2008-2011 yılları arasında dizi olarak beyaz cama yansıyan, bir edebiyat klasiğidir.

ayşe'nin chuckiye'ye dönüştüğü,fikretin vuslata eremediği, cevriyenin civataları hepten gevşettiği, leylanın desperatelığının katlanarak devam ettiği en güzel dizidir.

(bkz: ağzımızın tadı bozulmasın ali rıza bey)

romanı diziye uyarlanan diziler arasında en güzelidir.

2008 yapımlı kanal d de yayınlanan o zamanların epey edepsizler listesinde başı çeken dizisi .

hepi topu 60 - 70 sayfalık bir kitabın sakız gibi sündürüle sündürüle yıllarca süren, her karakterinin bin türlü acının içinden geçtiği, bir türlü belini doğrultamayan bir ailenin dizinin sonunda tam mutlu olacaklar derken ailenin babasının ölmesiyle gene mutsuz sonla biten hikayelerini anlatan dizi. leylanın karnındaki bebeğin unutulup 20 ay sonra apar topar doğurtulması gibi üçüncü boyut tarzı şeyler de yaşandı. en kişilikli olan da ferhundeydi. allah bir ailenin belasını ancak bu kadar verebilir dedirten iki diziden biri.

şu aralar tv2'deki tekrarlarıyla beni yerden yere vuran dizi, dram beeee.

kaliteli bir dizidir. bir ailenin dağılışını en realist şekilde irdeler. özellikle müzikleri gerçekten harikadır.

ama 80 sayfalık bir kitaptan nasıl oldu da 6 sezonluk dizi çıktı orası da tartışılır.

trenle istanbul'dan trabzon'a giden bir ailenin hikayesidir. *

(bkz: bize her yer trabzon)