naber lan yavşak!
şu an senin tek sıkıntın, ''acaba sakallarım daha gür çıkacak mı yoksa hep böyle mi kalacak'' konusu ya, bunu kafaya takıyorsun ya, aferin sana! başına geleceklerden haberin yok tabii senin. tiyatro kulübünün en popüler adamısın de mi, kızlar da her dediğine gülüyor mutlu oluyorsun... tamam onlardan da hoşlanıyorsun ama aklın bi yandan baban yaşındaki adamlarda. lan oğlum bunu gizlemek için yanındaki o embesil sümüklülerle birlikte olup niye o güzel 17. yaşının içine sıçıyorsun? moron.
2. dönem yeni bir edebiyat öğretmenin olacak, hem de kıllı, göbekli ve kel. hadi yine iyisin çakal, tam aradığın tiplerden. hem sana bi şey diyeyim mi? ezberlediğin o şiirler ve hâkim olduğun belagat ile en gözde öğrencisi olacaksın onun. arkadaş gibi olacaksınız, diğer öğretmenleri çekiştirecek senle... sonra sen aşık olacaksın bu adama, seni çaya, kahveye, bilgisayarına format attırmaya falan evine çağıracak. heyecan yapma koçum, bunu düşünerek de attırma oraya buraya, o adam bildiğin heteroseksüel, hem 1 sene sonra da bir çocuğu daha olacak. yani hiçbir zaman üstüne uzanıp da omuzlarını öpemeyeceksin onun.
hani sen, devlet konservatuarını kazanmak için godot'yu beklerken'den o tiradı ezberleyeceksin ya, o godot gelmeyecek oğlum. gelmeyecek gelmeyecek... baban da seni yollamayacak konservatuara
yapma demiyorum hobi olarak yine yap diyecek. kanma oğlum sakın babana, babalar her zaman doğru söylemez çünkü gerizekalı halan, amcan ''ne şimdi bu soytarı mı olacak'' minvalinde sözlerle onu dolduruşa getirecekler. sen tüm sene yetenek sınavına hazırlandığın için kazanamayacaksın akrabalarının bahsettiği bölümlerden birini. dersaneye gideceksin, 4 sene lisede gördüklerini yani hiç ilgin olmayan dersleri en baştan çalışacaksın. ne bölüm yazabilirim diye düşünecek, okumayı sevdiğinden, biraz da aşık olduğun adamı etkilemek için ''edebiyat yazayım, hem öğretmen olma şansım da var'' kararını alacaksın. tekrar sınava hazırladığın bu dönemde baban 820 ile şeker komasına girecek, 1 gün komada kalacak, çıktıktan sonra da birkaç hafta kendine gelemeyip, tavana bakıp saçmalayacak, ''babam aklını yitirdi, hep böyle mi kalacak'' diye düşünüp saçlarının %40lık bir kısmını kaybedeceksin.
neyse 17 yaşa bu kadar dert yeter, o yüzden fazla kafanı takma, edebiyatı kazanacaksın... ama her şey 17 bitince başlayacak be oğlum.
john keating
