sakinleş, konuşuyoruz sadece :d

23 haziran’da, 356989 km değeriyle yer’e en yakın konumda olacak ay’ın görünen açısal çapı 32″.5 olacak.

kaynak: http://rasathane.ankara.edu.tr/?page_id=...

önemli bir kısmı atanamamış fen-edebiyat mezunu insanlar.

memleketine henüz yolum düşmese de benim için şehir rehberi olmaya söz vermiş "çömez". çömez mi? evet. tuhaf.

her interaktif sözlüğün olduğu gibi ayı sözlük'ün de bir sahibi var. hay hay. fakat her sözlük de olduğu gibi, kullanım oranındaki düşüklüğe rağmen, bir formatı da vardır. uyulması gereken bu kurallar bütünü sözlük içi disiplini ve estetiği sağlayacak niteliktedir. kurallara uyulmayan entriler yöneticilerin sabrına göre düzenlenir, temizlenir ya da düzeltilmesi için silinir. çoğu yazar, bir çok sözlükte olduğu gibi bunu kişisel algılayıp namus meselesi yapar ve küser. kuralları bilen ve hayat felsefesini sözlükte de yaşayan yazarlar bunu umursamaz ve gerekeni yapar.

sözlükte takip ettiğim ve gerçek anlamda yazdıklarını zevkle okuduğum yazarlar listesinde bulunan fikir intihali'nin entirileri numunelik özelliği taşırken neden silindi, benim açımdan büyük bir merak konusu. bir değil, on değil, külliyen silinmiş. şu halde sözlük'ün bir site olarak kendine şiar edindiği " bu site ötekileştirilen bir çok bireyin daha özgürce yazabildiği bir platform olmayı amaçlar." cümlesinin kapsayıcılığını tartışmaya açar. nitekim açmıştır.

başta söylediğim her sitenin olduğu gibi bu sitenin de sahibi vardır mantığının bir farkı vardır diğerlerinden: kendini, ötekileştirmeden ölümüne kaçmak kaydıyla var eder. * gerçek hayatta çeşitli sebeplerle ötekileştirilmiş lgbt bireylerinin sanal dünyada iknası için doğru profili sağlamak, inşa etmek zorundadır.

bu durumun elbette açıklanması icap ediyor. sözlüğün bekası için. yazarların özgür iradesiyle lgbt bireylerinin birliği, tanıtımı ve sosyalliğini sağlayan ürünler verirken "bir gün o ya da bu sebepten emeğim boşa çıkabilir" tereddütü taşımaması için.

21. onur haftası için çoğunluğu yalan dünya oyunucularının oluşturduğu bir videosu hazırlanmıştır. davet niteliğindedir.



(bkz: aşk örgütlenmektir bebeğim )
(bkz: taksim seni yeneceğim uleen)

(bkz: adam haklı beyler)

(bkz: brokeback mountain)

belli ki evi bir şekilde iyice ısıtılan biri bunu söylüyor. nitekim bir zamanlar evi çok iyi ısıtılan biri oalrak kar yağışını iple çekerdim. gel gör ki bu yıl kar yağmasın diye dua ediyordum. tüm kış, kıçım dondu. ancak şunu demekten asla kendimi alamadım:

(bkz: artık yağmur yağsın diyen insan)

şu an taşıdığım özellik. ama derhal uyumaya yönelerek sözlüğü kendisiyle başbaşa bırakıp tüm olan bitenleri düşünmeye sevk edeceğim. işte sevk kağıdın sözlük. * *

orijinal ismi otets i syn olan 2003 yapımı bir aleksander sokurov filmi.

bir baba ile oğul arasında yaşanabilecek sevginin en yüksek derecesinin anlatan dehşet bir drama. görüntü ve teknik; mekanlar ve müzik seçimi harikulade. asıl mekanımız olan ev tam olarak hayalimdeki ev. denize nazır, çatı katı. çaykovskinin müzikleri hiç bu kadar tazeleyici olmamıştı. * fakat filmin konusu diğer özelliklerine göre daha zayıf. bu kadarı kadı kızında da olur herhalde. *

