uyanıp sessizce oturup algımın açılmasını beklerken gelen "uyandın mı?"

sen misin?

zeki müren de bizi görebilecek mi ?

bu tür sorular, bir şeyi öğrenmekten ziyade konunun yeniden masaya yatırılması için tetikleyici olarak kullanılır...

birini iğnelemek/incitmek/öç almak ve nice sebepler cevabı bilinen sorular için vazgeçilmezlerdir...

hiç yok mu?

başımdan geçen küçük bir anı şöyle:
avcı(üst kat komşum), kurbana (kurban da ben oluyorum.)0 sessizce yaklaşıp cevabından tamamen emin olduğu soruları tek tek sıralar.

kurban ise çaresizce peşpeşe "evet" leri sıralar garibim. ne yapsın ki.

-aa hasta mısın şekerim?
-evet.
-neyin var ayol. üşüttün mü?
-eveet.
-doktora gittin mı?
-eeeveeet.
-ilaç yazdı dimi?
-evet ulen evet.
-kullanıyon mu?
-olm bi siktir git len. yeter len yeter. sorduğun bütün sorulara evet evet evet evet. yeter ki git len başımdan.
-bütün sorulara mı?
-evet len evet. defolup gidicen mi şimdi?
-tamam son bi soru sorup gidiyom. ben kız olsaydım beni şeyedermiydin.
-gerizekalı adam. ben eşcinselim. kız olmana gerek yok. erkek olsan da şeyederim seni. hemde seve seve.
-tamam kaçtım.

haa geldin mi? yanındayım ya görmüyon mu mk

kızdın mı bana?
özledin mi beni?
öpim mi seni?

cidden bugüne kadar kimseyle beraber olmadın mı ?

son bir şans vercekmisin ? bu soruyu sordugunda herşey bitmiş ve cevabını çoktan almıssındır. sonrada fecebooktan sılmıstır seni.

aç mıyım?*

(siz bok gibi gözükürken) iyi misin canım ?

aç mısın?
uyuyor musun?
kızdın mı?
beni seviyor musun?
niye böyle yapıyorsun?
ben de gelebilir miyim? (gelebilecek olsan davet edilirdin)
nerede kaldın? (özellikle bu sorunun cevabı muhakkak biliniyordur; evet, iddia ediyorum, biliniyordur!)

ne yani şimdi ayrılıyor muyuz?

değil mi?

geldin mi?