hayatının iki yılını, üstelik bir dönemini beraber yaşayarak geçirdiğin, "ben pek çok şeyden hoşlanırım ama öyle ya da böyle herkes gittiğinde yanımda olan, yaşlanacağım kişi sensin" diyen adamın, bir sinir anında da olsa "sen kimsin ki?" ithafı. ha aynı adamdan başka sözler de verelim:
-sen dolandırıcısın
-seni asla affetmeyeceğim
-karaktersizsin, insanlıktan çıkmışsın
-sevdiğim insan bu değil benim
ve en harikası: "üzgünüm, bu kadar. seni çok seviyorum ama senden alacağım her şeyi aldım, öğrenebileceğim her şeyi öğrendim."
bence söylenebilecek acımasız söz yoktur, söylenen andır o cümleyi acımasız yapan. şöyle düşünün iki farklı ortamda “seni tanıdığım güne lanet olsun” biri vedalaşırken söylensin diğeri daha farklı bir ortamda. mesela gün için bir pislik yaptı ve o an şaka ile karışık söyledi. o an acımasız olan cümle farklı bir anda insanı tamamen yıkabilecek bir hal alır.