılıyor. tabii, olan yine ülkenin insanlarına oluyor. çok yazık. cidden çok yazık.