teknolojini bize yaptığı eşşek şakası.
filmin en heyecanlı yerinde, bütün puanını yatırdığın oyunun son raddesinde falan. aaayyy aklıma gelince bile griliyorum.

yaşadığım ülkenin sevimli bir alışkanlığıdır. saatler sürer. el elde el başta oturup "gelse de işi bitirsem" diye bekletir.

bizler için alışmamış götte don durmamasıdır. öyle alışmışız ki, yokluğu yürek yakar.

o an ben;

bu sıra çok yaşıyorum. oldukça sinir bozucudur. hele de tam konser izlerken donup duruyorsa.

özellikle kötü hava koşullarında gerçekleşen sinir bozucu olay. salona geçip tv karşısında offlayarak geçirilen zaman silsilesi oluşturur. annenin babanın yaşlandığını, aslında iyi insanlar olduklarını falan görürsün.

tasarruf yapayım derken devletin himayesinde bir yaşam alanı oluşturmuş gidiyor idim, ayda 15 lira verip "sınırsız" kullanılan internete nazar değdi! son bir kaç günde mesai sonrası hunharca düzenlenmiş bir süpriz oldu gitti kaç gündür. "web sürtüklüğü" de bir alışkanlıkmış azizim! insanlara bu sıfatı yapıştırırken baya baya ben de öyleymişim, far görmüş tavşan gibi bilgisayarın karşısında melül melül bekliyorum. bir şey de değişmiyor ne gelen var ne giden!

kötü bir durum, ciddi bir bağımlılık yapmış internet.