anne,çoğu insan için;baba,kardeş,eş,dost bir yana "o" bir yanadır.anne kucağı,sevgisi,şefkati hiç bir çocuğun büyürken mahrum kalmaması gereken şeylerdir.anne sadece çocuk doğurmak demek değildir.o kimi zaman;bir öğretmen,yol gösterici,aydınlatıcıdır kimi zaman şifa veren,hem ruhsal hem bedensel devanın kaynağı kimi zaman kurtarıcı,koruyucu,kollayıcıdır.hepimizin iyi yada kötü "ilkimge"sidir.seven anne-korkunç anne figürleri bir çocuğun ilk dünyasıdır.
anne;bilge kadın,ata,toprak,kybele,eş,deniz,bereket,ülke,okul ve benzeri olumlu sembolleri olduğu gibi; cadı,
kabus,derin su,lilith,gizli-saklı,yer altıyla bağlantılı,baştan çıkaran,en iyi ifadeyle tanrıça kali gibi uğursuz
simgeleri de vardır.
anne;salt iyi anne yada salt gaddar/cadı anne gibi dengesiz tutumlar gösterirse,çocukların yetişkinlik çağında bile yakasını bırakmayan nevrozların kaynağı olabilir.
(bkz:
anne kompleksi.)
anne-"kadın" toplumun bir yerde kurucusudur,kurtarıcısıdır,yol göstericisidir.toplum ise anneyi-kadını belkide
bu güçlü yönünü fark edip korkduğundan mı diyelim,işine gelmediğinden mi diyelim artık ne diyelimbilemedim,daima "aşağı"görmüştür.sözün özü anne her şeydir.
oblomov
