korkma ben varım ve dublörün dilemması gibi iki güzel romanın yazarı ve çok farklı bir kafa yapısına sahip olduğunu düşündüğüm, tanışmak istediğim yazarlardan biridir. yeni şafak ta da köşe yazarlığı yapmaktadır. kendini tasavvufa vermiş bir adam gibi görünüyor ve kitaplarındaki cümlelerinin basitliği, yalınlığı ama bir o kadar da güzel olması bendenizi benden almaktadır.
genelde benim de göz rengim hemen farkedilmiyor ve bukalemun gibi renk değiştiriyor mübarek. ela, mavi, yeşil değişiyor, kimi de güneşte maviye dönüyor falan diyor. bana sorarsanız ortasında elamsı* hareler, dışı yeşil *ve tanıştığım çoğu insan tanıştıktan belli bi süre sonra senin gözlerin yeşil miymiş, farketmemiştim diye tepki veriyor, eladan hallice yeşil işte. ne çok gözlerimi övesim varmış arkadaş, beni tutmazsanız göz rengim üzerine tez yazıcam burda şimdi.
anlaşılması zor olan varlıklardır. bence hala daha ergenlik aşamasını atlatamamış insanlardır. içinde bastırılmış şeyler vardır ve kendileriyle alakalı kompleksi atlatana kadar düzelmeleri biraz zordur. tabi ki bir hastalık değil demek istediğim ama genelde böyle tiplerin hoş olmayan bir şekilde egoları da yüksek oluyor.
ciddiye alınamayacak kadar sevimli olan çocuktur, dramı ise yersizdir. bence kaslı ve karizmatik geçinen erkeklerden bile daha tehlikelidir, tek bir sözüyle karşısındakini tavlayabilme kapasitesine sahiptir. ya da en basitinden beni tavlayabilir. seviyorum r'leri söyleyemeyenleri.
piyasalaşmış standupçı. kendisinden çok hoşlanmam. müzikte ankaralı turgut neyse komedi dalında da yarattığı recep ivedik karakteri de benim için odur. ancak sezarın hakkını sezara da vermek lazım, tv8 zamanları güzeldi. sonradan çok bozdu, öyle böyle değil, önünü alamadık.
geniş kültürü, ilginç fikirleri, sınır tanımaz dobralığı ve kıyamet kopsa tınlamayacak sakinliğiyle bendenizi hayretlere düşüren sevimli şahsiyet. kendisinin ergenliğini dahi bilirim** ve beni ayısözlük ekibine de o dahil etmiştir. yemek yapmakta üstüne yoktur ve tabi ki o tabak bitecek. entel sohbetlerin aranan yüzlerindendir, kendisinden herkesin öğrenecek bir şeyi olduğunu düşünüyorum, kısacası ozbuyucusu çok sever kendilerini efenim.
benim de ucundan dahil olduğum burçtur efenim. tesadüfe bakınız ki, bir de ikizim var, önceden ikiz olduğumuz için ikizler burcu olduğumuzu sanırdım bu sebeple. ilaveten kesinlikle bir ikizlere sizin fikrinizi sormadığı zamanlarda ne yapacağını söylemeyin, her ne kadar farklı görünen insanlardan hoşlansak da farklılığınızı da gözümüze gözümüze sokmayın. çok dengesiz galiba, evet.
böylesine bir gerekliliğin başkası tarafından birine hak olarak veriliyor olması bile trajikomik olan, meclisten geçen yeni yasadır. meclisteki yaşanan tartışmalar da solcu kimliği adı altında düşünmeden yaşayan insanların aslında nasıl faşizan reaksiyonlar verdiğini ibretlik bir şekilde göstermiştir. bir de sonra "biz 1000 yıldan beri birlikte yaşadık, biz onları küçümsemiyoruz, onlarlar kardeşiz" geyiğine girip "madem bu ülkenin etinden sütünden faydalanıyorsun, yapman gerekenler de bunlar, bu dili konuşacaksın" diyolar ya bitiyorum bu zihniyete. devlet kavramının amacını bana bir kez daha sorgulatmış olan kargaşaya sebep olan yasadır kısaca.
idris naim şahin'den sonra kabine değişikliğiyle gelen yeni iç işleri bakanı. geçmişi geleneksel akp milletvekilliğiyle uyuşan ve son zamanlarda bakanlardan gelen zaytungvari açıklamalara katkıda bulunup bulunmayacağını merak ettiğim şahıs.
içli bir sese sahip ve bu sesini doğru bir alanda iyi kullanmayı beceren sanatçı kişilik. şimdi bu adamın heavy metal ya da elektronik müzik yaptığını düşünebiliyor musunuz? hoş, adam bu alanda uğraştığı için sesi böyle içli oldu tezi, benim tezimi çürütebilir. ayrıca bu adamın bende özel bir anlamı olduğunu da belirtmek isterim, bu adamın şarkılarını dinleyerek ilk kez aşık oldum, ilk aşkımı yaşadım. (bkz: goodbye my lover )
şarkı: the one that got away-katy perry aslı: we keep all our promises, be us against the world anlaşılan: we keep all our promises, be ass against the world
evde bulunan her tülbenti, kumaşı pelerin yapmak, ruhsarcılık oynamak ve tabi ki favorim koltuktan baş aşağı oturmak. ne güzelmiş çocukluğumun zamanları, hey gidi hey.
say say bitmez efenim, " sen ne kadar salak bi çocuksun" diye söylenenlere "senin kadar" diye cevap verirdim. hugo'yu tutturan apartmandaki tek çocuk olmama rağmen telefonu tolga abinin suratına kapadım heyecandan*, bisikletini vermeyen çocuğa dalmak, ve tuvalet deliğine ayağını sıkıştırmak* bunlardan birkaçı.
korkma ben varım ve dublörün dilemması gibi iki güzel romanın yazarı ve çok farklı bir kafa yapısına sahip olduğunu düşündüğüm, tanışmak istediğim yazarlardan biridir. yeni şafak ta da köşe yazarlığı yapmaktadır. kendini tasavvufa vermiş bir adam gibi görünüyor ve kitaplarındaki cümlelerinin basitliği, yalınlığı ama bir o kadar da güzel olması bendenizi benden almaktadır.
cinsiyetini değiştirdikten sonra şaka maka alıcı gözüyle bakmaya başladığım insan. ne sevimli olmuş o öyle. cesareti, tüm bu kötü söylentilere rağmen, erol köse ve diğerleri gibi adabını bozmaması ise takdire şayan.
biri bana lütfen şaka olduğunu söylesin. milletvekillerinden biri kalkıp kadınlar gününde "kadınları hafifçe dövüp korkutabilirsiniz" diyor, nasıl bi zihniyettir, kadınlar gününde kadınlarla alakalı kur'an'dan bişe bulayım söyleyeyim demiş, ama ödevi copy-paste yapan çocuklar gibi ilk bulduğu şeyi alıp getirmiş zannımca. nolcak canım, dövsünler bizi, en fazla ölürüz dimi, biz ölsek nolur ki, eşit de değiliz zaten, neden bunları görmek istemiyoruz, düzeni huzuru bozan sonra biz oluyoruz, ayıp yapıyoruz dimi.
ozbuyucusu
