en sevmediğim huyum

duygusalım ilk hatırladığım ilk defa bebek yeğenimi gördüğümde istemsizce ağlamıştım çünkü çok masum ve bir o kadar da savunmasızdı ağladı bende ağladım
tüm duygularımın mimiklerime yansıması.
insanlara çabuk güveniyorum.
sinirlendiğimde gözümü yumup fena halde kırıcı ve hicivli konuşuyor olmam. neyseki aşırı sinirli bir tip değilim.
tembellik. her şeyden çabuk sıkılmak. hayır diyememek. insanları kırmaktan korkmak.
öfke kontrol bozukluğu ve hafızam
çok mu depresifiz be arkadaş...
yaşanmamış olayları yaşanmış gibi düşünüp her an zihinsel acı çekiyorum. denek olarak incelenmeliyim.
yufka yürekli olmam. atalarımız boşuna dememiş merhametten maraz doğar diye. her şeyde olduğu gibi bu konuda da çok dengeli olmak lazım. hak edene hak ettiğini vermek lazım. sana taş atana sen ekmek at sözü çok doğrudur fakat bu devirde bunu yaptığınızda üzerinize taş değil kaya atıyorlar.
düşünüp aşırı ölçüp tartmadan hiçbir işe girişmemek. sonrasında zaten anti girişkenlik. bir kez olsun sonunu düşünmeden davranamadım.
çok güler yüzlü olsam da çok siinirli olmam.
ani patavatsızlıklarım, düşündüğümü tartmadan söylemem.
kıskanç olmam.
tüm duygularımın kabak gibi anında yüzüme yansıması.
tek yaptığım hiçbir şeyden zevk almamam.
yaptigim seylerden cabuk skilmam olabilir.
asosyal olmam artık kurtulmak istiyorum hayatımı maffediyor