hiç sevmediğim şehirken, gitmek için gün saydığım şehir oldu. hangi anıları barındaracak o griliğinde? neyse, metrosu eski ve soğuk, kızılay'daki ışıklandırmaları güzel olan şehir. şoförleri de kaba sanki.

az önce mavi üzerine beyaz harflerle gördüm bu kelimeyi bi tabela üzerinde yazıyordu. yanında da 60 sayısı. tabelanın arkasında buza kesmiş yeşiller, sarilarla koskoca bir bozkır... bozkırın ortasi ilk gençlik; bozkırın ortasi biraz uzaklasinca özlenen samimiyet, dostluk...

dün gece bölgelerden gelen sms oyları sonucunda türk halkının benim askerliğimi yapmamı istediği yerdir.çarşamba günü teslim olacağım. usta birliğinde yine dün gece belirlenen oylar sonucu aynı yerde yapmam istenmiştir hayır diyemedim,kıramadım kolpaları.

kısacık bir işlem olacak neticede beş bucuk aylık bir dönem.jandarma olduğumdan dolayı belkide devriyeye çıkıp ankara-istanbul yolu üzerindeki narkotik olaylarında görev alacağım ee komşuda pişer bize de düşer birazda kendimize alırız.

bu aralar ani hava değişimleriyle beni çileden çıkartıyor kendisi. eh be oğlum bi rahat dursan ya.

ankara ıhlamur kokar. başkent anıtkabir vs. bunlar hikayesi. bir de en güzeli, aşkı tam yaşarsın ankarada. her sokak kahve kokar ayrıca.

ankara'da aşık olmak sevdiğimiz zuhal olcay şarkısıdır. *

http://ayisozluk.com/lnk/ac16c4

soğuktan bir yerlerimizin donduğu, otopark bulmak için çok zorlandığımız*, trafiğinin istanbul trafiğinden daha karışık bir yaşam sergilediği şehirdir. *

yaşamayanın neden sevildiğini anlamayacağı şehirdir. doğal güzelliklerden nasibini almamış, ayazıyla insanı bezdiren, gösterişsiz bir şehirdir. ama ruhsuz değildir. vefalı bir dost gibidir ankara. bir süre burada yaşayıp ayrılanlar ne zaman dönseler ankara sıcak bir arkadaş gibi karşılar onları. çünkü ankara'da insan ilişkileri kolay kurulur ve yapacak en güzel şey dostlarla zaman geçirmektir. bu şehirde iyi arkadaşlarınız yoksa şehir sizi tek başına oyalamaya yetmez. ama varsa şöyle güzel bir iki eş dost onlarla geçirilen zamana sessizce eşlik eder. artık burada yaşanan güzel anıların simgesi olur. mütevazi, efendi, görgülü şehirdir.

denizi olmayan ama sağlam gökyüzü bulunan şehir.

sevgililerimi neden hep ankara'dan seçtiğim sorunsalını hala çözememekle birlikte, esaslı adamların yaşadığı şehir de denebilir.

dünyanın görüp görebileceği en büyük ve en önemli lideri içinde barındıran ve türkiyenin baş kenti olan il .

an itibari ile artık sıcağıyla boğmaya başlayan; yaşanılmayası şehir.

ilk başta belki pek sevemezsiniz ama sonrasında da ondan çok ayrı kalamayacağınız şehirdir. düzenlidir, ulaşımı rahat sayılır *. gece hayatı hemen hemen yoktur. aslında vardır da sadece hafta sonları. toplu taşımacılık gece 11-12 gibi son bulur. eğer arabanız yoksa, bu canınızı sıkabilir.

ilk aşk ,ilk giden bir kere kızılayda o yana bu yana gezip şehri keşfeder.aşti ne güzeldir.

sadece altı ay uzak kaldım... altı aydan sonra gittiğimde içimden mütemadiyen "güzel ne güzel olmuşsun; görülmeyi görülmeyi" sarkısını mırıldandım...

(bkz: odtü çimleri)
(bkz: papaz'ın bağı)
(bkz: trafik kazası)
(bkz: şaşmaz oto sanayi)*
(bkz: süpriz yapan eski sevgili)
(bkz: olgunlar'daki soul'da satılan jack daniels kokteyli)
(bkz: erdal oğluş)*
(bkz: eskiyeni'nin homofobik politikaları)*
(bkz: ankara metrosunda öpüşme eylemi)
(bkz: tunalı trafiği)
(bkz: seymenler parkı çılgınlığı)*

ve tabi ki en çok:

(bkz: sımsıkı sarılan dostlar)

ankara öyle hemen kendini sevdirmez utangaçtır,soğuktur,resmidir başlangıçta
ama kendisini zamanla tanıdıkça her şey değişir.
belki başka şehirlere gidilir ama ankara her zaman geri dönüştür çünkü ankara ankaradır.

sadece ona zaman verin ...

an itibariyle zıvanadan çıkmıştır. fırtına uçuruyor ortalığı.

günün ilk ziyaretinin yapılacağı şehir, sonrasında kayseri ve sivas geliyor.

duyduk ki ayıları varmış, endemiklermiş.

doğma büyüme izmirli olmama rağmen hayatımın en büyük aşkına ev sahipliği yapmış şehirdir. 7 sene boyunca her cuma akşamı işten çıkıp cumartesi sabahı gözü aştide açmam, daha sonrasında pazar akşamı aştiden otobüse binip pazartesi sabahı işe gitme durumları. dediğim gibi doğma büyüme izmirli olmama rağmen hayatımda en çok büyülü fener de film izlemişimdir, muhtemelen ulus civarında içtiğim kadar hiç bir mekanda içmemişimdir, hiç bir tatilimi asla o kadar süre deniz olmayan bi yerde geçirmemişimdir. bak gene içerledim, yeter bu kadar sözlük sustur beni.

sanki yaşım ilerledikçe, içimde bir sevme duygusu beliriyor buraya karşı. belki de ilçelerinin sakinliği yüzünden bilmiyorum. yine de 1 haftadan fazla kalmam, kalamam burada. 1 hafta da çok sanki.

ayazı da kötü. soğuğu da soğuk.