ehtiraslı pasiv axtarıram. qayırmak isteyirem sehere qeder. uff

ben kilo alıyorum :( ya tam böyle istediğim kiloya ulaşmaya ramak kalmış sonra şu karantina olayı ile beraber nöbetler, tek başına kalma falan başlayınca stress eating'in önüne geçemedim ya ben :( sırf bunun için yarından itibaren oruca başlayacağım, önüne geçmek gerek bu durumun.

seninle "o" anları tekrar yaşamak istiyorum. tekrardan karşında heyecanlanmak, gözlerine heyecanla bakabilmeyi istiyorum. kapıyı açtığımda karşımdaki güler yüzünü, elinde o çok sevdiğimi bildiğin şarabı görünce zıplamayı, heyecanlanmamın hoşuna gittiğini belirten hareketlerini tekrardan görmek istiyorum. çok iyi bildiğin bir konudan sana soru sorduğumda cevaplamadan önce doğrulup üstünü düzeltmeni, sessizlik olduğunda bana attığın o şehvetle karışık arzulu bakışlarını , bir anda elini saçlarıma atıp yavaşça okşamanı özledim.
tekrardan yanında mutlu olabilmeyi ,sana karşı merak dolu bakışlarımı istiyorum. seni hissedebilmeyi, sana sarılmayı, beni kucaklamanı istiyorum. göğüsüne yatıp gözlerine bakmak, kokunu doyasıya içime çekmek istiyorum.


seni unutabilmeyi, kendimi özgür kılmayı istiyorum.

ruh halim: herkes birbiriyle yiyişirken atölyeye gidip tahta çakan adnan ziyagil.

ya her aksam ona çeyrek kala bu allahumme salli ala faslı benim ruhumu emiyo

birinden baya hoslaniyorum ama gay olup olmadigindan emin olamiyorum. gaydarim calismiyor galiba. kendi anlama yollarindan emin olanlar mesaj atabilir, cok mutesekkir olurum.

birinci nesilden nasıl yedinci nesile geçtim ya ben, biri bana anlatsın. 3 bin yıl geçmediyse tabi aradan. 3 sene geçti. iyi biliyorum. bilmiyorum o kadar oldu mu sâhi?
kezban olmayı kabul etmiyorum. bu kabul edilemez bir durum.

herkese yalnızlığa alıştım çok fazla insan kaldıramıyorum etrafımda desem de içten içe yalnızlıktan üzüntü duyuyor ve yalnız ölmekten çok korkuyorum

erken uyanıp yine o nu düşündüm :) hep düşünüyorum

bugün yine onunla ilk buluştuğum o günü özledim
üzerine daha iyisini koyamadan o günün üzerinden koskoca bir yılın geçmiş olmasına ve onunla ayrılışımızın acı bi tecrübeden öteye gitmemesine rağmen o günü düşleyince gerçek mutluluğu hissediyorum
onun yaşattığı kötü şeylere rağmen o günü düşleyerek hissettiğim bu mutluluğa da kızmıyor değilim ama olsun
ileride bir gün elbet unutacağım, daha mutlu olacağım, yalnız ya da değil ama daha mutlu olacağım

uykumu düzene soktukça kendimi hissizleştiriyorum sanki.
yani hissizleştirmekten kastım üzülebileceğim şeyleri öteleyip, geceleyin de üzülmeye yer kalmasın diye erkenden sızıyorum. yahu hisler ötelenir mi hiç demeyin. valla aynı hissi yaşaya yaşaya o hissi tam anlamıyla yok edemese de öteliyor insan.
gece 12 gibi erkenden yatıp sabah 7 gibi kalkacak kadar mı seviyorum bu hayatı nedir yani?
yoo hiç sevmiyorum. kaçış stratejisi buldum ve kendimi erken uyumaya zor da olsa alıştırdım.
saçma sapan bir döngünün içinde kaldım sözlük.
sabah uyanınca ve günün devamında bomboş hissediyorum kendimi. öyle et yığını gibi.
sanırım uzun bir süredir içimde verdiğim savaşın sonlarına geliyorum artık.
kaybetmekle kazanmak arasındaki o ince
çizginin üzerindeyim.
yavaş yavaş hislerimi siktir etmeyi başarıyorum sanki. bir taraftan da bunu istiyor muyum emin değilim.
istikrarlı da değilim istemek konusunda.
sanki ansızın özlemim dinecek veya ansızın tepeden tırnağa şiddetlice tekrar hissettirecek gibi. bilmiyorum.
karmakarışık şeyler işte.

3 gün önce twitterda biri bi şeyler yazmıştı biri. bi uygulama üzerinden tanıştılar, biri ölmüş filan. pek dikkat etmedim. dün instada bi arkadaşın hikayesinde gördüm, meğer öldürülen genç benim baya baya tanıdığım, konuştuğum bir genç. kafamdan aşağı kaynar sular döküldü. feci üzüldüm. 28 yaşında saçma sapan bi nedenden dolayı vefat etmiş. cidden çok üzücü.

son günlerde onaylanma ihtiyacı duyuyorum.

sergen yalçın beni çok tutuyor*

aşka inancımı yitirdiğim anca erkek arkadaşımın hayatıma çıkıp benim tüm düşüncelerimi değiştirmesi...

yine aklıma düştün, içten pazarlıklı o son hallerini unutamıyorum özellikle de beni aptal yerine koymanı

bazen aynı şeyleri daha önce de girmişmiyim diye tüm başlığı kontrol ediyorum.o anda yazacağım şeye tamamen zıt fikirler içeren entrylerime bile denk geldiğim oluyor.kendi kendimi trollediğimi düşünmeye başladım.

libidom rekor kırıyor şu sıralar nedense. galiba sürekli karpuz yediğimden. o kadar fenayım ki yıllaaaardır üyesi olduğum ayı sözlüğü ilk defa bir kolileşme aracı olarak kullanmak istiyor olabilirim.

twitter ve hornet sapık doku olduğu için yerimi aldım burada

aynı anda iki ayıyı götürmek gibisi yok.