bıçak sırtı bir durum, bi yanda onunla özdeşleşmiş ve tutması garanti bir tarz, diğer yanda hep aynı şeyi yaptığı ve kısır kaldığı eleştirileri... içinde olmak istemeyeceğim ikilem.
kendi tarzını oturtmuş, tutarlı biri de olabilir yıllardır aynı tarz müzik yapan insan; bu durumda yeni arayışlara girip kendini boşuna riske atmak istemeyebilir.
kendini tekrar etmekle, kendi tarzını oturtmak arasındaki ince çizgide sürekli eleştirilen insandır. yaşar'a genelde yapılır bu eleştiri, saçma bir şekilde. eskisi gibi şarkılar yapsa "aayy bunun da şarkıları hep aynı" derler, yeni tarz denese "nerde o eski şarkıları gibi şarkılar" derler, sıkıcı bir muhabbettir bu.