anne adlı şarkısı ile beni anlatan kıymetli şarkıcı. papuçlarımın büyümesinden tutun da korkmama.

(bkz: alışamadım anne al beni yine)

batı’nın terbiyeye tabi tutulan gelecek nesillerine yazıp çizdiği yayınları içerisinde pollyanna, alice(harikalar diyarı’nın), pinokyo vs gibisinden ayrılan önemli bir çizgi film kahramanı.

büyüklerinin sözünü dinlememesi, adı geçen hikâyelerdeki kahramanların aksine (çizgi filmleri defalarca yapıldığı için mukayeseye soktum vs. den önceki çocukları) cédric adlı çocuk tam bir âşıktır ve anne babasını dinlemeyerek diğerlerinden ayrılır. öte yandan kıymetli büyükbabası çoğu zaman ona yardımcı olur. cezalardan yırtması konusunda. ki burada da diğer hikâyelerdeki cezalandırıcı konumu işgal eden yetişkin bireylerden ayrılan bir 'büyük adam’ vardır.
bir çizgi filmde duyulması hoşluk duygusu yaratan güzel sözleri varır cédric’in. güzel çinli sevdiceğine “ üzümlü kekim” demesi beni her defasında mutlu eder. diğer yandan çizgi filmin düsturu olan “sekiz yaşındaysanız hayat …” ile devam eden sözleri ise ayrıca çok estetik bir güzelliğe sahiptir.

ancak yine de bu velet fena halde pederşahî hususiyetleri içinde barındırır. çocukluk evrelerinin psikolojik tahminlerine, zorlayarak sokulabilecek bu özelliklerinin birincisi zorbalığıdır. bu zorbalığı, keşke sevgilisi olsa dediğim ve en yakın dostu olan christian’a karşı takındığı ahvalidir. christian’da kendimi bulduğumu not edip cédric’in ona çıkıştığı bölümler chiristian’ın neden böyle pasif bir karakter olduğunu anlamakta zorluk çekiyorum. hakikat şu ki kimi çocuklar yakın buldukları arkadaşlarına karşılık beklemeden yardım eder. fakat çizgi filmi senelerce izlemiş biri olarak bir bölümde dahi tersi bir durum görmedim. adamımız kendi için chiristian’ı seferber eder, onun yardımlarıyla ufkunu genişletir, kaçış yolları bulur, çözüm yolları üretir ama bunlarda muvafık olamayınca ikinci adamımıza küfürlenir. işte tam o zaman zaten altı karış beberuhi olan cédric’e boyun posun devrilsin demekten kendimi alamam.

cédric’in “doğu incim benim” diye bahsettiği ve büyükbabasının " vietnamlı arkadaşın geldi” gibisinden sözlerini “o çinli” diye kızarak düzelten yumurcağın yâri olan chen, her ne kadar benim tatlı çocukluğum christian için yapmasa da cédric’in burnundan getirir hayatı. o zaman kuyruğunu sıkıştırarak bulunduğu yere siner.

sarı fırlamanın karakteri, maço bir yetişkin erkeğinden farklı değildir ve’l-hasıl. büyüdüğünde muhtemelen chen onu çoktan bıraktığı için başka kızlara gönül verir ve onları fransız öpücüğü ile deli eder bu velet. ama olur ya birileri edi ile büdü’ye yapılan kampanya gibi cédric ile christian için yapar: evlensin bunlar on sekizini doldurur doldurmaz. bu nâ-mümkün değil: her yer türkiye değil. son zamanlarda fransa’da da eşcinsel evliliğin yolu açıldı, açılıyor gibisinden haberler geliyor kulağımıza. isteklerimiz hukukî :]]

(bkz: ilerici müslümanlar)

bir de komşusunun köpeği caligula ile olan muhabbeti vardır ki o da başka bir başlık altına girilsin gayrı.

bu çizgifilmin yanında daniel pennac'ın kamo'su da incelenebilir. çocuk dünyası açısından bir fransız ekolü mü var acaba. merak ettim.

