beraber art arda 8-10 gün geçirdiğim insanlardan en başta ne kadar sevsem de nefret etmeye başlıyorum. benden sevgili olmaz.

gün günden yalnızlaşıyorum. kötü biri olduğumu düşünmüyorum ancak keşke bazı hataları yapmasaymışım diyorum. ama soran olursa gebersem de itiraf edemem, kuyruğu dik tutarımm.. ahahaha yalnızlığı ben seçiyorum kiiii derim

yakın arkadaslarımdan biri benim escinsel oldugumu anladı ama ben ona söylemek istemiyorum. israrla bana kardesinin escinsel oldugu yalanını anlatıyor, kendisinin daha önce escinsel iliski yasadıgını söylüyor. böyle yaptıkca hic söyleyesim gelmiyor.

bu aralar başıma bir şey gelmez ve ölmezsem başka hicbir zaman bir sey olmaz sanırım. gerci bir sey olmasa bile bi gün içerisinde yaşadıklarımı yazmazsam çatlayıp kendi kendimi öldürürüm zaten. o yüzden hadi kemerleri bağlayın kızlaarr. hazırsanız başlıyorum * öncelikle o günün sabahı sevgilimle severek ayrılmak zorunda kaldık. ağladık, sızladık ve ayrıldık. tam bunun acısını yasayayım, dışarı çıkıp kafamı dağıtayım dedim ve daha fiziksel bi acıyla karşılaştım. 4 kisi akşam akşam beni arabaya zorla bindirip taciz etmeye kalktı, bu durumdan da son anda kurtuldum. onlardan da kurtuldum kendimi rahatlatayım deyip yakın kız arkadasımla buluşmaya gittim. onunla konuşurken bana durduk yere gay olabilirsin bu çok normal belki penis seviyorsundur dedi ben şok tabi. bunun üzerine de biraz konustuktan sonra taciz olayını ona anlattım sikmeseler bari deyip deyip güldük eglendik ve tüm bu muhabbetlerin verdiği rahatlıkla hangimize yürüdüğünü bilmediğimiz bi adama mesaj attık. adam da bu anı bekliyormuş sanki 5 dakikaya bizi almaya geldi. hep birlikte hunharca içtik, gezdik, işve cilve yaptık. gecenin sonunda yerdeki buzlar yüzünden düşmemek için kız arkadaşla el ele tutuşup yürüyüp tarlabaşındaki travestilere bağladığımızda bi an duraksadım ve şunu dedim kendime ulan dedim gecenin sonu ile sabahın başı arasındaki duygu ve olay farkı o kadar büyük ki kalbim, beynim buna nasıl dayandı. neyse dahası için bloğuma bekliyorum öpüyorum mucks bye *
not: tüm bu olaylar ülkenin doğusunda ücra bir köşesinde yaşanmaktadır. hani marjinal bizdik *

okullarin kapanması ve bayram nedeniyle metrekareye düşen insan sayısındaki azalma beni mutlu etse de; giden mi mutlu yoksa amaçsız kalan mi sorgularken heyecanimi kaybettim sözlük...

bi erkek arkadaşıma güvenle sarılmayı çok özledim, çevremde güvenle sarılabileceğim erkek arkadaşım kalmamış.

ritalin bağımlısı bipolarım bisexualim intihar arasında gidip geliyorum dışlanmışlık döngüsü

işten çıkacağım galiba. 2 gün bile dayanamadım. suçluluk hissediyorum. ama 3 katın temizlik işini de bana yaptırdılar saf olduğum için. ayaklarımı hissetmiyorum.

valla çok yanlızım ki izin günümde izmire çanakkaleye kadar gidiyorum o derece yani

başıma bir şey gelmeyecekse eğer:

bulut öncü bana hep kötü davrandı, ben öğrenci iken o da dernekte idi. sonraki yıllarda soğuk nevale tavırları ile bir kere ağlatmıştı hatta. katıldığımız bir eylemde; ben hala salak gibi selam verip, (şu görüntülere çıktığı 1 mayıs eylemi) kendimi tanıttıktan sonra "ıyy, oke oke" deyip çekip gitmişti. şimdi ben o ve bir iki kişi yüzünden lgbti'lere asla kötü davranamıyorum, çileden çıksam da bazen. sırf birilerini üzmüş ya da yeni açılmaya soyunmuş eşcinselleri soğutmamak için. bulut'un yaptığı buydu. öldüğüne hiçbir şey hissetmedim. hissetmediğim için de üzülemedim.

