izlerken beyin mıncıması yaşadığım film. bir başyapıt, bu kesin. izlediğim aksiyon filmleri içinde en iyilerinden biriydi. fakat dikkati çabuk dağılan biri olarak "dur şimdi o rüyadalar, aha şimdi ötekine geçtiler, burası neresi, ben kimim?" gibi sorularla film bitene kadar kafam bir ton olmuştu.

ferzan özpeteğin ters köşeye yatırdığı bir film. merakla beklediğim ve adından tahminle yola çıkarak yine masalsı bir anlatımla duygu dolu bir film beklerken filmin sonunda kafamı duvara vurmuş gibi olmuştum. hayata dair bir gerçeği, olduğu gibi yüzünüze vurmuş. genellikle ferzan özpetek filmlerini birkaç kere izlerim. ama gücümü toplayıp bu filmi ikinci kez izleyemedim.

sözlükte ne zaman tökezlesem imdadıma koşan özverili, yardımsever editörümüz. sağ olsun, var olsun.

the bridges of madison county'de clint eastwood'la oyunculuğun destanını yazmıştır. iki usta oyuncunun karşılıklı nasıl devleştiğini içim titreyerek izlemiştim.

aynı zamanda ben de oluyorum! ama zaten ben on gündür her gece buradayım ya! cuma neden olmasın ki?

http://www.izafet.com/attachment.php?att...

sözlüğün tamamını okuyup bitirdim. şaka şaka! nasıl bitireyim, o kadar zamanım yok bir kere. ama çok yol aldım. ufkum açıldı. kendinden kaçmanın anlamsızlığını, her şeyin eninde sonunda aslına rücu edeceğini öğrendim.

itiraf ediyorum çocukken hep dansöz olmayı hayal ederdim. ama ailemin ve toplumun "düzgün" bir meslek sahibi olmaya yönlendirilmesiyle ola ola ağırbaşlı bir edebiyat öğretmeni oldum. gel gör ki şu yaşa geldim hala kendimi sisler içindeki bir sahnede çıkı çıkı dans eden bir dansöz olarak hayal ediyorum.

itiraf ediyorum çocukken annemin bana ve kardeşime yaşattığı travmalardan dolayı onu hiç affedemedim. kaç psikologla görüştüm, kaç terapi yaptık ama aşamadım bunu. insanın koşulsuz güvenip sığına bileceği ilk, bazen tek insan annesidir. ondan bir darbe gelince insan hayatı boyunca başkalarına güvenmekte zorlanıyor, dahası bu bir kişilik bozukluğuna kadar varabiliyor.
(bkz: güvenli bağlanma)
(bkz: bağımlı kişilik bozukluğu)

veee itiraf ediyorum evde kaldım! öyle" evlilik bana göre değil, hem çok statik bir kurum! canım evlilik tek ilişki türü değil ki! ben özgür ruhluyum..." hikaye! evlenmeyi, özellikle anne olmayı çok istemiştim ama bir kısmetsizlik, bir tökezleme... bildiğin evde kaldım!

itiraf ediyorum, okuldaki müdür yardımcısının ağzının ortasına kürekle vurasım var. "eşeğe semer vurma kendini at sanır."ın en güzel örneğidir kendisi.

itiraf ediyorum, arızalı erkeklere zaafım var. hiç şöyle aklı başında, dingin, mantıklı birini bulduğumu hatırlamam. ille sorunlu olacak! bu yüzden de "canım sevgilim, ne kadar huzurlu ve rahatız!" tadında bir ilişkim olmadı.

tamam itiraf ediyorum arada bir gizli gizli arabesk dinliyorum. ruhumdaki oryantalizm hep bir yerlerden pörtleyip çıkıyor. orhan gencebay şarkılarını ajda pekkan'dan, deniz seki'den dinlemek çok hoşuma gitti.

eğer hala okuyorsanız gerçekten müthiş bir sabrınız var demektir. tebrik ederim! ben uzun entryleri okurken zorlanıyorum da ( aha bu da son itiraf olsun!)

yalnız filmlerde görebileceğinizi sandığınız türden bir kötü adam. insan böyle birinin gerçekten var olduğuna inanamıyor. geçen yerel seçimlerde rte'yi bile dize getirmişti. düşün artık kafa nasıl pis çalışıyor!

william shakespeare'in muhteşem 66.sonesidir aynı zamanda.

