sanırım bir heteroya aşık oldum

13 gün sonra yeni yaşıma girerken hayatıma girmiş 3 kişiden bahsetmek istedim. 2014 yazında barış vardı, roleplay yaptığım sunucuda tanışıp ardından nasıl olduğunu bilmeden beni kendine bağlamış, sevgili olmuştuk. sabahlara kadar skype da görüntülü sohbet açık birbirimizi izlerdik, bazen hiç konuşmadan, bazen sabahlara kadar susmadan. o yazın sonunda bana ağır gelecek bir şekilde kendini açıklayarak ayrıldı benden. daha sonra kendimi 2017 ye kadar yeni bir ilişkiden ölesiye korudum. yağız oldu sonra ygs den önceki bir hafta boyunca her gün taksimde stajdan çıkmasını beklediğim kişi, ayrıldıktan sonra fark ettim aslına onu sevmemişim, ama beni mutlu ediyordu. 11 martta çıkmaya başlayıp 12 nisanda ayrıldık, yine terk edildim. pek de aşk hikayesi olmadı bu kısmı çünkü barışı unutmak için onunla çıktım, sevmediğim halde ilk öpücüğümü ucuz bir yeşil sermaye kafesinde basit bir tuvalet kabininde verdim... her neyse. ardından 25 mayıs günü mezuniyet töreninden sonra birlikte takılacağım gruptaki ensar. hala eş cinsel olup olmadığını bilmediğim adam. ona karşı ne hissettiğimi ben de bilmiyorum ama yanındayken mutlu oluyorum ve içmeyi ikimiz de seviyoruz. her neyse bu da böyle bir şeydi muhtemelen hatalı bir giri oldu.

sarılsın, sarılmak istiyorum sadece çünkü.

beğenildiğimi bilmek

taksim, istiklal caddesini boylu boyu gezmiştik.

kendi ülkemde her gün onlarca insan yasal katliamlarla ölürken bir başka ülkenin başarısız vatandaşlarının ölümüne üzülemiyorum, yazık olmuş tabi. insanlarımız çok güzel duygusuz oldu.

şebinkarahisarlılar da yapıyor bunu, giresunlusunuz abilerim-ablalarım, giresunlusunuz.

ne zaman taksime gitsem yağmur yağdığı için ben ve erkek arkadaşımın sığınma noktası, istiklaldeki kiliseler haricinde buraya giriyoruz. terasında sigara içmek ve onu sigara içip telefonda birilerine atarlanırken izlemek en büyük zevkim, her neyse uzattım. benim için ilk reel ilişkimin başlama noktasında bulunan mekan.

kamunun parası için bir kara delik.

belki en yanlışını yaparak hemen balıklama dalmış olduğum ama beni mutlu edendir.

yakışsa da yakışmasa da uzun saç daha bir güzel, daha bir şey.

ellerimi tutup utanmayan, koruyan, konuşan biri olsun, benim ruh halimi çekebilsin, konuşmadığımda alınmasın.

bence bu ülke vatandaşları bu adamın yaptığı icraatları hak edemedi, bu günün insanları için konuşuyorum. o zamanlarda insanların içinde daha samimi bir minnet, daha samimi bir teşekkür duygusu, hissi vardı bence. çok politiksiniz, çok kötüsünüz.

bu gün dershanede aynı sınıfta olduğum, hoşlandığım çocuktan bilinçli olarak vazgeçtim. bir şeyler ima ederek sohbetimizi sertçe kestim, üzüldü mü bilmiyorum ama ben uzaklaşmadan hemen önce, sözüm bittiğinde suratı düşmüştü. şu an içimde bir hafifleme var.

istediğim üniversiteyi kazanabilmek ve kişiliğimin artık tam olarak oturması, bir gün a öbür gün b demekten vazgeçebilmek.

en yakın arkadaşım(benim eş cinsel olduğumu bilmeyen bir kız.) erkek arkadaşı ile lise 1'den bu yana birlikteler, en son 3 ay boyunca konuşmadılar fakat tekrar birlikteler şu an. dört yıl boyunca kız için gözcülük yaptım oturduğum yerde, ikisi de öküzün önde gideni. ama gel gör ki ikisi de gerçekten seviyorlar, aralıklarla ayrılıp birbirlerine vakit bırakıyorlar ve her birleştiklerinde biraz daha geniş oluyor, daha fazla tahammül-tolerans gösteriyorlar. en sonunda ikisi de farklı kişilerle sevgili olup birbirleriyle evlenecekler diye korkuyorum çok değişik bir şey... ne alakası olduğunu ben de bilmiyorum, neyse. konuyla ilgili olarak, ben genelde 3. kişiler yüzünden bozulan ilişkileri çoğunlukta görüyorum. 3. kişi olmayın, nefret-beddua çekmeyin :k

troye sivan'a tapıyorum. ama gel gör ki aşırı takip etmem, dinlerim, bakıp iç geçiririm, bırakırım öyle.

muhteşem bir yaratıcılıkla bana supermario'yu öm'de anlattı, hayaller dünyasını merak ediyorum ama ben istemiştim :k

tamamen kendisiyken, gözlerinde o tipik, anlamaya çalışır bakış varken göz teması kurması, karşısındakini kavramaya çalışırken yüzünde oluşan ifadeyle birlikte jestleri.

orta sona giderken sınıfımdaki sorunlu bir aileye sahip olan kıvırcık, atletik, umut-... sanırım o zaman ben tamam demiştim kendim için, hiç zor bir kabullenme de olmadı ilk hoşlandığım insan bir erkek olunca. o yıl bittiğinde onu azıcık da olsa göremeyeceğim için çok üzülüp okulun son bir haftası her akşam salya sümük ağladım, karneyi aldıktan sonra son kez birlikte bir fotoğraf karesine girdik, ben en solda, o ise en sağdaydı. ara sıra otobüs durağında görüyorum, staja giderken o da lisesine gitmek için otobüse binmeye geliyor, beni tanımasa da şu an, hatırlamasa da onu gördükçe içim hala ıslanıyor böyle. sonrası zaten aptallıklar yaptığım, kendimi üzdüğüm kısım.