filizku: '' 45 yaşındayım, bana abla, anne, teyze,.. artık allah ne verdiyse diyebilirsiniz ''.

ama siz siz olun abla demeyin yine de, lazım olur. *

yazılarında bir görmüş geçirmişlik, şaraplanmış haliyle olgun bir tavrı kolayca farkedebileceğimiz başarılı yazar. her tür dilin süzgeci, tercümanı.

canım benim ya, homojen dergi için uzun uzun yazılan 33 yazıyı 2 günde okumuştur. gözlerini bitirdik resmen, ne kadar teşekkür etsek az, sağolsun, varolsun. yemek sözüm olsun. desteği için teşekkür ettiğim edebiyatçı editörümüz.

şaşkındır, duygularını, düşüncelerini gizlemeyi beceremez, içi dışı birdir. o yüzden kendine adam gibi bir nick bulmak yerine adını kullanır. hoş bulduk bu arada!

müthiş derece iyi niyetli şahsiyet. yaydığı sinerji ışık hızıyla yerini buluyor, bir nevi modern hızır aleyhisselam. dertlerinden çok dert dinleyen kocaman bir yürek. teşekkür ederim annem.

aylardan sonra ilk defa entry girmemi sağlayabilecek kadar çok sevdiğim muhteşem kadın, ablam. bodrum'daki kısa buluşmamızda güzelliği, sıcakkanlılığı, samimiyeti, doğallığı ve güler yüzü ile beni kendisine bir kez daha aşık etmiştir. aynı şehirde yaşamadığımız için bir kez daha hayıflandım ve bir sonraki görüşmemizi sabırsızlıkla bekliyorum.

inanılmaz şirin kurabiyeleri bize gönderdiği için teşekkür ettiğimiz yazardır.

aranızda olmaktan mutluluk duyan, yeni arkadaşlarına önünde geniş ufuklar açtıkları için minettar olan kadın.

onun adı filizku
bodrumdur hep kaçıp saklandığı kuytusu
facebooklarda paylaşmayı da ihmal etmez
o dört nala yüzerken bize düşen izlemek suyu

duydum ki dergide editör olmuşsun bebişim
havandan geçilmez artık
hadi bu şiiri de editle de görelim
zirveler soğuktur canım
dikkat et de üşümeyesin

türkçe hep ondan sorulur
iki edit yapsa hemencecik yorulur
bu işler böyle olmaz bebeğim
naringergedan der ki yapmayacaksan bilelim
hemen bu işe başka bir yazar soyunur

uzaktan da olsa beni çok severmiş
zirvede görünce hemen de belli edermiş
dikkat edelim de yanlış anlaşılmasın
bir bakarız samimiyetimiz kulisleri meşgul etmiş

ankaranın denizi yok
hata affetmez filizku, hiç şakası yok
fazla açılma canım
editörlüğün kapılıverir
bugün varsın yarın yok *

nihayet tanışabildiğim sözlüğün perihan ablası. ilk gördüğümde o sıcaklığı yakaladım ben, genç yazarlar pek hatırlamayabilir ama eski zamanlarda trt de yayınlanan perran kutmanın perihan abla karakterini canlandırdığı bir diziydi... perihan abla mahalledeki herkesin dert ortağı, akıl hocası ve hepsinden önemlisi çok samimi bir kadındı. işte filizku da öyle bir kadın. sabaha kadar sohbet etsem yorulmam sanırım seninle. iyki gelebildin zirveye, bundan sonra daha sık görüşmek istiyorum...

"yazar" olmanın içini dolduran, herkesin meyilli olduğu genel beğeni seviyesinde yazmak yerine kişisel öngörüsü olan yazar.* böyle boş beleş insan prototip'ine yönelik sayfalarca yardırmak mümkün olabiliyorken; konu okumadığım(okuyamadığım) şeylere bile el attığında ilgi çekici hale getirebilen biri olunca ister istemez duraksayıp ne yazacağımı ciddi anlamda düşünüyorum.

hakkında o kadar şey yazılmış ama benim anladığım şu: "bazen işler böyle yürür, filiz bir el at dersin ve her şey yoluna girer."

davet: bir gün evime gelmeni çok isterim, pirzola yeriz, hatta buzdolabında sucuk bile var olmadı bara falan çıkarız. uyuma vakti gelip sabaha doğru yaklaşılınca tavana bakarak aklımızdan geçenlere güler; yan odadan konuşmanın gereksizliğini düşünüp aynı odaya hücum ederek attığımız kahkahalara bakıp tekrar tekrar güleriz.

hepimizin anası. * *

yiyeceğiniz kurabiyeler gibi tatlı olsun ağzınızın tadı. rica ederim şekerim. afiyetle yiyin.

