böyle uzun uzun entry ler yazıyolar ya abi fitil oluyorum. ben pat diye patlarım laa onu yazana kadar. ne sabır var millette. helal olsun anacım.

upuzun yazıp kimsenin zamanını ve ahını almak istemem olabildiğince kısa :

hayatımca boyunca iyi bir insan oldum. herkesin her anında elimden geldiğince yanında oldum ama kimse tam anlamıyla benim yanımda olmadı,her zaman cepteki-2.plan arkadaş olarak kaldım...bunu geçtim, öyle insanlar mutluluğu,aşkı tadarken hep neden benim de bunu bulamadığımı düşündüm, düşündüm ve bi cevap bulamadım.. belki açık olmamamdan,belki çevremdekiler gibi iç çamaşırı mankeni gibi gözükmediğimden belki de hak etmediğimden. hayatta bazı insanların aşkı,bazılarının kariyer/parayı vs bulduğunu,bazılarınınsa çok şanslı olup hepsine sahip olduğu inancına sahibim. yıllarca izlenen tonlarca amerikan komediyle hep epik bir aşk yaşayacağım hayalini kurdum ama 23 yaşında ve hala yalnızım..yalnızlık çok fena rahatsız ediyor beni son 2 yıldır...çevrede, filmlerde vs örnekleri görüp iç geçirirken devam etmek baya zor, daha çok günü kurtarmak yaşamak

hayatım boyunca aciz, muhtaç bir insan olmadım hep kendime yetmeyi öğrendim ama bir yerden sonra insan artık hissetmek istiyor. acaba çok mu istiyorum bilmiyorum

çok uykum var sözlük. klavyenin başında uyuklayıp kalıyorum sabahtan beri. biri görecek rezil olucam. kahve falan fayda etmedi. hep bu sıcaklar yüzünden. gece uyuyamıyorum, gündüz de gözümü açamıyorum. :(

ben ibneyim.*

lezbiyenler size de daha sempatik gelmiyor mu ibnelerden? sanki böyle, daha bi, sevilesi, kucaklanılası. * belki şu profil sitelerindeki ibneleri görünce, bi antipati, bi tiksinme kapmış olabilirim. ** hepsi değil, çok tatlı ibneler yok mu, var, hepsi yanımda. *

bugün maya angelou'nun vefatıyla aklıma bir kez daha " try to be a rainbow in someone else's cloud" sözü geldi, hüzünlendim. bir yandan belki umut vardır queen'in dediği gibi somebody to love, journey'den don't stop believin' derken de bir yandan da yalnızlığım bir kat daha depreşti

aşık olduğum fakat sevgilisi olan kadını unutma çabası içinde sonunda birini seçip onunla beraber olma kararı aldım ve bundan sadece çok sevdiğim bir oyuna laf etti diye vazgeçtim. bu kadın o kadar seksi ki, çevremdeki herkes "kahpekader* saçmalama, sen yapmazsan bak ben atlarım, kız çok hoş" falan diyor.

ben de malım işte öyle oturuyorum, oyunun soundtrack'ini bir günde 62 defa dinlemişim *, parça hala dönüyor.

sanıyorum bahane arıyorum aşık olduğum için. bilemiyorum.

bilgisayarın giriş şifresiyle sözlük hesabına erişim şifrem aynı

ayrıca azerileri cidden pek sıcak bulmuyorum. niye bilmiyorum. fazla uyanıklar galiba ondan.
bi arkadaşımın dedesi ''uyanıkları severim, ama benden uyanığını sevmem'' dermiş.
ama benimki öyle bişey değil

56 yaşında olan ve son bir yıldır adeta evlenmek için kendini yırtan babam, bilgisayarının kamerası çalışmadığı için tamirciye götürmüş. her daim de internet tarayıcısının geçmişini temizlemekte. korkuyorum sözlük***

56 yaşında olan ve son bir yıldır adeta evlenmek için kendini yırtan babam, bilgisayarının kamerası çalışmadığı için tamirciye götürmüş. her daim de internet tarayıcısının geçmişini temizlemekte. korkuyorum sözlük***

evdeyken hiç evden dışarı çıkasım gelmiyor ,dışardaykende hiç eve giresim gelmiyor ve şu an evdeyim ve yine dışarı çıkaşım gelmiyor ,ne biçim bi hayvanım yaa anlamadım gitti. haaaa bi de uzun zaman sonra birileriyle buluşmaya karar verdim ama buluşmayı kararlaştırdığım 2 kişide beni ekti ,hiç şansım yoook hiç. kısaca herşey bir hatadan ibaret gay olmam ,dünyaya gelmem ,şişko olmam vs vs say say bitmez hatalar...

kendime itiraf edemediğim bişeyi sana itiraf edecem sözlük..

yaklaşık bir yıldır birlikte olduğum * fuck buddy * me aşık oldum herhal. 12 yıl sonra ilk kez bu duygulardayım.

