dersleri günü gününe çalışmak gerçeği olsa gerek.

ayakkabımı kirletmeden yürümek.
hayır diyememek. desem de inanılmaz zorlanıyorum.

boşlar yine yağacak ama dualar...dilim kesinlikle dönmüyor...

boşlar yine yağacak ama dualar...dilim kesinlikle dönmüyor...

boşlar yine yağacak ama dualar...dilim kesinlikle dönmüyor...

boşlar yine yağacak ama dualar...dilim kesinlikle dönmüyor...

boşlar yine yağacak ama dualar...dilim kesinlikle dönmüyor...

boşlar yine yağacak ama dualar...dilim kesinlikle dönmüyor...

ac akımı dc akıma çevirmek.

zirveye katılan yazarların beni gözleriyle soyarken önce neremden başladıkları. *

insanları iyi tanımayı.. çoğu zaman duyguları bir tarafa bırakıp akılla hareket etmeyi..

trigonometri, limit, türev, integral, polinomlar, logaritma, permutasyon, kombinasyon, olasılık. kısacası matematik...

ellerimin üzerinde yürümek

herkesin kendim gibi olmadığının gerçeğini öğrenemiyorum ve hayır, yok demeyi öğrenemeyenler klubündenim.

2x2 nin 4 edeceğini ve buna benzer olayları irdelemenin farklı sonuçları vermeyeceğini. bi de kabullenmeyi. bi de tezatlığı.

erkek konusunda iradeli davranabilmeyi asla öğrenemedim.

nerde bir piskopat,direk aşık olup,hayatımın erkeği yaptım.

ciddi olmak.
hala en büyük sorunum bu.güler yüzlüyüm buda insanları beni kolay lokma olarak görmesine sebebidir.
hatta çocukken bana büyüyünce ne olmak istediğimi sorduklarında ciddi olacağım derdim.*

maaşallah ben her şeyi hızla öğrenirken görüyorum ki pisuvardaki pis kıl falan bir türlü bir şey öğrenemiyor. ne kafasının üzerinde kitapla yürümeyi, ne doğru çatal bıçakla yemeyi, ne de kıyafetlerini doğru kombinlemeyi. asalet insanın içinde olacak ayılar.

bu entrimi de tüm asil ayılara ithaf ediyorum.

akkusativ, dativ ve genitiv.

üçüncü kez almanca öğrenmeye başladım. bu sefer olcek gibi sanki. hadi bakalım allaam yaleppim inşalla dinimiz amin.

aptal olmamak.