bunun acınası bir alternatifi tek başınıza yemek yaparken eski -artık hayali- sevgilinizle konuşarak şizofreninin extended levellarına ulaşmak olarak açıklanabilir.

dışarıda elele tutuşup gezemeyen, yolda yürürken sevgilinin dudağına masum bir öpücük koyamayan bizler için yapılabilecek en romantik aktivitelerden biri. peşinede koyarsın bir dvd sarılıp film izlersin. koltukta uyuyakalırsınız beraber falan. oh mis gibi.

o yemek de yanına güzel bir şarap ister

karşınızda yemek konusunda çok maharetli bir adam varsa size ufak tefek şeyleri hazırlamak kalıyor. genelde sebzeleri soyma, salataları hazırlama gibi. ama mutfakta geçirilen her dakika ayrı bir mutluluktur. ve evet sürekli rahatsız eden dikkat dağıtan taraf benim*

mutfağımda sadece bir götlük yer olduğundan birbirimizi boğmamızla sonuçlanabilir. o yüzden sırayla yapmak en iyisi *

yemek yemeyi sevdiğimi bilen, bunun yanında sevdiğim yemekler hakkında fikir sahibi olan her sevgilimin yapmış olduğu eylem. incir uyutmaları mı, patates püreleri mi, tavuklu mantarlı krepler mi, bol sarımsaklı et kavurmalar mı... neler neler. tabi yapılan ve eller ile yedirilen bu yemekler karşılığında karşılığında ödüllerini de aldılar. * geriye de bunları hatırlayıp, buraya yazacak boş vakit kaldı.

geçmişime sağlık.

yapmamayı tercih ettiğimiz eylem. ne zaman beraber yemek yapmaya başlasak bir süre sonra laf sokmalar ve tartışmalar başlıyor. kendisinin mutfak yorumu, yemek tariflerine bakış açısı benimkinden çok çok farklı olduğu için kültürler çarpışıyor. hatta sanırım bu zamana kadarki tek kavgamızı yemek yaparken ettik. bu yüzden artık mutfak benim çöplüğüm, gelirse fena çizerim.

bir karnıyarık yaptım dedik madara olduk, beraber yemek yapmayı düşünemiyorum sanırım.
tanım: romantik olabilecek aktivitedir, birer kadeh şarap eşliğinde yapanlar falan varmış. ama tabi karnıyarık yaparken de şarap içilmez ki , risotto yapmasını da bilmiyorum amuuagoim.*

zaten bir sevgili ile yapılacak en güzel şeylerden biridir. mutfakta yapılası en muhtemel yemek ise menemen dir (bkz: man a man)

hayatımın 3 senesinde işten her geldiğimde yaptığım şeydir. romantik montik değildir. hatta çıldırtıcı bile olabilir.

yemek yapmayı çok seven biri olarak uzak ilişki hedesinden sevgiliyle gönlümce yapamadığım iştir. oysa sevgiliyle yapıldığında bir çok şey gibi yemek yapma işi de çok keyifli hale gelir. bir keresinde birlikte menemen yapmıştık da sevgili mutluluktan havalara uçmuştu.

yemek seçen ve sürekli dışarıda yemek isteyen sevgiliden ayrılma sebepleri arasında sonlarda da olsa listeye girmiş aktivite. bazı insanlar için o kadar önemlidir es geçmemek gerekir.

ana malzemesi sevgili olan yamyam aktivitesi.

(bkz: sevgiliyi yemek)
(bkz: sözlük yazarlarının hastalıklı düşünce listesi)

kesinlikle ilişkide ki en keyifli aktivitedir, güzel bir şişe şarap ve fonda ruha işleyen bir müzikle daha da keyifli hale gelebilir şiddet ile tavsiye ederim, tecrübe ile sabit.

olmasa bile o varmışçasına yemek yapıp sizofrenik bir bir türde evcilik oynayabilirsiniz. 1-2 dk sonra gerçeğe dönüp kendince yaşadıklarınızın tebessümünü suratınızda taşıyabilirsiniz. ne bileyim yemekte daha yaratıcı olunabiliyor böyle olunca.

sarılmaların, öpüşmelerin karın doyurduğu bir eylemdir sevgiliyle yemek yapmak. özledim

romantik bir olaydır yada öyle gözüküyodur ama ben hep sevgilinin yaptığı yemeği yemeyi tercih etmişimdir yemek yapmayı bilmeme rağmen. *

sevilmeyecek şey. mutfakta herkesin kendi düzeni oluyor, özellikle uzun ilişkilerde sevgili kişisi sofrayı hazırlamalı ve toplamalı.
dağınık masa, pis mutfak olayını diğer sevgili kişisi halletmeli. evet kesinlikle bu şekilde olmalı.

mutfakta minik öpücükler , elleşmeler , kıkırdamalar sonrası şayet yeterli alan var ise cilveleşerek yemek hazırlama durumudur. keyiflidir.
yalnız lütfen aynı seksiliği , tatlışlığı bulaşıklar konusunda da koruyunuz.
sevgilinize kakalayıp bahane bulmayınız.

kullanmıyorum, teşekkürler.

(bkz: no drama)