insanı kahreden anlar

araba ile eski sevgilinizin işyerinin önünden geçerken oradan ilk geçişinizde elinizi tutmasını hatırlamak ve yan tarafta, direksiyonda, onun yerinde başkasının* oturuyor olması...
boşuna geçen beş yılın sessizliği
negatif düşünen insanın her anı bence insanı kahreden andır. bardağın dolu tarafını görmek,pozitif düşünmek her zaman artıdır,mutluluğu artırır.
çok özendiğim halde saçımın o gün istediğim forma bir türlü girmemesi. gece yatma hazırlığına başlarken saçımın istediğim forma girmesi. cidden ağlattın kader.
çocukluğumda, ailemin yatak odasında prezervatifleri bulduğum an. psikolojimi geçici bir süreliğine bozduğunu hatırlıyorum.
mutlu sonla bitmeyen hikayeler...
gençliğin bittiğini ve doğru değerlendiremediğimi anladığım an.
bir keresinde çok uzaktan annemin hüngür hüngür ağladığını görmüştüm. o kadar uzaktaydı ki sesi hiç gelmiyordu bana ama ben onun her bir hıçkırığını ta kalbimin ortasında hissetmiştim. bazen bazı çaresizliklerin bir yunan tragedyasındaki kaçınılmaz kader gibi omuzlarımıza çullanabildiğini ilk orada idrak etmiştim. çok mutlu olanları tanrılarda kıskanır insanlarda ve bütün şehirler senin için tebai oluverir.