malumunuz tam zamanıdır böyle bir konu. kimimiz hoca olacak seviyedeyiz kimimiz ise din adını bile duymak istemiyoruz. peki 'eğer varsa' dini eğitiminizi nasıl aldınız diye bir anket oluşturmak istedim.

buyrunuz: http://strawpoll.me/10828499

ilk olarak minicikken ailemden yararlandım ancak bu, din eğitiminden çok kuşların taş attığı ilginç hikayaler hakkında yüzeysel bilgilerden ibaretti. hatta annem bana namaz kılmayı da göstermişti ama eğilip kalkarken soytarılık yapma haricinde pek bir etkisi olmadı bende. yine de hiç sorgulamadan bilgilerin doğruluğuna ikna oldum.

daha sonra orta okulda başlayan din derslerinin tarihsel kısmı (hendek savaşı, medineye göç vb.) biraz ilgi çekici olsa da ezberletilen arapça dualar sınıfta tam bir şebeklik örneği idi. altı boş ezberlenmiş hurafeler ile bir tane kayda değer bilgi vermeyen din hocalarımız, biz ''süphaneke dümdümteke'' diyince kızarlardı niyeyse. neyse, o zaman da hiç sorgulamadan bilgilerin doğruluğuna ikna oldum.

liseye geldiğimizde ise bir şekilde güya müslümanız ama dinin dediği hiç bir limitlemeyi hayatımıza sokmuyoruz (biz, ben ve tanıdığım herkes oluyor). yani içki, kumar, seks ne ararsan var ve bu zevklerden vazgeçme gibi bir niyetimiz yok. o zaman dedim ki: ''ulen, bize bir bok öğretmediler, kimbilir ne diyor bu din denilen şey'' ve başladım kuran'ı okumaya. bayağı da heves ettim, yani ciddi ciddi inana inana okuyorum. bu sürecin sonunda kitap beni o kadar ikna etti ki, merakımdan diğer kutsal kitapları ve budizm gibi felsefeleri de (dinden sayılmaz ama dindir) okudum.

vardığım sonuç: kesinlikle ne aileden ne de çevreden ne de okuldan doğru düzgün bir din eğitimi almamışım. tamamen beyin yıkama amaçlı ve dolayısı ile ikna olmadan, boş boş inanmaya iten bu eğitimsizlik, dinin hiçbir gerekliliğini yerine yetirmeme ve işlenen günahların sonuçlarını sallamamaya yol açıyor. en kötüsü de içten içe vicdan azabı duyulması çünkü doğru hissettiklerin din için yanlış, cehenneme gideceksin, ama yine de istediğini yapıyorsun. yıllar sonra bu suçluluk duygusu kim bilir neleri etkileyecek de haberin olmayacak.

kısaca türkiye'de dini eğitim verilmemektedir. öğrenmek isteyen olur ise açsın kitabı yorumsuz çevirisini bir zahmet okusun. herkes okusun diye gönderilmiş. islamiyette ruhban sınıfı da yok* diyorlar, yani okuyup anlamak pek zor olmaması lazım. ben de okudum ve anladım. hatta kitap o kadar ikna edici ki, din ile ilgili düşünceleriniz kristal netliğine ulaşacak ve bir daha konuyu düşünme ya da sorgulama gereği duymayacaksınız. tüm gerçekler kitapta belirtilmiş, alın okuyun. büyük yararını göreceksiniz.

oyumu maklubeden yana kullanıyorum. hepimizin yemişliği vardır.

coco cola'nın tersten okunuşunun allah yok muhammed yalan olduğuna inanıp üzülen minik bi duacıyken bir sabah kendimi ateist, coco colanın tersi babama sövse içeçek umursamazlıkta ve ne idüğü belirsiz bir insan olarak buldum. ay ne eğitimi be, saldım çayıra mevlam kayıra bu yaşıma kadar geldimdjkdk

din eğitimi değil, islamiyet eğitimidir. diğer dinler sadece kafirlik ve yoldan çıkmışlık adı altında öğretiliyor.

yok.

ilkokula gitmeden önce annenanemin öğrettiği elham ve kulhiden başka hic dini eğitim almadım. eğitim hayatım da alevilerin yoğun olduğu bi yerde oluncada sanırım laik eğitimi hakkı ile aldım, lise bittiğinde her 3 semavi dini de eleştirilen tarafinida beğenilen tarafinida biliyordum.

küçük yaşlarda valar sevgimi pekiştiren silmarillion kursları ile başlamış, beni melkor'un gazabından kurtarmış eğitimlerdir. sonraları ergenlikle birlikte farklı tanrılara yöneldim tabi. paladine ile başladı bu dragonlance'te. sonra forgotten realms'de lathender'a taktım bir süre. ama adana'da güneş tanrısına tapası gelmiyor insanın pek, onu da bıraktım o yüzden. şu sıralar sorgulamaktayım acaba yok mu bu tanrılar? yaratılması bu kadar kolay bir kavrama neden tapıyoruz acaba?
(bkz: fantastik edebiyatın dinleri çürütmesi)

okulda dersi geçmek adına en kısa beş sureyi ezberlemekten ibaret.

(bkz: kevser)

sadece ortaokul ve lisede gördüğüm, aslında hep uyuduğum, kopyayla geçtiğim, umrumda olmayan, seçmeli olmamasına her zaman sinirlendiğim, evde bir din havası da olmadığından rahat geçirilmiştir şahsım adına.

(bkz: zorunlu din dersleri seçmeli olsun ) !!

ortaokulda bi tane kalın ilmihal * ve bi kaç imam gazali okumuştum, yazları kur-an kursu artı bir yıl cemaat yurdu tecrübesi. bi de tecvitli kur-an okumasını öğrendim ama sonrası şimdi allahsiz bi gencim.

ilmi yönden sıfır. 11 yaşında iken kuran kursuna gönderdiler sadece 1 gün gittim o zamandan belliymiş seküler olacağım .

çocukluğundan itibaren okulun yaz tatiline girmesine yakın karnenin nasıl geleceğine değil de yaz tatilinde hangi camiye ve kursa gönderileceği konusunda kafa yoran bir ailenin içinde büyümek din eğitimi konusunda sizi nirvanaya ulaştırabilir. öyle bir nirvanadır ki bu dinden soğumaya kadar gidebilir.