--- kilosu 12 rupiden yarım kilo bamya---
insan daha ilk sahneden hop oturup hop kalkıyor "ne ediyor bunnar " diye. ilk sahne homoerotik sayılabilir. insanın aklına kötü şeyler geliyor. ensest mi yoksa falan diye. film ilerledikçe bu kanı yükseliyor. bunun hakkında bir şey demeyeceğim ama çok dehşet lan. yanlışım olursa düzeltin ama mevlana ile tebrizi arasındaki o yüksek aşk derecesine benzetiverdim. hem yasaklı hem bağlı. ama düzene karşı olmasına rağmen düzeniçi. buradaki düzen kavramını çok büyük bir iddiayla kullanmadım fakat film izlenildiği süre içerisinde insan tasnifi yapmak için önceki tespitlerine haliyle düzene sarılıyor. çünkü anlatılan baba oğul ilişkisi bizim "göster pipini amcana yavrum"-"ahanda burada amca"lık türkiyeli baba ve oğul ilişkilerinin çok çok üstünde. sanki bu baba ve oğul hem kendileri ama yalnızca kendileri, fakat inanılmaz derecede birbirleri, benzerleri, bir gibi. aralarındaki bu sevgiden bahsettim ama bi de çekişme var. adını koyamadığım bir çekişme. kıskançlık gibi durdu önceleri ama kesinlikle değil. daha farklı. kuşak çatışması diyen olmuş ancak kanaatimce alakası bile yok. bu filmde kuşak çatışmasını bırak iki ayrı kuşağa örnek gösterilecek temel özellikleri yeterince sergileyebilen kahraman bile yok. gülüp oynayan, konuşan adeta hem-dem, çağdaş ve tabiki arkadaş olan bir baba ve oğul. aynı anneden doğmuş bir baba ve oğul. bu arada filmde anne yok. anne yokluğunun neredeyse adı olmadığı gibi yardımcı karakterle filme sokulan annenin imajı da gayet kötü. filmin temel düşüncesi ve karakterinin tahlili için sanırsam rus tarihi, rusların ataerkil tarihi, yönetmenin kişisel tarihi gibi bir takım yan dallar hakkında da bilgi sahibi olmak gerek.
--- kilosu 12 rupiden yarım kilo bamya ---

not: sanat filmlerine gelemiyorsanız topuklayın kardeşim. yoğun bir şekilde san'at icra edilmiştir. hatta keşke afişine, filmin ilk sahnelerine falan da bu uyarıyı iliştiriverselermiş. ben sanat filmi olduğunu bilerek izledim, yanlış anlaşılmasın ancak bir çok kişiyi tanıyorum ki bu sanat filminin ilk yirmi dakikasında dayanamayıp intihar eder. bu korktuğum şey olmasın diye yani. * *

en son dört yıl önce sınava hazırlanacağım diye sabahlamaya kalmıştım da beş buçukta uyuyakalmıştım. şimdiyse iş yok güç yok bu ne uykusuzluk bile demeyecek denli amaçsızım. ama çok hoşuma gidiyor. hayır acıkmasam daha bir hoşuma gidecek ya neyse :))

ısrarla tutunamayanlar'ın tugut özben'iyle karıştırdığım göğe bakma durağının mimarı.

(bkz: hastasıyız dede)

**
ikimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
şu aranıp duran korkak ellerimi tut
bu evleri atla bu evleri de bunları da
göğe bakalım
**

esmer erkeğin kaderi derler bu hastalık için. benden uzak allaha yakın olsun.

