yar yüreğinden bir haberim bir ışık olsa fark ederim yar benim olsan kim duyacak? kim görecek ya da kim bilecek? gel geleceksen tam sırası aç yüreğimden gir içeri ah, kanıyorken aşk yarası sen saramazsan kim saracak?
2022 yazı, çanakkale'de birine çok pis tutulmuştum, ama bir anlık tutulma da değil seneler içinde gelişti bu ve orada patladı. küçük yer olunca onun attığı her adım sizin de mülteci gibi gezeceğiniz bir mesken haline geliyor, böyle böyle günler haftaları kovaladı, ama olmadı işte, bir olmasa yine iyi hikayenin sonunda korkunç koyan meseleler gelişti. gönlün uğruna adandığı kişi yaz tatilini bitirmesiyle şehrine gitti, iki ya da üç gün geçti sanırım dedemin evindeyim, surat asık, kafa trilyon, bu şarkı önüme çıktığı gibi gülmekle ağlamak arasında kararsız ama o kadar donuk bakışlar eşliğinde tüm gece bahçede oturdum.