tam doğum günümde ayrıldı benden.

sözlük kimseye güvenemiyorum hornet sıktı dedim bu sefer twitter açayım neyse işte ah benim salak kafam birisiyle konustum ben buna yolladım resimleri buda meğersem bana fake resimler atmış sözlük o kadar çok korkuyorum ki inanılmaz ötesi korkuyorum umarım bir şey olmaz

mersin kurdali koop şöförlerinden birine aşık oldum kaç gündür adam hangi hatta çalışıyorsa farketmeksizin o dolmuşa biniyorum en son eve 1:30 dakika yürüdüm ama ne ismini ögrenebildim nede face/twitter/instagram stalklarımdan sonuç alabildim yardımcı olabilecek birileri olsa ne güzel olurdu be sözlük valla bu sefer niyetim ciddi evlilik falan filan işte =)

kendimi çok daha iyi hissediyorum sözlük. geçen günkü birkaç tavrı kırılma noktasını erken yaşamama vesile oldu ve bunun için kendisine teşekkür ediyorum.

ben sevilmek, ilgi görmek, içimdeki sevgi ve ilgiyi hak eden kişiye verip dünya dediğimiz bu oyun alanında oyunu en zevkli ve en karşılıklı şekilde oynamak için varım; bir kendini bilmezin beni üzmesi için gelmedim bu oyun alanına!*

insanların kişisel bakımlarını tamamen yerine getirmediği kaygısına kapılarak bir şeyler yaşayamıyorum.
uzun zaman oldu, bunu aşmak istiyorum.

dün hornetten biri yazdı. halen okunmayı bekleyen 190 civarı mesaj var. ama nedense bu elemana yanıt vermek istedim. sohbeti güzeldi. sonra yüzünü gösteren foto attı hiç beğenmedim ama bunu dile getiremedim. boyu 2 metre falan olduğu için beni kısa buldu ve o da beni beğenmedi haliyle. kendi boyunda birini arıyormuş. dedim profılimde boy kılo yazılı eee yazmayaydın madem. ama yine sakince dedim. reddedilmek bazen çok güzel ya kırıcı olmadan her şeyi yola koyuyor.

dipnot: yalnız şu var bu eleman boyu posu siktir edip bir kaç gün sonra yine bana yazacak. çünkü hep öyle olur. normalde ağzına sıçmam lazım ama öyle yapmacağım. kestirmeden blockarım geçer gider.

keşke balkondayken her aşağı baktığımda kendimi atmayı düşünmesem, bu yüzden balkona çıkamaz oldum. bunca zaman uğruna didindiğim uğraştığım şeylerin elimden bir bir kayıp gitmesi çok canımı yakıyor. kendimi çok severdim, halen daha seviyorum ama kendimle savaş veriyorum. ben buyum neden beni kabullenemiyorsunuz ? ne yaptım size? bunca zaman uğruna savaş verdim. yetti artık. bunun sonu yok mu?

libidomu kaybettim galiba sözlük... *

kafa gitti iyice sözlük. sürekli dert yandığım yozgat'ın dağlarındaki şantiyeden; evime yani mersin tarafındaki bir işe daha iyi şartlarda, bin kat daha iyi bir firmaya geçiş yaptım. buraya kadar her şey güzel fakat benim buraya geçmemde aracı olan şantiyedeki aşkımı canımı -ki sırf ben orada çok çile çekiyorum diye bu işe aracı oldu- çok özlüyorum. maddi olarak, aileme yakınlık olarak, iş olarak yani her koşulda çok rahat bir yerde çalışmama rağmen eski yerimi, sırf o kişi oradaydı diye özlüyorum hatta yapmışım gibi hissediyorum ha tabii o da oradan çıktı şu an evde yatıyor ama şefleri gidince oradaki bütün ekip gitti zaten zükerim şirketi dediler.biraz şımarim bari moraller bozuk.

keşke memur olsaydım tayinimi sinop'a isterdim. lan ne güzel yerler oralar hep.