nereye gidersen git, her zaman senin olacak ev. baba evi. hep en rahat oldugun en güzel yemekleri yediğin ve en rahat uyuduğun yer. baba evi..

orda yaşarken "kurtulmalıyım burdan" denilen, ordan ayrıldıktan bir süre sonra da garip bir şekilde özlenen "keşke orda olsam" denilen yer.

(bkz: baba kokusu)

annemlerle yaşadığım dönemler atvde yayınlanan bir diziydi. aşkın nur yengi nin seslendirdiği jenerik müziği hala kulağımdadır.

an itibariyle geri döndüğüm sıcak yuvadır...

pek tasvip etmiyorum,aileyle uzun süre yaşamayı. şartlar uygunsa bence herkes 18inde ayrılmalı babaevinden..

can evidir.

içerisinde anne ve abla kişisi olmasa asla yaşamak istemeyeceğim bir ev.

nefret ettiğim ev.

sorgusuz ve sualsiz olsa çok güzel.

nesnel ihtiyaçların bol, manevi, psikolojik baskının da bir o kadar bol olduğu, ne onunla ne de onsuz yapılan, kürkçü dükkanı da diyebileceğimiz, standartlarınızı belirlediğiniz ve bir daha kendi evinizde o standartlara erişemediğinizi hatırlatan,.... gibi bir sürü örnekle uzatabilceğim mekan, yer, ev, yaşam alanı.
cidden (bkz: baba kokusu ) (bkz: anne kokusu) ayrıdır. evin her yerine sinmiştir ve süperdir...

1997 yılında atv'nin gösterime soktuğu, halil ergün ve deniz gökçer'in başrolünde, ceren erginsoy, sevinç erbulak, ayşegül ünsal, altan karındaş, mine çayıroğlu, güler ökten, ali düşenkalkar (hastasıyım), ismet ay ve binnur kaya gibi oyuncuların da yardımcı oyuncu kadrosunda olduğu aşkın nur yengi'nin de jenerik şarkısını seslendirdiği dizi.

neresi oldugunu son 5-6 yildir bilmedigim evdir. moskova veya mersin'de baba evi denilen yerlerden oldugunu duydum... sehir efsanisi de olabilir pek tabi...

puaça, börek, çörek, sarma deposu...

(bkz: ata ocağı)

anasız bir anlam ifade etmeyen, sadece dört duvar anlamına gelebilir "baba evi" nerede o sıcak yemek kokuları?

çocuklugumun dizisi.

ne zaman gitsem babam cayı demlemiş,boyozları almış,annem ise kahvaltı sofrasını çoktan hazır etmiş bir şekilde beni bekledikleri yer,yuva...

(bkz: aşkın nur yengi - baba evi) evi

bir sabah gelir bir telefon ve artık yoktur babanız, o gün gelmeden bir gidin sarılın derim... baba evi en gizli anılarımızın mekanıdır.

genelde size göre çok daha elit yaşayan evdir.

ya pardon ama siz orda varlık içinde yaşarken,konken,barbekü partileri verirken,bir eliniz yağda bir eliniz balda iken, sizin çocuğunuz aç,sefil,borçlu,kontörsüz...

belki ölecek,belki acilleşecek ama bunu haber bile veremeyecek acili arayıp...

neden çünkü kontörü yok,çünkü parasız...

kendine göre eksi yanları olsa da 19 yıldır kira ödemiyorum, bol bol yemek ve içeçecek var. kahve, çay ve su bedava. kendime ait bir odam var ve yatakta otuzbir çekip, pasta yiyip hande yener dinleyebiliyorum. ben çok okeyim. allah babamdan razi olsun