erkekler cumhuriyetle beraber 31'e yönelmişlerdir. sikişmeyi unutmuşlardır.

cumhuriyet fakirliktir, fakırlık değildir.

bir maddenin hızı ile konumunu aynı anda kesin olarak ölçülemeyeciğini söyleyen kuantum prensibi. atom altı parçacıklarda kütlesi çok düşük olduğu için gözlenebilirken gerçek dünyada farkedemeyiz. örnek verecek olursak yarım kilo (0.5 kg) bir top 1 m/s hızla hareket ederse, momentum (hızxkütle) 0.5 kg. m/s yapar. planck sabiti/2xmomentumdan (1.05x10(-34)/2x0.5) bu topun konumu 0.0000000000000000000000000000000000105 m ileri ya da geri olabilir, bu gözlemle ilgili değildir, doğanın işleyişi böyledir ve bilinemez. einstein zamanında "tanrı zar atmaz" dese de bilim einstein'i değil heisenberg'i haklı çıkaracatır.

doğduğu ülke vatandaşları ekmek kuyruğunda kavga ediyorken ofansif mizah senin neyine.

enryleri ve kıvrak zekası ile sözlüğe soluk getirmiştir. severek takip ediyoruz.

mesele tabii ki tek başına ekonomik boyutu değil.
madem öyle bir kısıtlama yok, neyi eleştirdiğime tepki göstermen anlamsız.
bırak bizim canımız da neye değinmek istiyorsa ona değinsin.
sanki eskiden de, örnek gösterdiğin ortadoğu ülkesinden farklı bir zihniyete sahiptik.
söylediğim gibi geçmişin daha umut vaadediyor olduğunu savunman ekonomik boyut olarak algılanıyor.
çünkü değerlendirdiğin şeyler ülkenin varolan kanayan yaralarıydı hep.
mesela 12 eylül darbesinde kürt halkının uğradığı zulüm, ayrımcılık asla unutulmaz.
keza eşcinsellerin de öyle.
söylediğin şeylere harfiyen katılarak yine altını çiziyorum. söylediklerin toplumun ahlaki, vicdani yapısı olarak değerlendirilecek şeyler.
bunun akp, şu parti bu parti ile alakası yok.
söylediğin şeylere dair hiçbir zaman umut vadetmedi bu topraklar.

iş görüşmem olumlu sonuçlanmıştı. virüs sebebiyle kaynadı gitti. ayrıca son üç aydır evdeydim. askerden yeni gelmiştim. 80 kişilik koğuşlarda yattıktan ve o 80 kişinin problemleriyle komutanım diğer komutanlarla çay içip, muhabbet edebilsin diye ben bizzat kendim ilgilendiğim için* pek insanlarla görüşmek istemedim. erkek görmek hiç istemedim. sadece iş arıyor, iş görüşmelerine gidiyordum. zaten karantinada gibiydim. insanların daha 1 haftada benim yaşam stilime karantina demesi bana koymuyor değil*. eminim benden daha kötü durumda olan insanlar vardır. o yüzden bunları kafamda büyütüp de şımarıkça davranmak istemiyorum. sağlık çalışanlarının hala bizim için kendilerini tehlike atıyor olmaları bile bunu yapmamak için yeterli bir sebep. herkes için zor bir süreç bunu anlıyorum ama yine de bir şekilde kendimizi motive etmek zorundayız.

bizim ülkede bir vakaya "olay" dendi mi aslında ne olduğu konuyu az çok bilenler tarafından anlaşılır. özellikle alttan alta "birlik ve beraberlik" propagandası da varsa her şey çok açıktır. bu durumda sağcısından solcusuna ezici çoğunluk hemen "olay" sözcüğünü ekleyiverir. burada olay sözcüğü aslında faili belli değildir, ne olduğunu bilemiyoruz, nasıl olmuş belli değil, iç ve dış mihraklar vs. anlamına gelecek şekilde bir örtbas etme, kafa karıştırma amacını taşımaktadır. ayrıca sorumluluk almamak için de bolca, cehalet kaynaklı, komplo teorileri de havada uçuşur. gazetelerde, kitaplarda, televizyonlarda bahsi geçen en popüler (!) "olaylar"dan bazıları: "ermeni olayları", "1909 adana olayları", "1993 sivas olayları", "1978 maraş olayları"dır.

bu konuda hazırlanmış belgesellerden biri için (bkz:dersimin kayıp kızları)

katliamda kadın ve çocuklardan oluşan yaklaşık 100 kişinin aynı konağa sokularak üzerlerine yağdırılan mermi sonucu öldürülenlerden kurtulan 3 çocuktan birinin oğlu olan gazeteci yavuz semerci katliamın yaşandığı yılı "ağlayacak anaların da öldürüldüğü yıl.
yani ağlayacak ana kalmadığından ağlama derdinin olmadığı ve kimsenin üzülmediği yıl..." olarak tanımlıyor.
1937 yılında devletin "cumhuriyet’in imar ve ıslah programına muhalefet eden" dersim'e devlet otoritesini yerleştirmek için çıkan "isyanı" acı bir şekilde bastırmıştır. 1926 yılında, dönemin elazığ valisi cemal bey (bardakçı) tarafından hükümetin izniyle içlerinde seyit rıza'nın da olduğu, bölge halkının bir kısmı toprak verilir ve elazığ'a yerleştirilir. cemal bey' in çorum'a tayin edilmesinden bir süre sonra bu insanlara verilen topraklar ellerinden alınır ve dersim'e tekrar gönderilir. bölgede çıkan ayaklanmalar için ismet inönü'nün de aralarında bulunduğu birçok bürokrat bölgede analizler yapmıştır. bunlardan birisi elazığ valisi cemal bey hazırladığı raporda dersimlilerin kırım ve sürgünden çok korktuklarını, birkaç aşiret lideri dışında insanların fakirlikten çırpındığını, yağmanın sebebinin fakirlik olduğunu ve insanların bu yüzden silahlandığını belirtmiş. ayrıca ciddi bir eğitim ve idealist bir kadro ile yerleşmiş batıl inançların temizleneceğini bölge halkının itaatkar olduğunu ve bir iki askeri kuvvetle bölgenin silahtan arınacağını söylemişse de devlet mağaralara zehirli gaz salıp çocukları bile öldürme yoluna gitmiştir. belki de bugün doğunun yaşadığı sorunların tohunları o dönemde ekildi. bana kalırsa bu harekat etnik ve dini açıdan homojen bir devlet yaratma planının bir parçasıdır. şark ıslahat planının amacını da inönü "vazifemiz, türk vatanı içinde bulunanları mutlaka türk yapmaktır. türklüğe ve türkçülüğe muhalefet edecek unsurları kesip atacağız. vatana hizmet edeceklerde arayacağımız nitelikler her şeyden evvel o adamın türk ve türkçü olmasıdır." şeklinde formüle etmiştir.

kürt ve alevi sorununun meclisten özür çıkmadan ve tazminat ödenmeden çözüme ulaşacağına inanmıyorum.
yavuz semerci'nin muhteşem yazısı için:
https://m.bianet.org/biamag/toplum/11845...

yazar burada verdiği paranın ekmeğini yiyememe kaygısından bahsediyor sanırım. sevdiceğine yol ver ekmeğini ye bence herkes için daha iyi sanki.