66. sone
vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,
değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,
değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,
değil mi ki ayaklar altında insan onuru,
o kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış,
ezilmiş, horgörülmüş el emeği, göz nuru,
ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,
değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,
değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene,
doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,
değil mi ki kötüler kadı olmuş yemen' e
vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,
seni yalnız komak var, o koyuyor adama.

hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını anlamanızı sağlamak için uygun bir deneyim! beyaz önlüğün içinde, karizmanın zirvesinde sizi tedavi eden birine duyduğunuz hayranlık, yataktaki beceriksizliğini gördükten sonra yerini alaycılığa bırakabilir. kendimden biliyorum! tabi şansınız varsa işin erbabına da denk gelebilirsiniz o ayrı konu.

hakkında yazılan hiçbir entryi okumadığım ve okumayacağım kitap. yarın kendisini alıp okumak istiyorum. biri sonunu söylerse kan çıkar!

söylediği her şarkıya farklı bir ruh katan nevi şahsına münhasır bir sanatçıydı. 2013'ün yaprak dökümü onu da götürdü. yeri çok boş kalacak.

gülümseten bir anektot: müslüm babaya "hakan taşıyan için arabesk müziğin peygamberi diyorlar, siz ne diyorsunuz?" dediklerinde "ben öyle bir peygamber gönderdiğimi hatırlamıyorum!" demiş.

not: yanlış alarmmış! müslüm gürses ölmemiş. tabi bu durumda bu entry de bir tarafımıza girmiş oldu ama dert değil. kendisi iyileşsin de bir entrynin lafı olmaz.

adolf hitler'den sonra akıl sağlığında ciddi sorunlar olmasına rağmen liderlik koltuğuna oturmuş ikinci insan!

akp'nin kadrolu ağlayıcısı, maduriyet edebiyatının sulu gözlü yazarı.

vatan, millet, sakarya gazıyla insanların en güzel, en verimli yıllarından çalmaktan, psikolojisi örselenmiş insanlar yaratmaktan, daha da kötüsü ölüme yollamaktan daha anlamlı bir hareket. keşke soğusalar! ama genetik aktarım diye bir şey var. savaşçı bir halkı askerlikten soğutmak güç.

deneme-yanılma yöntemini defalarca kullanmış ve kendince kadın-erkek ilişkileri konusunda duayen olan bir kadından çıkan fantastik önerme! hayır öyle değildir, diyemeyeceğim. çünkü kadın üstat. ben yanında çömez bile sayılmam. saygım sonsuz! öyle diyorsa öyledir!

bütün dinler dünyayı ele geçirmek ister ve bu nedenle hiçbir din taraftar kaybetmek istemez. sizi çemberin içinde tutabilmek için de içinize korkuyu salar. doğruyu-yanlışı ayırt etme becerinizi kullanmak yerine yine korkutarak sözde toplumsal bir ahlak yaratılmaya çalışılır. allah'tan korkanın yasaklanan şeyleri yapmaması beklenir de insan aklının, iradesinin her şeyin üstünde olduğu göz ardı ediliyor. ne kadar inanıyor olursa olsun, allah korkusuyla insanı yapmak istediklerinden alıkoymak zor, çok zor!

medyada hiçbir zaman gerektiği gibi yer bulmayan, sorgulanamayan ve hep devletin hasır altına iteceği bir tür faili meçhul cinayetlerdir. ölüm nedenleri intihar olsa bile bu insanları kimin, neden intihar etme noktasına getirdiği açıklanmayacak. öldürülenlerin katilleri cezalandırılmayacak. ileri demokrasiye kavuştuğumuz şu mutlu günlerde bile tsk'yı bu konuda kimse suçlayamayacak. insan hayatı hep ucuzdur memleketimde. bu yüzden hiçbir zaman "muassır medeniyetler seviyesine" yükselemeyeceğiz.

rock müzik tarihinin en büyük efsanelerinden biridir. yaşadıkları süre içinde "büyük" olduklarını biliyorlardı, ama kendilerinden sonra gelecekleri bu denli etkileyeceklerini, onlarca yıl hiç azalmayan bir şiddetle fırtına gibi eseceklerini tahmin etmişler miydi bilmiyorum. yüzlerce kez dinlense bile asla bıkılmayacak şarkılarıyla yalnız 60'ların değil tüm zamanların gençlerini etki altına almışlardır. buckingham sarayı'nda konser vermek için gittiklerinde arka sıralarda oturan saray çalışanlarından şarkıya alkışlarla eşlik etmelerini istemiş, ön sırada oturan asillere de "siz de mücevherlerinizi şıkırdatabilirsiniz." diyerek ince bir ayar vermişlerdir. ayrıca bu konser sırasında sarayın tuvaletinde hep birlikte ot içip konserden sonra kikirdeyerek bunu gazetecilere anlatan aşmış insanlardır.

müziğiyle büyü yapan adamdır kendisi.