hafif lados eşliğinde gece yarısı buruna gelen, arka planda vur kadehi ustam şarkısı çalarken dünyanın en güzel kokusu olur, huzur doludur, hele birde uzun zaman memleket hasreti çekilmişse alır götürür insanı.

beni çok rahatlatır..

huzur..

eşliğinde müzik o kadar iyi gidiyor ki platonik aşık isem bir de değmeyin keyfime, üretkenliğime, yaratıcılığıma ayrıca ekvatora yaklaştığınız süre koku giderek artar keskinleşir.

ah bide sevenim yanımda olursa bayılabilirm sanırım.

her türlü derde devadır.

an itibarı ile avcılar küçükçekmece arasındaki marmara denizini kokluyorum. mis gibi. özlemişim valla.

(bkz: deniz tutması)
(bkz: deniz korkusu)*

kıbrıs altınkum a gitmeden bilinmeyecek his *

ankara sınırlarında iken insanın özlem duyduğu koku.

yıllardır dünyanın bi ucundan diğer ucuna 7/24 maruz kalınca anlamını yitiren koku.

bir de hafiften yağmur çiseliyor ve toprağın kokusuyla birleşiyor... vay be.

bu yaz hala alamadığım koku ! bazıları evde büt kasıyor. ne koli ne brokoli ne de deniz kokusu ! şimdi bodrumda plajda güneş gözlügünün altında iri yarı seksi erkek kesmek vardı.... tekneden serin suya banu alkan stili kendini yavaşça bırakıp gökyüzünü izlemek vardı ama kalk kız soğan dogra modunda kalk kız ders çalış modu

şu an itibarıyla aldığım koku. hava güzel, sahil ayrı büyü içinde. daha ne isterim.

yağmurlu havada toprak kokusu kadar etkileyici olmasada denizin huzur verici görüntüsü yüzünüze vuran ılık esintiyle birleşince hiçbirşey yerini tutamıyor.

(bkz:calone)

yanında bir klasik müzik ve bir kadeh şarap ne iyi olurdu hele ki şuanki gibi yağmurlu bir havada , yağmur suyunun denizle bütünleşmesine seyrederek ..