şeytan arabası olarak bilinir. bir çocukluk hayalidir. başarılı karnelerin en güzel hediyelerinden bir tanesidir.

topak ın aleti * * kullanmayı bilmediğim ama öğrenmek için can attığımdır

özellikle yazlık yada geniş alanlara sahip şehirlerde kiralanabilmekte olan sağlıklı yaşam gereci

şehirli versiyonunun spinningle hayat bulduğu götürgeç.

eskiden adı velespittir.italyan kökenli bir kelimedir kendileri.pedalları ön tekerlekte olan türlerine deniliyormuş. -muş diyorum çünkü 1800 lü yıllardaki türleridir zira .hatta bazı yaşlı dedeler hala veselpit derler çukurovada

kontra olanları vardı bunların,bmx modeli
defalarca üzerinden düşüp yuvarlandığım müthiş icat

çocukken katledilen hayalimdi...

ingilizcesi bicycle.

trafiğe takılmadan etrafı seyredebileceğimiz,rüzgarı hissedebileceğimiz, motorlu araçlarla giderken kaçırdığımız şehrin küçük süprizlerini yakalaybileceğimiz, sürerken kalori yakabileceğimiz, gitgide kendi yoluna sahip olan, olmasa da şerit kaplayan,türklerden gürkan gençin ipek yolunu geçtiği, vücudumda dövmesini taşıyacak kadar severek kullandığım ve etrafımdaki herkese zorla aldırdığım çevreci araç.

mor ve ötesi dinleyen biri değilimdir. ama şöyle bir gerçek var ki: muazzam bir şarkı yapmışlar. klibin de hakkını vermekte yarar var.

"biraz şans ve bir bisiklet
kim tutunmuş zamana?
pişman değilim asla"

mis gibi şarkı vesselam.

(bkz: bisiklet yarışı)

tek tük yapabildiğim spor aktivitelerinden birisi yaz gelse de doya doya binsem bisikletime... en büyük isteklerimden birisi de 2 kişilik versiyonlarında ada turu atmak...

sabahları sahil yolunda idman amaçlı çıkan gruplara otostop çekince atla arkaya diyorlar ve siz de nefesinizin yettiğince onlarla sürebiliyorsunuz.

next bike bisiklet kiralama noktaları çok da güzelmiş, bisiklet özlemini gidermek için birebir. kaç yıldır binmediğimi fark ettim bugün. ağlayacak oldum çocukluk günlerim geldi aklıma. vay amk dediğim bir an dahaydı. ne zaman büyüdük biz? vay amk

sürmeyi ilk öğrendiğimde unuttuğum araç .* * ama ikinci kez öğrendim ve daha da unutmadım

geçen yaz dönemi boyunca neredeyse her gün inciraltı - konak - alsancak * sahili boyunca sürdüğüm, üzerindeyken bir kısım özgürlük hissini tattığım eski adıyla velespit. insanı sakinleştiren bir etkisi olduğu su götürmek bir gerçek.

şehir hayatına uyum sağlama konusunda çok anlayışlı gel gelelim ki, şehir buna alışkın değil. şehir içinde trafiğin olduğu yer de sürmeye kalkmak büyük risk; sana yol vermeyen, senin arkandan laf söyleyen sürücüler mi dersin, ceza yazan trafik polisleri mi * yoksa şehir içinde sana ayrılan bisiklet sürüşü yapabileceğin yerlerde araba park eden mi dersin, saymakla bitmez.

(bkz: karbis)

komünist bir taşıt .bazen kendini taşıtan taşıt .candır *

delidolu arkadaşım adlı öykü kitabında kamo'nun ikinci dünya savaşından kalma çek yapımı ve yedek parçası piyasada olmayan bir bisikleti vardır. öyle bir anlatır ki her defasında çocukluğumun pinokyo tipi bisikletini hatırlatır. direksiyon ikinci defa kırılınca babam eskiciye satmıştı. yokuş bir mahalledeydim ve eskicinin tüten dumanının nasıl da ilerledikçe kaybolduğunu izlemiş ve dünya olmasa da mahallemizin yuvarlak olduğunu anlamıştım.

havaların ısınması ile izmir'in sahil boyunca bisiklet binen insanlarını düşündükçe bisikletimi kaçırasım geliyor gene eski günlerimde ki gibi ama, yakındır.