yalnız yaşayan herhangi bir insanla bir gayin hiçbir farkı yoktur. o yüzden yalnız yaşayan gay başlığını protesto ederek buraya yazıyorum.

şuan ki şartlarımla yapamadığım ama bir gün yapacağıma inandığım eylem. kendi başına yaşamak. sadece sana ait bir yer. çok güzel olsa gerek. yalnızlık çoğu zaman sevdiğim bir şey değil ama bir evi paylaşması da çoğu zaman zor.

kendi evimin içinde kendi mutluluklarımı yaratacağım günler umarım bir an önce gelir. şuraya yalnız yaşamakla ilgili şu güzel illüstrasyonları bırakıyorum

çıplak halde son ses müzik eşliğinde dans* edebilmek demektir. *

bulaşık, çamaşır, ütü, fatura ödeme, market alışverişi, evi derleyip toparlama sırasının bugün de sizde olduğu bir yaşam biçimidir. ''bugün sıra bende galiba'' diyerek kendini kandırma eğlencesininse tadına doyulmaz.

bi sesin yankısını duyar gibi..aynada kendinle konusmak...sonra tek kişilik kahve hazırlayıp 2 kişi içmek..ellerini ovuşturup sonra yüzünü tutmak...yatakta bi sağa dönüp ,bir sola dönüp en sonunda bi yastığa sarılıp uyumak...çalan kapı ziline ben bakarım, diye seslenip koşarak açmak...ne acelen varsa..sanki senden baskasımı avr evde ki ..yok işte..var olan varlığın içinde olmasını istediklerinden yoksun bi yaşam....sonra kalabalıklarda kaybolursun ..tıp kı suluboyu resimlerinde sağılan renkler gibi..hayat karısır gidersin...ama yalnız....

eskiden ailemle yaşadığım zamanlarda yazlığa gitselerde bende keyfime baksam diye gidecekleri günü iple çekerdim. taşındım ev arkadaşlarım oldu, sonra sevgilimle yaşadım bir süre. tam bir senedir yalnız yaşıyorum ve hayatımın en boktan zamanları diyebilirim. tek başına olduğun için depresyona çok kolay giriliyor ve evde seni rahatsız edip dikkatini dağıtacak kimse olmadığı için depresyonun uzun sürüyor. üstüne kirasıydı, ev işiydi bir sürü yükü var. ama gel gör ki götün o rahata öyle alışıyor ki artık evde kimseyle yaşamaya tahammül edemiyorsun. çekirdek gibi başladınmı bırakamıyorsun.

aşırı sevdiğim ve gittikçe daha da çok alıştığım eylemdir. derler ya insana bir başkasının gölgesi bile ağır gelebilir diye; tam olarak öyle olmaya başladı. belki bazı obsesyonlarım belki de aşırı bireyselleşmemin bi nedenidir, bazen 3, 4 saati geçen misafirliklere bile katlanamıyorum.

(bkz: yalnız yaşlanmak)
(bkz: yalnız yaşayan gay)

alışkanlık haline gelebilir.

kendi kendine kalmayı bilmeyen için birkaç gün yeterlidir. ama 4 duvar arasında ömrünü geçiren için yorucudur, hayattan soğutucudur. anlatılmaz çünkü anlayanı yoktur. başa gelen çekilir.
(bkz: tok açın halinden ne anlar)

"bence istediğin zaman yalnız kalabilmek, mutluluğun en önemli nedenlerinden biridir."

(bkz: franz kafka)

yıllardır yaşadığım ama bir türlü alışamadığım haldir. bazen iyidir *, bazen kötüdür. *

en iyisidir

gürültüye hasret kaldığınızdan olsa gerek, tvyi sonuna kadar açarsınız üç beş insan sesi gelsin kulağıma diye. sıkıntıdan abur cubura verdiğiniz parayla playstation almayı deneyebilirsiniz, böylece oynamadığın oyun kalmaz. çiçek alır onları sularsınız sıkıldıkça. sonra çok sudan çürür gider gariplerim." aa çürümüş bunlar yenisini alıyım" diye bahane edip, koca bir çiçek populasyonunun canına okursunuz. bulaşıkları bulaşık makinasına doldurmaya erindiğinizden misafir geldiğinde mutfağı görmemesi için taklalar atarsınız. neyse felaket senaryosuna dönsün istememiştim. aynı zamanda huzurlusunuzdur, herşeyden yakınan bir ev arkadaşınız yoktur, hem rahat erkekte atılıyormuş eve. hayırlısı.

kısa süreli keyif verse de, bir süre sonra insanı içine kapatan yaşam biçimi.

artılarının eksilerininden daha çok olduğunu düşündüğüm eylem.

4 yıldır yalnız yaşayan biri olarak ben bu durumu farklı bir açıdan değerlendirmek istiyorum mümkünse ailesiyle yaşayan arkadaşlar yalnız yaşayan kendi ayaklarının üstünde hiçkimseye sırtını dayamadan hayatta kalmayı başaran arkadaşlara laf etmesin yalnız yaşamak tabi ki tercih sebebi ama genel olarak herkesin tercih ettiği bir durum her açıdan ve öyle cafe de mekanda oturup akıl vermeyin kira ödemeden fatura ödemeden yemek için mutfağa girmeden temizlikle uğraşmadan eleştiri pek haklı eleştiri olmuyor. bu yazdıklarım ailesiyle yaşayan herkes için değil tabi ki burada çok ince bir detay var ve biliyorum ki burada herkes bunu algılayabilecek yapıda