(bkz: delidolu arkadaşım)

daniel pennac'ın yazmış olduğu dört öyküden oluşan delidolu arkadaşım adlı kitabın adını sovyet devrimcilerinden birinden (yamulmuyorsam lenin'in fedaisinden) alan kahramanın ismi. bir çocuk bu kadar zeki ve çalışkan olur dedirtir. şayet, cahit sırkı tarancı'ya göz kırpmak için bir kaç yıl bekleyen biri olarak hala zevk ve sevk alarak okumaktayım. bir çocuğa sorumluluk ne demektir, bir çocuğa birey olmak ne demektir öğretmek gerekiyorsa durmadan gidip satın alınız. değeri on ile on beş liradan daha fazla değil. ancak getirisi bir oğul-kız evlat, bir dost, bir baba-anne, bir ferttir. kazanılacak çok şey var yani. ayı sözlüğün belki de özlemini duyduğu özgür toplumun bireyidir vesselam kamo. siz de alınız. siz de okuyunuz. * *

gün sonunda face te paylaşılan sözlük resminin kulağıma fısıldayarak beni yazar olmaya teşvik ettiği gün. ve o gün gerekli çaylaklık kaidelerini yerine getirme arzusu içinde başlık altı doldururken günün bittiğini anlamamla "eee şimdi napayım" sorusu birdir. sonra baktım pek bir sıcak ortam, kahve ikramı, sohbet derken...

akasya durağı'nın yüzünden yavşaklık eksik olmayan erkek oyuncuları. şahısları değil belki ama o karakterleri yıllardır oynadıkları için gelmiş geçmiş en itici heriflerindendir demek istiyorum, al birini vur ötekine. *

(bkz: benim hiç tam olmadı ki) *

oral seks yapmak, başkasına yapmak ya da kendine yaptırmak. * aşağıdaki videodan öğrendim.

anası ona kah nohuttan oğlan kah tırnak kadar çocuk demektedir. çok sevimli bir şey. * *

üstteki entrylerde geçmeyince yazayım istedim. brokeback mountainin jack twist'i. mezkur filmin başlarında traş sonrasında sigarayı içine çekişine hastayım. bir saflık, bir masumiyet. müthiş. (yukarıda bir yerlerde adı geçiyormuş. ben de safım. sırf onun için bile başlık açılır. * )

pers prensindeki oyunculuğu çok da iyi değil. filmin senaryosundan dolayıdır diye düşünüyorum. bir liseliyi canlandırığı ve amerika yarım küresinin sular altında kaldığı ancak şuan aklıma gelmeyen filmindeyse tapılası bi güzellik taşımaktadır.

bir de bu adam yakışıklı değil de bir güzel. yakışıklıdan çok güzeli sıfat olarak alır diye düşündüm. geceden olsa gerek. hayırdır inşallahu teala.

(bkz: dilimin ucunda)

insanın çıkmayası, yorgan döşek alıp sözlüğün penceresine doğru yatası geliyor. benim 89 model bilgisayarımın ekranı da göbeklice böyle. her türlü gideri var.* **

tür konusunda biraz tırssam da:

erkan oğur - zahid bizi tan eyleme

yine bir ikinci yeni şairi olan arkadaşıyla girdiği bir iddiayı kaybedince süreyya ismindeki bir y harfini silmiştir. artık birinci y mi ikinci y mi bilinmiyor.

abilerimin salonda izledikleri maç. bir ara beni de çağırır gibi oldular da film izleyeceğim dedim. on filme bedel olluuuummm diye bir ses geldi kapıyı kapattığımda. yirmi iki adam bir topun peşinde muhabbeti yapmayacağım. maçın önemi büyük. ama hayır on filme bedel değil. belki şahan gökbakar'ın yirmi bir filmine. yalnızca.

ziyadesiyle narin, öksüz ruhlu, kendini arayan, insanüstü bir normallikle yığınlarca özelliğinin yoğun tazyiki altında okuru bunaltan bir tutunamayanlar kahramanı. halbuki çok yaşayabilirdi. ama sadece ölmeyi çözüm olarak gördü. neden ki? tatmin olmuyordu. belki turgut özben'i daha iyi tanısaydı, hatta onla sevgili olsaydı, ama yok o gitti ankaraya ve memur arkadaşını öptü bir yağmur sonrası. turgut'u öpseydi. ve hem mühendisti. tamam selim de mühendisti ama çivi çiviyi sökerdi belki. turgut sökerdi biliyorum. selim'i de sökerdi üstelik. hem bunun üzerine mukaddes bir kitap bile yazılabilirdi. geçmişten geleceğe bile gidilebilirdi. sahi turgut geleceğe gidemiyordu değil mi? evlenerek hata yaptı. selim'i kaybetti. ve selim kendini.

not: kewashe'ye ithaf ediyorum bu entry'i ayı sözlük.

