hani bazı yerler vardır,orda doğmasanız da kendinizi o topraklara ait hissedersiniz.işte öyle bi yer tunceli.sanılanın aksine ülkemin doğu ve güneydoğusunda yaşanılabilecek,kendinizi çok rahat hissedebileceğiniz yurdum köşesi...(bkz: dersim)
melih cevdet anday şiiri...son dizeleri tekrar tekrar okunulasıdır...
<br>
<br>tanıdığım bir ağaç var
<br>etlik bağlarına yakın
<br>saadetin adını bile duymamış
<br>tanrının işine bakın
<br>
<br>geceyi gündüzü biliyor
<br>dört mevsimi, rüzgarı, karı
<br>ay ışığına bayılıyor
<br>ama kötülemiyor karanlığı
<br>
<br>ona bir kitap vereceğim
<br>rahatını kaçırmak için
<br>bir öğrenegörsün aşkı
<br>ağacı o vakit seyredin
beni en çok güldüren şahsiyet.diğeri için (bkz: banu alkan)
<br>bir programında seyirciler oyaya iltifat edecektir.
<br>seyirciler:ay lav yu oya,ay lav yu oyaaaaa
<br>oya ayd.:ayol bunlara da yaranılmıyor,onlar için süsleniyorum,makyajımı yapıyorum.bunlar da ne bu boya ne bu boya diyor diyerek nasııı yani dedirtip,kahkahaya boğmuşluğu vardır.
tam adı mirka francia vasconcelos olan küba asıllı italyan voleybolcu.4 yıldır eczacıbaşında oynamaktadır.zıplayıp smaç vurma şekline hastayız.keşke türkçe bilse de bize fideli anlat mirkacım desek...
arap kökenli bir arkadaşımın türkçe'ye dair hatırladığım ilk şeyin 1.sınıftaki öğretmenimizin anlamadığımız bir dille bize bi şeyler anlatmaya çalışmasıydı,yüzündeki öğretme isteğini ve umutsuzluğu hayatım boyunca unutamam demesi...ana dil haktır...
mavilik
