biri için ne anlam ifade ettiğinizi sorgulama ihtiyacı hissediyorsanız, o kişi için hiçbir anlam ifade etmiyorsunuzdur.

bir adam düşünün daha 1 aydır tanıdığınız.
ve bu adamın daha ilk ayında size inanılmaz yoğun olduğunu hayal edin. mutlu olabileceğiz her şeyi deneyen, sizi ufak tricklerinizle her yanınıza geldiğinde şaşırtan, buram buram sevgi ve ilgi aldığınız adam..
hayallerinize ortak olmak isteyen, sizinle nefes alan ve nefes aldıkça sizinle var olabileceğini düşünen bir adam.
dahası her şeyi arkada bırakıp ısrarla yanına (yurt dışında) taşınmanızı isteyen. bunun için planlar yapıp aksiyonlar alan birisi olsun bu adam. bu adama karşı zerre güven problemi yaşamıyorsunuz.
ne yapardınız sözlük?
açıklamalar yapıyorum şuan ki imkanlarımla bunun üstünden gelemeyeceğimi daha 1 aylık bir ilişkide bu isteklerin çok absürt olduğunu söylüyorum ve her defasında bana inanmıyor musun? sorunu alıyorum.
mevzu inanmak değil aslında mevzu aidiyet duygusunun oluşmasını beklemek ama bunu söylediğimde gerçekten çok üzüleceğini biliyorum.
dahası korkuyorum... 1 aylık bir ilişkide millerce uzakta olan birisi 6 kere yanıma geldi. korkuyorum çünkü bunları yapan, istekleri bu yönde olan birisinin mantığı doğru işlemiyor gibime geliyor.
onu seviyorum ama onu çok seviyorum kısmına daha gelemedim. hayatımda ilk defa bir ilişkide karşımdaki insanın ''aşırı yoğun'' olduğundan dolayı sorun yaşıyorum. ve ben bu tarz sorunlarla hiç karşılaşmadım. nasıl bir aksiyon alacağım bilmiyorum. bir insana kendini bu kadar kısa sürede adamak ne kadar doğru anlamıyorum. yoksa aşkın anlaşılmazlığı mı çözemiyorum.

etrafımdaki onca insana rağmen, hayatımın en kötü dönemlerinde bile hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim. sorun bende ve nasıl düzeltebileceğimle ilgili en ufak bir fikrim yok.

daha şirin gözükebilmek için çektiği selfilerde dudağını büken tiplere gıcık oluyorum.şirinlikle iticilik arasında ki ince çizgiyi aşmış olduklarının farkında değiller sanırım.

son 1 aydan hornet uygulamasında acayip acayip tipler bana yazıyor 30 bilemedin 35 falan aktifler fakat kendilerini hala hetero sanan zorba tipler resmimi gördüler seni tanıyorum rezil edicem falan tehditler ediyor karakter yoksunu korkmuyorum fakat bıktım onlardan kurtulmak istiyorum ben ne yapıcam nasıl mücadele edicem bilmiyorum çalıştığım yere geliyormuş falan beni ifşa edicekmiş falan salak bilmiyor ki kendide ifşa olucak...insanların cinsel yönelimlerini silah olarak kullanan çakma gayler var ben onlara sapık diyorum...buda o sapıklardan zorbalar lgbt bireylerini görürler aşağalar ama gizliden gizliye onlara yürürler fakat olmayınca tehdit zorbalık tekim nerdeyse o rezil adam karşıma çıkarsa nasıl savunma yaparım bilmiyorum

tik-tok izliyorum. normalde bir algoritması var, beğendiğin ve sonuna kadar izlediğin videoları beğenen ve sonuna kadar izleyen insanların beğendiği ve sonuna kadar izlediği videoları gösteriyor.

normalde bir şeylerin yapılış videoları ve yemek videoları ilgimi çekiyor ama bazen bir bakıyorum ki yakışıklı erkekler altlarında gri eşofmanlarla dans ediyor ve takılıyorum.
artık algoritma sapıttı.
bir yemek bir herif gösteriyor. bir kimin kocası buuuuu bir herif. bir çizim videosu bir herif.

hornette hoşlandığım kişiden nude almak için fake hesaptan yazıyorum bazen. şerefsizlik olduğunu biliyorum ama ne yapayım engel olamıyorum kendime.

hayatimin en ilginc anlarini su son zamanlarda yasar oldum. her sey bayramda anneannemi ziyaret etmeye gitmemle basladi. once avmye giderken taksici bana yurudu, daha sonra avmde adamin biri kasada aldiklarimi odemek istedi ve bir seyler icmeyi teklif etti. daha sonra baska bi gun kahve alirken dayimin yanimda olmadigi bi an adamin biriyle iki cift laf ederken telefon numarasini aldim, daha dogrusu kendi verdi. gecen gun pazarda pazarcinin bana sacma sapan bir sekilde yurumesi ve bugunde kargocunun benimle muhabbeti... cildiriyorum resmen, tamam yasimdan kucuk gosteriyor olabilir ya da babamin dedigi gibi parlak olabilirim ama boylesi beni saskinlik icinde birakiyor.

bir gün birine " meraklıyım" dedim. artık biliyorum.

sıralar üstümde gereksiz bir cinsel arzu var bilmiyorum aşırı bir şekilde rahatsız oluyorum ama durduramıyorum mastürbasyon falan iş hayatı stres ne bileyim yoruldum iyice

bir zamanlar giymeye kıyamadığım, sevgilimin bana aldığı eşyaların hepsini çöpe attım bu gün.

canım sıkılıyor sevgili sözlük.

