uzun zamandır birşey yanmayınca ne evi ne de kendimi ısıtabildim. üstümde battaniye yastığa sarıldım telefonumla oynuyorum. keşke günlerden cumartesi aylardan mayıs olsaydı

enerjik ve azgın...

bir saat sonra evden cıkıcam. şuan bütün gece neden uyumadığımı ve hayatı sorguluyorum.

dün gece sağolsun arkadaşlar ,5 kişi koca bir şişe votkayı içtik, tabii ben dışında herkes kendinden geçti çünkü hiç durmadılar(dans anlamında). neyse ben de yerlerde süründüm sonra dans ettim falan ,midem bulanıyor halen daha. ee bi şişe votkayı 5 e böler ve bir anda dikersen öyle olur. gece de buradan bi yazara yazmışım haberim yok daha doğrusu yazdığımı hatırlıyorum numaramı verdiğimi hatırlamıyorum. sonra instadan bi arkadaşa yürümüşğm. off offf hayatım kaydı resmen

galiba depresif bi durumdayım ama kendime kondurmamaya çalışıyorum. etrafımdaki tüm insanlarla iletişimi kesesim var, halbuki hiçbiriyle de bir derdim yok. eve kapanıp yatağın köşesine kurulmaktan başka da bir şey yapmak istemiyor canım.

güç toplayabilmek adına eksik kalan eski julia roberts filmlerini izleyeceğim. hayır depresyonda değilim. herşey kontrolüm altında.

depresif ve bıkkın.

her şey çok pahalı yia

sözlükte bir tek ben nötrüm sanırım. herkes depresyonda.

depresifim bu ara.

bir de çok üşüyorum. çok.

sert soğuk mağrur sevdalı.

bi gelip gidiyorum aynı bu şarkıdaki gibi.

aşırı kıskanç durumdayım. kuduruyorum.

sinirim tepemde.

havalar soğudu mutlu oldum. şöyle hava o kadar soğuk olsun ki nefes verdiğimde buharı göreyim, kat kat giyineyim ve dışarı çıktığımda yaşadığımı hissedeyim. oldukça değişik hisler tabii, sokakta kalmak zorunda olanlarla dalga geçer gibi biraz da. kendimi kınıyorum.

ruh çağırma sonrası netleşecek olan bekleme durumu

garip, mutsuz , karmaşık

konsantre olmaya çalışıyor.

çok şükür bugün de makyajımı ağlayarak sildim.