ramazan ve sıcakların verdiği rahatsızlık nedeniyle günlerdir eve kapanmış olan yazarın hali. öyle ki tek arkadaşı internettir. kamburu çıkmış, sandalyede iki büklüm oturmuş kanlı gözlerle monitöre bakıyor...

yalnız kalmaması, uzun süreli düşünmemesi gereken takıntılı bir tipseniz, var olan psikolojik sorunların beslenip büyümesine sebep olabilecek bir durumdur.

ama benim antisosyalliğimden olsa gerek, bugün günlerdir dışarı çıkmadığımı. insan yüzü görmediğimi farkettim.
pek te istediğim bişey değil zaten insan görmek. öyle ki akşamları iftardan sonra sırf sigara içebilmek için gittiğim tek yerdir apartmanın bodrumu.. tek başıma sadece sigaram ve dumanı... saatlerce karanlıkta oturup ard arda sigara yakmak

peki bu durumu ne zaman fark ettim ... arkadaşlarımı aramayı bırakıp, onların beni çağırmasını beklemeye başladığım günden beri mi ? evde p*ç muamelesi gördüğüm zamandan beri mi..?

özet geç p*ç dediğinizi duyuyor gibiyim.
özetle günlerdir dışarı çıkmıyorum mk.
asosyallik günlüğümüde ileride paylaşırım

en son geçen c.tesi sokak yüzü gördüm ve hala evdeyim inadına inadına...

bu sıcakta dışarı çıkmak başlı başına bir savaş zaten. klimalı ortamdan çıktığın an yandığın an ( gerçek anlamda). eh ayılıkta var tabi tembellik temelimde. eee birleştir bunları.. net sonuç. totoşu yay.. klimayı aç. makineyi aç.. minumum hareket kumandalar el altında. sigara ( yedekleriyle), kola, su vs...

(bkz: asosyal).

günlerce evden dışarı çıkmamak istiyorum bazen. *

eğer bir seçimse tadından yenmez . sırf arabanın aküsü bitmesin diye bugün indim çalıştırdım iki tur atıp geldim . dolap ağzına kadar yiyecek içecek dolu , deli manyak deniz manzaram var ne işim var sokakta ?

tatile çıkılmamışsa, izin kullanılmamışsa, öğrencilik hayatı bitmişse ve hasta olunmamışsa düzenli bir işi olmayan ya da işi olmayan yazardır.

ekonomik problemler yaşayan yazar da olabilir. artık günümüzde dışarı adım attığın anda para sayacı çalışmaya başlıyor çünkü.

en acilinden laksatif besinler veya müshil öneriyorum, kayısı hoşafı iyi gider bu durumlarda.

balkona koyup bir iki saat havalandırılması şart olan zat-ı muhterem

yazarın asosyelleştiğini,karamsarlaştığına,yüksek ihtimal işsiz olduğuna delalet eder.biran önce şeytanın bacağını kırmalı yalnız bile olsa dışarı çıkmalı,insanlarla karışmak istemese bile bunu yapmalı,elleri cepte tenha sokaklarda yürümeli temiz havayı içine çekmelidir.

en iyisini yapıyordur, şanslıdır, keşke hiç işi gücü olmasa da dışarı çıkmak zorunda kalmasa. *

çoğu kitap yazarlarının yaptığı şeydir. kendilerini dış dünyadan soyutlayıp, sadece yazacakları şeye odaklanırlar. *

ayrıca, depresyon, bunalım, yalnızlık hissi, kimse beni sevmiyor modları, dışarıda aval aval gezip ne yapacağım nidalarına sebebiyet verebilir, hatta güneş ışığına hassasiyeti had safhada oluşup, dışarı çıktığı ilk 5 dakika gözüne açamayabilir, bir yere toslayabilir, düşüp herhangi bir yerini kırabilir, sonra hemen eve kaçar vampir misali, artık dışarısı onun için tehlikeli olmaya başlamıştır. ayı ininde yaşamaya devam eder, konuşmayı unutur, asosyalleşir, ilkelleşir, gülemez, ağlayamaz, kök salmaya başlamıştır bitkisel hayatla beraber, tabii bu arada bilgisayarı varsa bir çok oyunun sonunu getirmiştir; bu sebepten kıl dönmesi, göt büyümesi, beyin erimesi gibi fiziksel ve kimyasal sonuçlar da doğurabilir. * *

ayağı bir zamanlar kırık olan yazardır . *

asosyal yazardır.

arkadaşı eşi dostu yoktur..

yazıktır, günahtır.

evde yeteri kadar yiyecek içecek stoğu varsa, uzun bir tatile girmişsem, hayatımda biri yoksa ya da sevgiliden ayrılmışsam, havalar hayli kötüyse yer yer karla karışık yağmur varsa; bu yazar ben oluyorum.

depresiftir ve kuvvetle muhtemel sürekli yağmur yağan bir yerde yaşıyordur.

tatilin tadını çıkarmak istiyordur.köpek gibi çalıştığı günlerin acısını yatarak,dizi-film izleyerek,kitap okuyarak,evini temizleyerek geçirmek istiyordur.ne kapitalistsiniz böyle.illa dışarı çıkıp bir şeyler satın alsın,bir şeyler yesin-içsin dimi.

(bkz: ağlatan başlıklar)

rekorum 17 gün, batman vizyona girdiği için çıkmak zorunda kalmıştım ve cidden sarsıcı bir deneyimdi, hatırlayınca duygulandım. onun dışında haftaiçi genel olarak dışarı çıkmak için geçerli bir neden bulamıyorum, hatta yok. tek başıma dışarı çıkmayı sevmediğim, çıkarsam da hayati bir ihtiyaç için çıktığımdan, hali hazırda devam eden sosyal bir aktiviteye dahil olmadığımdan, kocaman boş bir yılım olduğundan.. tamam bunları geçeyim, bi de hiç arkadaşım yok, arkadaş edinmek gibi bir çabam da yok. yalnızlıktan ölüyorum tamam mı. **

sevgili sitivın king'in dediği gibi;

belki de gerçekten yalnız olan kimseleri böyle tanıyabilirdiniz… onlar yağmurlu günlerde daima yapılacak hoş bir şey bulabilirlerdi. onları her zaman arayabilirdiniz. çünkü hep evde olurlardı. gerçekten hep yapayalnız ve evdeydiler.

teşekkürler sitıvın.

bok gibi bir dönem geçirdiği için sevgili wunthri de bu furyaya katılıp, evde çürümeyi bekliyor. duvarkar üstüme üstüme geliyor, yatak tabutum oldu.

kendilerine çok ama çok özendiğim insan. çalışmaktan, işimden, insanlardan nefret ediyorum ya. en iyisini yapıyonuz olm. evde sınırsız internetiniz ve nevale varsa hayat size güzel valla. zengin olursam çalışanı siksinler.