biseksüel bir birey olarak sorunun biseksüel olmakla alakası olmadığını söyleyeyim. sorun kişiyle alakalı.

birçok gayle uzun kısa ilişkim oldu. sadece duygusal olarak ilerleyen de oldu, seksle başlayıp duygusala evrilen de. duygusal olarak bir elektrik hissettiğimde hepsine açıkça söyledim.

"benim biseksüel olduğumu biliyorsun. ben sana hiçbir söz vermiyorum. seni sevsem bile bir ilişki içinde olabileceğimi düşünmüyorum. benim yönelimimi kimse bilmiyor. açıklayabileceğim bir çevrem de yok. kaçınılmaz olarak bir kadınla evleneceğim. bu bir zorunluluk değil tercih olacak. biseksüelim ve bir kadını da sevebilirim. bir aile kurmak, baba olmak istiyorum. bir erkekle güvenemediğim bir ilişkiye girip 50'li yaşlara geldiğimde yalnız olmak istemiyorum. aynı zamanda bir erkekle birlikte olduğumda ne fizyolojik olarak ne de yasal olarak bir çocuk sahibi olamayacağım. sevgi bir gün bitiyor ne yazık ki. o yüzden lütfen bana bağlı kalma. doğru insanı bulursan git ona. eğer birini seversen söyle. benim sana verebilecek bir geleceğim yok" dedim. açıkça ve dürüstçe.

hepsiyle de bir süre daha devam ettik ve daha sonra bana karşı ilgilerini kaybettiler. sevgi olsaydı bu olmazdı. onlarınkinin anlık bir ilgi alışverişi olduğunu baştan biliyordum. hepsi de ilişkinin sonunda açık ve dürüst olduğum için teşekkür ettiler. ve hala hepsiyle arada görüşüp sevişiyorum. tekrar tekrar benden önce ve benden sonraki ilişkilerinde benim kadar açık insanla karşılaşmadıklarını, duygularının kullanıldığını söylüyorlar.

uzun lafın kısası; ilk entrydeki arkadaş sadece sevişmek istedikçe geri dönmüş. bir ilişki gözüyle bakmamış. bu omurgasızlığını da biseksüelliğinin arkasına saklamaya çalışmış.

öcü olan biseksüeller değil ikiyüzlü toplumdur.

eğer eşcinsel bir bireyseniz yapabileceğiniz en büyük hatalardan biri olabilir.
temmuz ayında karşılaştım onun ile, ilk aylar rüya gibiydi. bana bu dünyada kendi cennetimi yaşattı. hayaller kurduk beraber, sonra hiçbir şey demeden ortadan kayboldu. ilk defa kalbim o zaman kırıldı.
aradan aylar geçti, ben etkisini üzerimden atamadım. kendimi kapadım dış dünyaya, kendi kendime dönmek, içimde çözmek istedim. başaramadım. bir gece dayanamadım yazdım, sadece merhaba dedim. karşılık vermeyeceğini düşündüm ama geri döndü, bir gün sonra buluştuk. uzun zamandır kafamda kurduğum o noktayı koyabilecektim sonunda. ama onu görünce her şey değişti, duygularıma yenil düştüm. neden diye sordum, neden benden kaçtın, neden benimle konuşmadın. bir cevap alamadım. öpmek istedim, öptüm. bir kez daha denemek ister misin dedim, savaşmak ister misin. cevap veremedi. kalbim ikinci kez orada kırıldı.

aradan aylar geçti, ben hala yalnızdım. kimseyle görüşmedim, işlerime verdim kendimi. düşünmemek için yordum beynimi günler boyu. dün akşam mesaj attı. ben tam onu unutmuşken, yeni insanlarla görüşmeye, tanışmaya başlamışken o tekrar mesaj attı. kendini hatırlattı bana tekrardan. kalbim delicesine çarpmaya başladı, merhaba dedim, efendim. tekrar görüşmek istedi, uygunum dedim. 30 dakika sonra evimdeydi. aylardır hayatımdan cıkarmak için uğraştıgım, imgesini zihnimden silmek için çabaladığım insan tekrar karşımdaydı. oturduk eski bir arkadaş gibi sohbet ettik. dinliyorum seni dedim neden buradasın? bilmiyorum dedi, konuşmak istedim, seni özledim.
o seni özledim dedi, ben bir duvarımı indirdim. o seninle konuşmayı özledim dedi ben bir duvarımı daha indirdim. o sana sarılmayı özledim dedi ben kalan tüm duvarlarımı indirdim. sarıldım ve evet ben de çok özlemiştim.

seviştik. yüzüne baktım ve sordum, şimdi ne olacak. ben seni unutamadım. ben de dedi ama seni kırmaktan çok korkuyorum dedi. o zaman neden buradasın dedim cevap veremedi. bir kez daha seviştik.

aklımı toparladım, tüm cesaretimle ne olacağını konuşmamız lazım dedim. ben tekrardan aynı süreci yaşayamam, devam edemiyorum.

bana o akşam mesaj attıgında, evime girdiğinde, onun gözlerine bakarken umutlandım sözlük. tekrardan umutlandım. kendini kabul edebildiğini, denemek istediğini, benimle birlikte olmak istediğini düşündüm. düşünmek istedim..

seninle birlikte olmayı çok istiyorum ama ben bir gün çocuğum olsun istiyorum, 30 yaşındayım eğer seninle beraber olursam bu süreci çok uzatmış olacağım ve biteceği kesin olan bir ilişkiyi başlatıp seni üzmek istemiyorum, dedi. o dedi ben dinledim. o dedi ben ağladım. o dedi ben yıkıldım. o dedi benim kalbim bir kez daha kırıldı.
eğer eşcinsel olsaydım seninle direkt beraber olurdum, çoktan ayrılmamış olurduk dedi. ama değilim ve bir aile kurmak istiyorum dedi. en çokta bu beni kırdı sözlük, en çokta bu.

ben aşık olduğum insanı bir kez daha onunla bir aile kuramayacağım için, onunla bir çocuk yetiştirme ihtimalımız olmadığı için tekrardan kaybettim.

ben yalnız yaşamaya mahkum muyum dedim o zaman, hep sonu belli ilişkilerim mi olacak benim dedim. kendin gibi bir insanı bulabilirsin dedi, kendin gibi, senin gibi eşcinsel.. bir kez daha kırıldı kalbim, artık ne kadarı kaldıysa geriye.

yine umutlandım, yine kırıldım. ona kızamıyorum, kızmam gerek galiba. kalbimle bir oyuncakmış gibi oynuyor, benim neler yaşadığımı gördüğü halde oynuyor. onu unutmayı başardıgımı dusundugum her an karşıma çıkıyor. ilerleyemiyorum, devam edemiyorum.

iyi bak kendine bile diyemiyorum.

austin lock'u pek beğenmesem de alex killian ile uyumlu buluyordum. ama sanırım beraber çalışmıyorlar artık.

frotting’den hoşlanan, başka bir aktifle frotting yapma fikrinden iğrenmeyen biriyim. aynı zamamda ayak fetişim var. aktifim fit ve kendine dikkat eden biriyim ve ayaklarının yalanmasından ve frotting’den hoşlanan bir aktif arıyorum. müracaat dm.