10 gün önce bir adamla tanıştım. tanışma şeklim de bana göre özel ve beklenmedik anda oldu. şu an birbirimizi tanıma aşamasındayız. el ele bile tutuşmadık. dışardan göründüğüne ve söylediklerine göre aklı oynaşta falan değil. uzun zamandır fiziksel ve duygusal olarak gerçekten yakınlık hissettiğim biri çıktı karşıma. onunla birşeyler olsun, güzel olsun istiyorum. bir yandan ümitliyim, bir yandan da ödüm patlıyor ya olmazsa diye. ben artık çok yoruldum, tükendim. yine de insanlara karşı güvenimi kaybetmemek için direniyorum. yine de korkuyorum, tırsıyorum olmazsa diye. 10 gün bulunduğumuz durum için uzun mu, kısa mı bilmiyorum. öyle farklı insanlar tanıdım ki sürecin nasıl olması gerektiğini bilemiyorum artık. içimden tut adamı sarılıp öpmek geliyor. bir çuval inciri de berbat etmek istemiyorum. pazar sabahı olmasına ragmen erken kalktım, dışarı çıktım. bir garip oldum bu aralar. allah yardımcım olsun.

ne zaman bir kadınla anal seks yapsam, gözlerimi kapatıp yıllar önce sadece bir defa ilişkiye girdiğim masör partnerimi düşünüyorum ilişki sırasında. bu sanki bir ritüel oldu benim için.

bazen tanrı'nın sadece beni yarattığını, çevremdeki insan, ev, araba, hayvanların kendimi yalnız hissetmemem için bir yanılgı olduğu hissine kapılıyorum.

çoğu zaman aşırı duygusuz olduğundan bahsedip durur ve sırf böyle söylüyor diye ona meraklanacağı şeyler anlatır ve sonunu söylemem, birkaç direnişten sonra anlatsam da ona bir şey hissettirmiş olmak güzel geliyor

artık yalnız kalmak beni ürkütüyor, ölüm yaklaştığında zamanında hiç bir insanla paylaşamadığım şeylere teselli olsun diye yoldan geçen tanımadığım insanlara bile selam verip her şeyi telafi etmeye çalışmak zorunda kalmak istemiyorum. öleceğim ama meğerse insanları hala seviyormuşum demek istemiyorum

ılk defa âşık oldum.aşik olan ve aşk acısı çeken kişileri hep kıskanırdım. ben de keşke olabilsem derdim. demez olaymışım,cok kötü bir his.zaten mutlu biri değildim ama hayattan iyice koptum.hicbir şeyden keyif alamıyorum, yemek yemek istemiyorum, umutsuzum.sadece onu düşünüyorum ama malesefki çok uzak şehirlerde yaşıyoruz. nasıl olacak bilmiyorum

ayı sözlükteki profilime telefon numaramı yazmayı düşünüyorum.

bugün insanların benimle neden konuşmadığını,vakit geçirmediğini,takılmadığını anladım. ya çok suskun kalıyorum ya da çok konuşuyorum. ama bazen o ortamda konuşulmaması gereken şeyleri konuşuyorum çenem düşüyo. insanlar güzel vakit geçirip hoş sohbet etmek için eğlenmek için bir araya geliyo kimse kimsenin dertini sıkıntısını dinlemek geçmişini dinlemek zorunda değil ben bunun çok iyi farkındayım.ama bazen kendimi tutamıyorum çünkü ne yapacağımı bilmiyorum çünkü aile olsun, sevgili olsun ya kendi lehi için yönlerdiriyo seni ya da geçiştiriyo.insanları sıkıp, boğup uzaklaştırıyorum galiba çünkü böyle hissetmeye başladım kimse kalmadı yanımda arkadaşım diyebileceğim. iş ev arasında sıkışıp kaldım çok istiyorum eğlenmeyi ne bileyim bir kahve çay içmeyi vsvs ama tek de olmuyo be gerçekten. eğer sözlükte yazıştığım,tanıştığım insanlara karşı kırıcı olduysam onları sıktıysam ya da rahatsız ettiysem çok özür dilerim.insan baya bir vakit tek olunca insanlarla ne yapılır nasıl konuşulur muhabbet edilir bilemiyo beceremiyo ne kadar istese belki ben yanlış düşünüyorum.kimseyi rahatsız etmek değil asla niyetim sadece var olduğum durumdan, monotonluğumdan kurtulmak istiyorum.