(bkz: patrik 1,5)
(bkz: baby love)
(bkz: iki kadın bir erkek)

2013 yılında istanbul’un beyoğlu ilçesinde vuku bulan 28 mayıs 2013 taksim gezi parkı direnişi esnasında tanınmaya başlandı. beşiktaşın çarşı grubunun açık tribün davulcusu olduğu bilinen davulcu vedat’ın şöhreti ve kahramanlıkları olaylar esnasında kulaktan kulağa yayılıp olağanüstü bir hal almaya başladı. en büyük özellikleri arasında aniden ortaya çıkma, beliriverme, olayları ve krizleri çözmeye yönelik uygulamaları hayata geçirme sayılabilir.

onun hayatıyla ilgili bilgiler, halkın kendisine olan aşırı sevgisi yüzünden, söylentilerle karıştı. yer yer de olağanüstü ve gülünç nitelikler kazandı. mesela bir gün istanbul gezi parkı direnişinde halkın bayraktarlığını yaparken birkaç saat sonra ankara kuğulu parkta da görüldüğü rivayet edilmiştir. 20 gün kesintisiz süren ve bir talep-isyan niteliğinde olan olaylarda toma, dozer gibi araçları kullanıp polisleri püskürttüğü bilinmektedir.

amir: barikatı aç çok içeriye girme!
toma7: anlaşıldı.
amir: toma9 sen de aynı anda su sık!
toma9: ...
amir: toma9 ?
toma9: ben vedat. dinliyorum!
amir: vedat kim ya?
toma9: açık tribünden ya, davulcu vedat.
amir: toma7 geri çekil!

diğer yandan helikopter kullandığına dair de bir takım dedikodu mahiyetinde malumat da vardır. bu hadisenin gerçekleştiği şu diyalogla kanıtlanmaya çalışılmaktadır:

+iniş izni istiyorum kule
-yok
+kule?
-izin yok.
+siz kimsiniz?
-vedat ben vedat.

diğer yandan bu olay gerçekleşmeden önce aşağıdaki fotoğrafın çekildiği söylenmektedir. isviçreli bilim adamlarının titizce neticelendirdikleri araştırmalarına göre fotoğrafta en küçük bir fotoşokluk durum yoktur. fotoğrafta şu diyalog geçmektedir:

-aramızda helikopter kullanmayı bilen var mı?
-olmadı karadan yürütürüz vedat.

http://www.facebook.com/photo.php?fbid=3...

fakat direniş esnasında faiz lobisinden destek alan bir çapulcu olduğu söylenmektedir. kırmızılı kadın, siyahlı kadın, çıplak direnişçi, ekmek ve cips dağıtan nene, duranadam gibileri de faiz lobisinden destek alan diğer yarı-kahramanlardır. ayrıca duyumlarıma göre kırmızılı kadının köfteci lobisiyle de bir bağlantısı vardır.

(bkz: sarı çizmeli mehmet ağa)

mesafe yalan baki olan aşktır şiarını ne kadar inanç haline getirirseniz getirin en monoton halleri bile yaşayamayacak olmanın verdiği sıkıntı ruhu terk etmez. daima büyük bir eksiklikle skype'tı, telefondu, maildi ilişkiyi devam ettirmeye çalışırsınız. ayda yılda bir kere buluştuğunuzda çok mutlu olursunuz belki ama o tatsız tuzsuz eksiklik terk etmiyor. gelinen nokta zaten "olmuyor" deyip başı öne eğmek. ama denilenin aksine asla salt kötü bir şey değildir. sabır duygusu, hayal gücü ve umut besleme gibi duyguları geliştiriyor ya da bu da pollyannacılık, bilemiyorum.

gerçekten güzel bir duygu. hele yakın arkadaşınızsa ve siz de içkiyle pek arası olmayan iki birayla sarhoş olanlardansanız daha bir güzel oluyor.

