yaptıklarım:

1. işi gücü bırakıp yaşadığı şehre onu ziyarete gitmek.

2. sırf o sevmiyor daha az dışarı çıkmak gece hayatını bırakmak.

3. onda kalınan gecenin ertesi işe geç kalmak, spora gitmek yerine onla zaman geçirmek.

4. hoşlanılan kişi çok istiyor diye sakal bırakmak.

karşılığında baskasını seviyor olması en büyük mükafattır.

karşılık beklenmeden yapılır genelde hepsi, sevilen kişinin aynılarını yapması beklenmez zira seviyor olduğunu bilmek yeter. sevenin aklına kötü şey getirmeden, birgün bitecek demeden sevdiği için erimesi. çok kişi tanıdım maddi - manevi fedakarlıkları sonucu geriye kalan sadece hüzün oldu. öyle bir konu ki büyük konuşmaya fırsat vermiyor. geriye bir temenni kalıyor.kendisine yapılanların karşılığını vermese bile bunun farkında olan birisi olsun yeter.

bekarken adamlarıma yaptığım muamele. örnek verecek olursam, bir akşam evde çok sıkıldım, adamlarımdan en yakın olanına bir mesaj: rakın hazır, buzun hazır, mezen hazır, lig tv
hazır, sıcak suyun hazır, istersen seks de var, gel. cevap: 15 dakika sonra sendeyim. (not: evet, geyşa ruhluyum)

senin için ölürüm sözü gelinebilecek son noktadır.

onun için herşeyi yapıp kendin için hiç birşey yapmamaktır.

nabıza göre şerbet. kim nekadarını hak ediyorsa o kadar.

eğer o kişi bunun farkındaysa ve kötü biriyse sizi güzelce kullanır.sonuç olarak acılı bir sürece götürür fakat pek çok şey de öğretir.


(bkz: bok yemenin arapçası)

hoşlanan değilde aşık olduğun diyelim çünkü hoşlanmak günlük dizi izlemektir, sevmek senede 3 bölüm izliycen diye tüm yıl sherlock holmes'u beklemektir *
yaptığım en büyük fedakarlık onun için ağlamak oldu * *
karşılığı ise korkaklığı seçmesi ve hala korkak

hoşlanmaya bile üşendiğim için en fazla hoşlandığımı söyleyebileceğim erkek, daha fazlasını hak etmiyorlar.