herkesle iyi geçinen değil, herkesle iyi geçinmeye çalışan insan modelidir. zira herkesle iyi anlaşabilmek neredeyse imkansızdır.

bu kadar aleyhteki yoruma karşın yine de demek isterim ki: "bu benim."

senelerce geçimsiz, dik başlı bir insan olarak bin bir belaya bulaştıktan sonra, büyük bir irade ile, yıllarca bıkmadan uğraşarak elde etmeye çabaladım bu huyumu. ne kadar başardığımı bilemem; ancak önceki halime oranla büyük bir değişim kaydettiğimi görüyorum.

kendini zorlamadan hoşgörü sahibi olabilmek, gerçek anlamı ile tatlıdilli konuşabilmek, bir insanı mutlu etmekten zevk almayı becermek insanın yaşamına huzur ve güvenlik akıtıyor. zaten asıl amacım cennetlik olmak değil, bu iki niteliği elde etmekti.

bu yüzden derim ki klasik "iyi insan olmak" çabası, can sıkıcı, boğucu, demode bir hedef değil; öncekine göre daha doyum dolu, huzurlu ve sıcak bir ortamda yaşamanın yoludur. komik olacak ama, zevk içinde yaşamaya meraklı hedonist adamın ana gayesi olmalıdır iyi bir kişiye dönüşmek.

metafizik de aynısını söyler: "pozitif davranan, pozitif enerji celbeder" çünkü "benzer enerji, benzeri çeker." babaannemin "iyi de de, iyi olsun oğlum" sözündeki derin bilgeliği bu yaşımda anlayabildim.

hepsinin ötesinde herkesle -gönülden gelecek bir biçimde- iyi geçinebilen insan korkuyu yenmiş demektir. korku olmayınca hayat yaşanmaya doyulmaz bir eğlenceye dönüşebilir.

yine da bazı-bazı kalbim fena kırıldığında o eski adam fırlayıveriyor mezarından bir vampirmişçesine. ertesi gün onun pisliklerini temizlemek de bana düşüyor. bu durum da ödemeyi kabul ettiğim bir yan ürün... "o kadar da olur" diyor, gülüp geçiyorum.

hümanisttir. ama genelinde arkasından, o ne sinsi, o ne içten pazarlıklı ve saman altından su yürüten insan olarak anılır. velhasıl kimseye yaranamaz bu ülkede.

genelde çevremde bu şekilde tanınırım.aslında kolay bir şeydir.herkese güler yüzlü ol.iki üç kişi dışında kimseyle gerçekten samimi olma ve bu samimi olmadığın insanların saçmalıklarına tepki göstermeyip mesafeni hep koru. bunları yap bir bakmışsın herkesle iyi geçiniyorsun. ha gerekli ya da iyi bir şey mi diye sorarsan çok da değil bence.kolay ve umursamaz bir yaşam şekli sadece

felsefesi, ne bileyim, her insanı bir bütünün parçası olarak gören bir perspektifi de olabilir bu zat-ı muhteremin. meseleye bir de tersten

(bkz: karakterli insan modeli)

(bkz: altın günü ablası tipi eşcinsel)

sürekli empati kurmak gibi bir durumu yaşayan bir insandan bahsediyor olabiliriz. başlangıçta herkesle iyi anlaşıyor olsa da sonrasında dönen dolapları fark edip postayı koyabilir. (bkz:ben)

iyi geçinmedikleriyle hiç geçinmediğinden öyle görünüyor olabilir.

çok insanla anlaşmaya çalışanların zeka seviyeleri düşükmüş gibi geliyor bana hep. sanırım karşı tarafı mutlu etmek için her boka güldüklerinden.