kesinlikle dalgasına söylemiyorum; laiklik... o chpli laik teyzeler felan. dışarda daha çok gibilerdi sanki. şimdi her yerde cihatçıvari giyinimli insanlar, (nefret söylemiyse de söylemi çünkü cidden nefret ediyorum.)nerden ve nasıl türediniz lan bi anda böyle?!

ölüm korkusu yaşamadan özgürce sokaklarda dolaşılan anlar.

küçük çocukların geç saatlere kadar sokakta rahatça oyun oynayabilmeleri
çocukların sokakta oyun oynaması
ulaşım araçlarını kullanırken korkmamak
komşuluk ilişkileri
sosyal bağlar
sosyal medyanın kullanılmıyor oluşu
insanların daha samimi oluşu

(bkz: mahalle)
(bkz: mahallenin bakkalı)
unutmadan.
(bkz: mahallenin bakkalinin kocasi)

(bkz: yumiyum)

(bkz: çılgın bediş)
(bkz: ruhsar)

aidiyet duygusu, 90'lar türkçe pop müziğinin albenisi.

en az şimdiki kadar can sıkıcı olması.

7 numara gibi diziler, dizilerimiz.

dinin siyasete karıştırılmadığı zamanları özlerim hep. camilerde sadece ibadet etmek için toplanıldığı günleri. hükümet yetkililerinin "allah için, din için, peygamber için" oy istemediği günleri...

5-6 biradan sonra gece 2-3 gibi çıkıp tekrar bira alabilmek, gerilmeden.

laik bir demokrasi.

bunlar.

komedi dizileri daha güzeldi mesela. (bkz: avrupa yakası)

(bkz: parliament sinema kulübü)
jenerik müziği: http://www.izlesene.com/video/star-tv-pa...

sevdim dedin, hiç sevmedin
sen kimleri mahvettin
(bkz: kara melek)

(bkz: koalisyon)

terör korkusunun bu denli insanların günlük hayatını etkilemediği, her türlü pisliğe meyilli sapkınların,ahmakların inlerinden rahatça çıkamadığı ve tehlike yaratamayışının insanlarda sağladığı güvenin varlığı, kutuplaşmanın beraberinde toplumsal çözülmenin kolayca yaşanmadığı özlenen güzel günler. bu gidişatla hep özlenecek o türkiye.

tansu çiller*.

misket, taso, simit, seksek, mektup, zımba, yakar top, saklambaç, ip atlama, dokuz taş

çocukluğuma dair ne varsa, ne yapılıyorsa...