şu ara en hoşlanmadığım insan tipi bizzat kendimim. fazlasıyla kırıcı, düşüncesiz ve duygu yoksunu biri oldum. sanırım bunda orta yaş bunalımına girmiş olmamın da etkisi var. çok uzun zamandır hayatımda aşk da yok. kısaca kendimden hoşlanmıyorum.

bir soru sorabilir miyim? diye bir soru sorduktan sonra daha fazla soru soran tipler.

insanları son anda ekmeyi alışkanlık haline getirmişler

üniversiteyi yeni bitirmiş biri olarak, öncesinden de kaç sene kaldı? ne zaman bitecek? bitirdikten sonra da; ne olacan simdi? ne iş yapacan? yetmiyormuş gibi komik olduğunu sanıp saçma salak yorumlar yapan tiplerin üzerine kusmak istiyorum. kendim bile bu soruları sormuyorken kendime size neee mk. bi siktirin gidin!

sürekli başkalarını yalan yanlış eleştirip kendilerine, hatalarına hiç bakmayan insanlar bana çok itici gelir. sürekli onlar haklıdır, hep kendileri cici, diğer insanlar tukakadır. bir diğer tiksindiğim tip ise konular hakkında hiçbir bilgi birikime sahip olmadan önyargılarıyla sonuca giden ve insanları yargılayan tiplerdir.

peşin hükümlüler, her konuda.

gülmeyi unutanlar..

fanatikler. herhangi bir şeyi diğer her şeyden üstün gören insanlar. sorgusuz sualsiz savunucular.
bir de bütün dünya onunmuş gibi, sanki etrafında kimse yokmuş gibi yaşayan kuralsız öküzler.

narsist

samimiyetsiz insan net. sevimsiz sahte kokuyorlar. korkuyorlar insanlardan ya da kendilerinden.
halbuki samimiyet tüm güzel duyguları en kolay ve olduğu gibi ortaya çıkarandır. inanırsın.
kimi dipsiz kuyu gibidir düşmeye doyamazsın, kimi festival gibidir katılmak istersin.