(bkz: kendine gel ihtiyar)

mesaj atıp uzun uzun konuşmak istiyorum sözlük. ama yapamam. yapmam. seni hayatımda istemiyorum, dedi. bu çok acıtan bir şey. ben bunu hak edecek ne yaptım, düşünüyorum. bulamıyorum. bovşer sözlük. beni sevmeyeni bende sevemem artık, unutçaz napalım.

bıktım. 4 yıldır bitmek bilmeyen okuldan, adaletin olmadıgı ülkede bi şeyler yapmaya çalışmaktan, romantik ve arkadaşlık bazında yalnız olmaktan, insanların hep 2. tercihi olmaktan bıktım. annemin mükemmeliyetciliginden ötürü hicbir zaman en iyi olamamaktan, surekli başarısız surekli kilolu surekli insanların arkasından konuştuğu insan olmaktan bıktım. her ne kadar önemli olan önem verdigin insanların ne dediğise de ilkokul 1den beri insanların fısır fısır konuşmasından bıktım. insanların ağzı torba degil ki buzesin ama yıllardır olabildiğince kendim olup da doğru durust bir yeteneğim vs olmamasından bıktım.

kısacası, özellikle de bitmek bilmeyen bu cehennem final haftasında, bir kez daha her seyi herkesi "neden?" diye sorguluyorum. bu da boş bir zaman kaybından başka bir sey degil

sözlüğü çok özledim. bir yıl önce bugünlerde gezi heyecanı vardı, sosyal medya çıldırmıştı ve hepimiz birbirimizi arıyor, istanbul'dan ankara'dan haberler almaya çalışıyorduk. ne güzel günlerdi. sonra çiçek gibi soldu heyecanımız, umudumuz, çabamız. her yerden, her şeyden uzaklaştım. duyduğum keder, öfke içimde patladı. interneti yalnız iş için ve oyun oynamak için kullanır oldum. mutsuz, karamsar ve umutsuzum sözlük. ülkeme baktıkça canım yanıyor ve köşeye sıkışmış gibi hissediyorum.

belki de mezun olup bitirip gitmemi istemiyor ondan bıraktı belki de. kalp.

kendi adima yapilmis bir tapinak istiyorum.

müdürüme tekme tokat dalmak istiyorum bugün. odasının kapısını tekmeyle açıp yanına gidip suratına okkalı bir tokat yapıştırmak istiyorum. zaten ufacık asyalı bir kadın gözüm kesiyor da ya kung fu biliorsa?

6 ay önce tanıştık öküzlük yapıp olmaz dedim çünkü korkaktım çünkü basiretsizdim.kararım kesindi ama o 6 ay boyunca hep aklımın bi yerindeydi.dün akşam öğrendim ki ben de onun aklındaymışım.canını acıtmışım kanatmışım onu.utandım sıkıldım kendime lanetler ettim bunca eziyetten bunca zaman kaybından dolayı.söylencek bi şey yok ahali aklımdaki küçücük şey dün akşam büyüdü ve beni ele geçirdi.aşık oldum ben

uzun zamandır sözlüğe girmediğim için neyi yazdım neyi yazmadım artık karıştırıyorum. bunu daha önce anlattım mı bilmiyorum ama şimdi anlatasım var. iki yıl önce bir pazarcıya az kalsın aşık oluyordum. adamın tezgahından alışveriş yaparken kafamı kaldırdım, göz göze geldik ve öylece donup kaldık. hayır yakışıklı değil, kaslı ve seksi de değil. güneşten kavrulmuş koyu bir ten, cılız saçlar, kavruk bir adam işte. ikimizde de bir heyecan... alamadık gözlerimizi birbirimizden. tövbe estağfurullah! kimseyi işinden, ekonomik durumundan ya da statüsünden dolayı aşağılamam, küçük görmem ama aşk abi bu! bildiğin elin ayağım titredi adamın karşısında. hayır, bir anlık etkilenirsin, arzularsın, yatarsın geçer gider de bu başka. artık hep onun tezgahından alışveriş yapmaya başladım. ama bakamıyorum yüzüne, gözlerine doğrudan. resmen ilan ettim adam aşkımı. üstümden başımdan akıyor. gelse " eeeeeeee hadi ben de senden etkilendim, buyur!" dese söyleyecek sözüm de yok. aylarca pazara gitmedim bir süre. unutayım, unutsun diye. soğudu ara tabi. ama iki hafta önce bir uğradım, ben iyiyim. telaş, heyecan eskisi gibi değil ama onun durumu hâlâ fena!