--- %100 şahsî söylemler içerir ---

kendisi her gün en az dört şişe bira içerdi. bense ayda bir iki dene ya içerdim ya içmezdim. bir gece baktım bu üzgün. eşlik edeyim dedim. sözüm ona içmeyeceğim. insan kendini bilir. sarhoş olurum diye bir taneyi uzattıkça uzattım. o üçüncüye geçerken ben birini anca bitirmiştim ki çok yavaş içince de etki falan göstermedi. dertleşiyoruz derken "bu mu içki " deyü bir tanesini on beş dakikada içi verdim. hiç yerimden de kalkmıyorum. baktım bu ne güzel seksi içiyor. ikincisi derken dördüncü. seksi içemediğim gibi ben böyle hızlı gidince kafa bi milyon. yeter göben, yeter mahmut, êdi bese necati derken benim ağzımın yayları gevşemiş, gülüyorum ediyorum. arada durup filozofça sözler ediyorum. eğleniyor benimle. çıktık bardan. nefesimi tutup gözlerimi açıyorum devrilmemek için... hey gidi günler... sözde adamla ilgilenmeye gittim o benim üzerime düşmek zorunda kaldı. eve geldiğimizde * ben odama geçip koltuğa oturdum. ışıklar falan kapalı. o da üstünü değiştiriyor odasında. bir ara kafasını kapıdan içeri soktu. yatağıma bakıp "nerdesin la?" diye içeriye göz attı. salona gitti. beni bulamamış ki odama gelip ışığı açtı "niye ses vermiyon la". sarhoşum diye yol boyunca da nasıl eğlendi. gülmeye başladı. gözlerimi açtım,* "neye gülüyon da" falan didim. hadi yatağına geç uyu artık deyip iknaya etmeye girişti. nasıl inatçıyım. yok mok diyorum. deli gibi aşığım o zamanlar. o eve gelmeden uyumazdım bile. ah be geçmiş! "belki sevdiğimi düşünüyorum oğlum, sen git" diye tersliyorum. içimden de "iyi bok yedin" diyorum kendime. allahtan beni ciddiye almıyor, o da inatlaşıyor "sen yatmazsan ben de yatmam" falan diyor. ama ben arsızlığa vuruyorum, "la gitsene çık odamdan diyorum" ah ya! insan nasıl aptallaşıyor... dedim ya allahtan çıkmıyor. çıksa oracıkta ağlarım. cano da odadan çıkmak için şart olarak "sen yatağına yat orada hayalini kur sevmeye devam et sevdiceğini" diyor. ben nuh diyorum peygamber kim bilmiyorum. beni bir kucağına aldı ki kahkaha ile beraber "lan sırtın ağrıyacak" falan diye durdurmaya çalışıyorum. şöyle diyim ben bir doksan kendisi de bir yetmiş beş civarı. ama kas yığını herif. beni yatağıma yatırdı. ben gülerken ışığı kapattı. bir anda bir çemkirdim, "gitmesene oluuum" diye. "amına koyiim siktin gecemi" diye gele söylenip yer yatağını yatağımın dibine yaptı... velhasılı kelam çok sevdim o geceyi. sarhoş olmayı da o gece sevdim. bir de her içtiğimde yad ederim o geceyi. şimdilerde görüşmüyoruz. ben görüşmüyorum. nasıl görüşebilirim ki. kız arkadaşıyla evlilik yolundaydı en son ve ben bu gerçek ortadayken onu nasıl görebilirdim ki... göz görmeyince gönül dağı yağmur yağmur... bir gece daha onunla sarhoş olmak için her şeyi verebilirim.

--- %100 şahsî söylemler içerir ---

master falan deyince bir şeye benzediği sanılıyor ama aynı tas aynı hamam. lisans eğitimi ne ki yükseğinden ne bekliyorsun. ha sosyal bilimlerde böyle. möendismiş, hukukmuş, tıpmış bilemem.

toplumsal baskıyı iliklerine kadar yaşayan bir çok eşcinselin --en azından iki eşcinsel arkadaşımın-- bir seçenek olarak düşündüğü evlilik fikrini eyleme dökmesiyle ortaya çıkarak haber. gelsin temiz aile babası fikri gitsin aldatma ve hüsran geceleri... *

yakın zamanda anadolunun ücra bir köşesinde yaşayan, üniversite bitirmiş bir arkadaşım vardı.* eşcinsel oluşunu bir türlü kabul edemiyordu. adeta kendinden iğreniyordu. *en son terapilerden bahsediyordu. onca dil dökmeme rağmen geri adım atmamıştı. herkesin tahmin edebileceği gibi evlenerek bu gudubet duygulardan kurtulacağı fikri aşılanmış kendisine. en son deli gibi çalışıp para biriktiriyordu. isteyeceği kızın ailesi epey bir başlık parası istemişti. *