çocukken orada burada hatta her yerde ufacık çocuğu ikileme sokan klişe soru, ne zevk alıyorlar çok merak ediyorum, işiniz gücünüz mü yok aq.

-anneni mi daha çok seviyorsun babanı mı?
*seni sevmediğim kesin.

harbiden ne denyo insanlar var yahu, daha küçük yaşta "ya bi siktir git, böyle soru mu olur" tepkisini ben verebiliyorken o koskoca adamlar nasıl bu soruyu sorabiliyorlar hiç bir zaman anlayamadım.

(bkz: çünkü eşşeğin zikinden dolayı)

bu sorunun devamı da şöyle gelir;

ne kadar seviyorsun göster bakalım...
ee çocuk ne yapsın kollarını açabildiği kadar açar ve ''işte bu kadar'' der.

keşke o çocuklardan biri 'yarrağımı' dese anne-baba ikilimesi şok gecirse derim

(bkz: bsg)

"ikinizi de sevmiyorum keşke brad pitt ile angelina jolie annemle babam olsaydı" diyen çocuğa 100 tl bayram harçlığı verirdim şu an.

"en çok üst kattaki kıllı, götlü, göbekli halil amcayı seviyorum." şeklinde bir cevaplanması halinde ortamda bomba etkisi yaratacak soru.

evvel zaman içinde,ülkenin birinde, çocuk esirgeme kurumuna ait bir yurdu ziyaret eden bir cumhurbaşkanının,kendisine çiçek sunan kimsesiz bir çocuğa sorduğu soruymuş bu.ben de müjdat gezen 'in yalancısıyım netekim.

babanı *

her şeye "şak!" diye lafı yapıştıran danalar birine keşke "birini sevmek, diğerinin dışarıda bırakmayı gerektirmez." gibi bir cevap verse de lüzumsuz apışıp kalsa dedirten anlamsız soru.

babam "anneler daha çok sevilir" dediği için hep annem diye yanıtladığım sorudur. sanırım babamı da en az annem kadar sevdiğimi onu kaybedince anladım.

her zaman annemi diye cevap verdiğim sorudur. oldum olası babamla yolunda gitmeyen bir ilişkimiz var

yarıştırmadığımız bir bu kalmıştı. işte hep kötü eğitimden bunlar!!

bu soru kime sorulursa sorulsun hep düşünür. bana da sorulduğunda düşünürüm, eşit gibi bir cevap da veremiyorum birini seçip onu daha çok seviyorum da diyemiyorum.

ikisinin de bana verdiği baki olan hem sevgi hem öfke var. eksikliklerini de hayal edemiyorum.

ikisini de, ilişkilerimizin farklı olması ikisine de duyduğum sevgiyi değiştirmiyor.