çok şanslı bir kadın. harika arkadaşları oldu ve "acaba sarkacak mı? bir dingillik yapıp canımı sıkacak mı?" kaygısı yaşamadan lezzetli sohbetlerin tadını çıkarıyor.

onlayn gördüğüm andan itibaren geriye kalan her şeyin teferruata dönüştüğü yazar.

şöyle bir karşılaşma an'ı tahayyül ediyorum: sene 2014. saçlarımla oynuyorum. bir yandan da bekleme salonunda günü geçmiş dergileri karıştırıyorum; son anonsla kapıda beliriveriyor, ve diyorum ki "seni özlerken saçlarım uzadı görsen tanıyamazsın." işte böyle bir şey.

sözlük için gerçek bir değer. filiz ablam gibi daha nicelerine ihtiyaç var bu sözlükte.

istanbul'un tozunu attıran yazar; paylaştığı fotoları beğenmekten işaret parmağımda rizai bir duyu kaybı oluşmasına sebebiyet vermiş, sesini duymak sohbet etmek iyi gelmiştir. pride'de birbirimize yapışık dolaşmamız için yanımda uhu ile geleceğim olmadı bizi belimizden birbirine bantlasınlar beyb.

sözlüğün uzun zamandır kullanmadığım mesajlaşma fasilitesini bana kullandıran ve uzun uzun yazdıktan sonra gönder tuşuna basınca karşınıza çıkan "sözlükten cıkma ekranını" yeniden görmeme neden olan yazardır.** * kendimi ve sözlükle ilgili kişisel tarihimi ve bilgimi yeniden gözden geçirmeme ve algılarımı nasıl ifade edeceğimi düşünmeme neden olmasından ötürü kendisine minnettarım. zira uzun zamandır bu netameli işi yapmamışım belli ki. sözlükte uzun zamandır varlık göstermeyen "aklı hür fikri hür" insanları özlediğimi de farkettirdi. dahası en son gezi günleri heyecanını yaşarken kendisiyle ve mahallenin muhtarının kocasıyla paylaştığım heyecanım da gözümün önüne geldi.

neyse, kurabiyesini yememiş olsam da kendimi yeniden doğurduğum ve yeni benin ilk ergenlik dönemini geçirdiğim ankara'nın güzel semtlerinden birinde olduğunu artık biliyorum. oralara hep aspava'lar da açılmış bunu da yakın zamanda yerinde ziyaretlerde bulunarak öğrendim. umarım güzel kurabiyelerinin tadına bakma fırsatım olur oraları tekrar ziyaret ettiğimde...

teşekkürler hissettirdiklerin ve düşündürdüklerin için.

gezmelere doyamadığım yazar. plan program yapmadan pride haftasında en çok zaman geçirdiğim yazar olması da çok manidar. "yaz geldi dövmeler göründü" mottosu ile aklıma kazınan bir tebessüm kaynağı oldu kendileri. kendisiyle nikahlanma isteği yaratacak kadar, peşinden sürükleyici olmasıyla anımsayacağım.

cumartesi gecesi sözlük zirvesi için evini bizlere açma nezaketini göstermiş samimi insan. sağolsun zirve var dediğimiz anda işlerini bırakıp her seferinde bizlerle oluyor. hayat enerjisi ve lisede en sevdiğim öğretmenimin yakın arkadaşı olması da kendisine olan hayranlığımı arttırdı.* her buluşmada bizlerin utanarak anlattığı şimdi şununla sevişiyoruz.... diye başladığımız hikayelerimizi dinlemekten kendi anılarını dinlemeye fırsat bulamıyoruz. söz bir dahaki zirvenin konu başlığı filizku anlatıyor olacak.*

bu yazar arkadaşımız da ortadan kaybolmuştur.

(bkz: eskiler nerede)