yaklaşık iki hafta önce tanıştım, 48 yaşında kıllı göbekli bir tip, allah'ı var yakışıklı da bir adam. dedim bu benimle birlikte olmaz ama yine de şansımı deneyeyim. skype üzerinden konuşmaya başladık, birkaç gün görüştük gerçek ismimi ve soyadımı istedi (evet memleketimden biri ile sevişeceksem bir nevi gizlilik hesabı, gerçek soyad vermiyorum) ama bu kez bir endişe duymadım verdim, o da verdi. daha sonra facebooktan resimlerine bakabileceğimi söyledi, meraklandım arattım buldum ve baktım resimlerine... yarısı balıklı göl'de yarısı da kâbe önünde çekilmiş fotoğraflar silsilesi...
aşırı dindar adamların, kendi içlerinde dışarı açamakdıkları ve kendilerince günah saydıkları veya zaten günah olan şeylerden arınmak için diğer inananlara oranla, kendi inançlarını abartı boyutlarına getirdiklerini düşünmüşümdür. belki genelleme yapıyorum ama sanane amına koyim, ben böyle düşünüyorum. her neyse...
geçtiğimiz hafta sonu gelip gelemeyeceğimi sordu, ben de olumlu cevap verdim. sohbete gaylikten falan bahsederek girdik. dindar biri gibi görünüyorsun dedim. evet inançlı bir insanım dedi. bir kaç kez hacca gitmiş falan, kendisi durduk yere söylemedi, ben deşeledim.
''üç aylarımı tuttum, beş vakit namazımı kıldım ama şu yaptığım şeyden bir türlü vazgeçemedim, günah olduğunu bile bile işliyorum'' dedi.
ulan adama dibim düşmüş, gidip dudaklarına yapışmak istiyorum, dört duvarda dini objeler falan var, gerildim. neyse ki başka odaya geçtik de seviştik...
hülasa; dindar eşcinsel oluyor efenim, bizzat gördüm, tanıştım ve de seviştim.
*
john keating
