terapiste ihtiyacım var sevgili günlük. işi gereği bana profesyonelce yaklaşacak birisinden daha fazlasını arıyorum lgbt bireylerle daha önce ilgilenmiş ve önyargilari olmayan birisi. ıstanbul için tavsiyelere açığım.
no future sözlük. hergün biraz daha yaşlanıyoruz, hayır gençleşmiyoruz asla olmayacak zaman ileri akıyor, nostaljide kaybolmak hiç bir zaman iyi birşey değil. sen sen ol hep ileriye bal, gelecek nasılsa içinde yaşadığın anın bir parçası ama asla geçmişin değil.
yoğunluktan sıkılarak yapıyor olabilir, sevgilisi ile tartışmaktan kaçıniyordur belki de kimseyle konuşmak istemiyor ama iletişime mecbur olduğu için giriyordur.
e-5 e çıkıcam sözlük. ufak bir hesaplama yaptım, bu alemin enayisi benmişim gibi hissediyorum, ne paralar dönüyormuş meğerse hem hafta sonu tatilin var hsm de günde sadece bir kaç saat çalışıyorsun, kalan vaktinde ne yaparsan yap. aklıma yattı gibi.
dayanaksız ve mantıksız bir fiyat artışı olsa idi piyasaya ucuz ürün veren kazanır diğerlerini de indirime zorlardı ama öyle olmayacak, haksız rekabet ortamı hem de bizim vergilerimizle birçok canı yakacaktır.
seni takdir ediyorum, sana güveniyorum ve seninle birşeyleri paylaşmaktan hoşlanıyorum, kimseye vermediğim tavizleri ve kimseye için almadığım insiyatifleri senin için tükettim, umarım beni yarı yolda bırakmaz, insanlara olan güvenimi bitirmezsin. aklımdaki tek düşünce bu işin sonunda dost mu olacağız düşman mı merakla bekliyorum. bu işin sonun beni de şekillendirecek, bundan sonraki hayatımla ne yapacağımı belirleyecek, bu sorumluluğu kimseye vermezdim ama sen istedin.
tadı güzeldir fiyatı iki kişi bir porsiyon paylaşırsa gayet hesapli gelir, içerisine kepçeyle çikolata koyuyor adamlar elbette tanesi 2 tl ye gelir. klasik lokmayı sevmem, şerbetli tatlılar bayıyor ama hamuru ve çikolatası güzeldi denediğime pişman olmadım
tüm izleri görmezden gelerek hayatımın yarısına kadar ortaya çıkmasını engelledigimi biliyorum sadece. içten içe biliyordum sanırım en eski anım 5-6 yaşlara kadar gidiyor 14 den sonra inkar/görmezden gelme. neden böyle oldu bilemiyorum normal/saglıklı insanın bir tanımı vardı uymaya çalıştım ve tercih sanıyordum. birgün hortlayarak geri dönünce tercih felan olmadığını anladım.
bir özel mesaj kadar uzaktadır. bugün okuduğum makalelere göre hakkında ilginç bilgiler öğrendiğim yönelim. biseksüel bir kadın olarak aradaki farkı merak ediyordum. zamanla başlık altına girmeyi düşünüyorum.
ı'm done crying ı've got no more tears you can't hurt me anymore at least now ı know where ı stand but you won't take away my dignity cause ı'm still a man
tüm izleri görmezden gelerek hayatımın yarısına kadar ortaya çıkmasını engelledigimi biliyorum sadece. içten içe biliyordum sanırım en eski anım 5-6 yaşlara kadar gidiyor 14 den sonra inkar/görmezden gelme. neden böyle oldu bilemiyorum normal/saglıklı insanın bir tanımı vardı uymaya çalıştım ve tercih sanıyordum. birgün hortlayarak geri dönünce tercih felan olmadığını anladım.
hayatının yarısını yaşayabilmektir, yarım hissetmektir. tamamlandığımı hissediyorum dürüstçe kendim olabildiğimde. toplumdan onay beklemeden önce kendi kendimi onaylamak toplumdan önce kendimle mücadele etmek demek.
ülke olarak ne kadar vicdansızla beraber aynı havayı soluduğumuzu gösteren bir başka olaydır. diyarbakır patlar, onlar kürt orası doğu derler, suruç patlar ama goministler, bulaşmayalım, ankarada herkesin beynelminel gelip geçebileceği ankara tren garında bomba patlar ama onlar hdp'li. değil kardeşim onlar aynı vatanın insanı, hdpli chpli akp li ne farkeder vatandaşlık bilinci olmadıktan sonra barış gelir mi? inadına gelir mi barış?
tüm izleri görmezden gelerek hayatımın yarısına kadar ortaya çıkmasını engelledigimi biliyorum sadece. içten içe biliyordum sanırım en eski anım 5-6 yaşlara kadar gidiyor 14 den sonra inkar/görmezden gelme. neden böyle oldu bilemiyorum normal/saglıklı insanın bir tanımı vardı uymaya çalıştım ve tercih sanıyordum. birgün hortlayarak geri dönünce tercih felan olmadığını anladım.
hayatımın bir aşamasından ötekine geçiş, bir defteri ufaktan kapama zamanı gelmişken, korkuyorum. işler ters gidecek diye değil, başaracağımdan. günlerdir yatağımdan çıkmam öğleni buluyor, 8 de uyanma alışkanlığı olan birisi için normal değil. bunalıyorum ve neden sadece istediğim şeyle meşgul olamıyorum? milyoner olmadığım içindir belki de sıradan insan olmanın bedelleridir. minik dertler ama aşamıyorum. denemediğim şey kalmadı, eskiden olsa boşverip akışına bırakırdım geldiğim noktadan tiksindiğim için bu yola girmek istemiyorum artık.
bir böbrek hastası veya bie tansiyon, kanser, şeker hastası nasıl tedavi edilsin diye imkanlar sağlaniyorsa ruhumuzu iyileştirmek için de aynı özen gösterilmelidir. toplumun ruhsal hastalıkları tanımaması ve saygı duymaması tedaviye ulaşmayı zorlastırmaktadır. özel hizmetler her zaman için serbest piyasa gereği ucuz veya pahalı olabilir dönem donem bunlar değişebilir fakat insanların sağlığı kendi haline bırakılmayacak kadar önemlidir.
hayatının yarısını yaşayabilmektir, yarım hissetmektir. tamamlandığımı hissediyorum dürüstçe kendim olabildiğimde. toplumdan onay beklemeden önce kendi kendimi onaylamak toplumdan önce kendimle mücadele etmek demek.
aşk hayatları hakkında çıkan yalan haberlerle dalga geçtikleri için güldüren olay aşırı hassasiyete gerek olduğunu sanmıyorum cem yılmaz türkiyenin en zeki insanlarında birisidir, gösterilerinde ve filmlerinde homofobik söylemleri yoktur.
e-5 e çıkıcam sözlük. ufak bir hesaplama yaptım, bu alemin enayisi benmişim gibi hissediyorum, ne paralar dönüyormuş meğerse hem hafta sonu tatilin var hsm de günde sadece bir kaç saat çalışıyorsun, kalan vaktinde ne yaparsan yap. aklıma yattı gibi.
olayyeriinceleme