(bkz: bir ithaf aracı olarak entry)

(bkz: komünist manifesto)

(bkz: edebiyat manifestoları)

türkçü dilcilerin icat ettiği bir kelime.

elemek'ten eleşmek ve eleştirmek ve ardından sana eleştiri. çok soğuk. çok itici. yitik bir kelime. sütsüz bir sütlaç gibi. halbuki edebiyat-ı cedide'ciler ne güzel kullanımını arttırmıştı, tenkid'in. ve onun adı altında eserler çoğalmıştı. bir sonraki nesil tenkid'i bilmeyecekler. şayet dindar nesil osmanlıca konuşmayacak olurlarsa.

(bkz: dindar nesil osmanlıcası)

(bkz: divan edebiyatının eşcinselliği )

sevmediğim milliyetçi bir edebiyat eleştirmeni. ama tevfik fikret'in sis adlı istanbul'u söven ve onu kırk kocadan arta kalmış bakir dul ( bîve-i bâkir) olarak niteleyen şiirini güzel tahlil etmiştir. şu adama hak vermek hiç hoş olmasa da atalara uyuyorum:

(bkz: yiğidi öldür hakkını yeme)

ve edebiyat öğrencilerinin kabusu olan şu esere sahiptir: şiir tahlilleri i, ii.

(bkz: bir edebiyat eleştirmeni nasıl olmalıdır)

edebiyat eleştirmeni.

türk dili ve edebiyatı bölümlerine başlayan yeni talebeler bu ismi ilk duyduklarında kadın zannederler. ama değildir. ingiliz dili ve kültürü bölümünü okumuş ve türk edebiyatına sistemli nesnel eleştiriyi kazandırmış, marksist görüşlü ancak lazım geldikçe görüşünü eleştirilerine yansıtan harikulade insan. öyle zeki ve şaşmaz bir dikkat etme özelliğine sahiptir ki eserlerini okuduğunuzda ona hayran kalırsınız.

mesela yaban romanının, daha önce hiç bir eleştirmenin görmediği bir plana, isa ve on iki havarisi şablonuna sahip olduğunu o keşfetmiştir. öyle titizdir ki kitaptaki ilgili bölümlerin incildeki ilgili bölümler ile eşleştiğini fark etmiş ve bunu eleştiri sanatına kazandırmıştır.

daha önce tutunamayanlar'ı başarısız metinler bütünü olarak gören sahte eleştirmenlerin aksine o tutunamayanlar'daki postmodern öğelerin mantıksal işleyişini ve önemini tespit edip ve haliyle onun bir roman olduğunu kanıtlamıştır. romanın başlı başına ironik bir bakış açısından doğan iğneleyici bir zekanın alaycı tonu olarak görür. kimse karşı çıkamaz. oğuz atay'ın yaşarken göremediği ancak can attığı roman eleştirisini bir tek berna moran yapabilmiştir, böylece.

aşığım ben bu adama ayı sözlük.

edebiyat biliminin temel ayaklarından biridir eleştiri. ve şayet milliyetçilik gözlüğünü takmayıp ilmi tetkik ve tahlil peşinde koşan hocalarınız varsa sizi iki büyük edebiyat eleştirmeniyle tanıştıracaktır, kaçarınız yoktur:

berna moran
fethi naci

fakat bilim yapma hevesi ideolojisiyle at başı giden hocalar size gösterirler ama koklatmazlar. bunlar yerine milliyetçi ve hiç haz etmediğim bir ismi sizin sırtınıza yükler: (bkz: mehmet kaplan).

mehmet kaplan, nazım hikmetin ilk dönem ve fütüristik ögeler taşıyan makinalaşmak istiyorum adlı şiirini eleştirirken öyle çamura yatar, öyle kör parmağım gözüne tavırlar içinde gezer ki ağzınız açık kalır. sonraki yıllarda komünizmle mücadele için kendini paralayan bu zat nazım'ı yerden yere vursa da tahlilin sonunda şunu belirtir: kusursuz bir şiir.