an itibariyle hiç gay veya lezbien yakın arkadaşımın olmadığını farkettim ve bu çok acı verici. denedim sözlük, samimi olmayı denedim onlarla. en iyi bulduğum kişi bile bir garip. mesaj atıyorsun bi cevap veriyorlar bi vermiyorlar. doğru düzgün oturup muhabbet edemiyorsun. sanırım birbirleriyle sadece sex için buluşuyorlar ya. bunu da bu sözlüğe yazmam çok garip belki ama çok dertliyim. kendimi yalnız hissediyorum ve bir grubun içine dahil olmak istiyorum, beni anlayan insanlar olsun istiyorum ama bir grup yok. hetero arkadaşlarım mükemmel ama onların yanında da tam olarak kendim gibi hissedemiyorum her şeyimi açıkça anlatamıyorum ve bu samimi gelmiyor bana. bakalım ne kadar daha böyle gidecek.
growler hesabımı tekrar aktifleştirdim, ama profil resmi filan koymadım. amaç partner bulmak değil sadece sıkıldığımda veya çok yalnız hissettiğimde bakmak. bunun bana ilginç bir şekilde iyi geldiğini fark ettim.

ön edit: bu gerçek bir itiraf olacak.
itiraf ediyorum, ben aslında transsexuelim yani kendimi kadın gibi hissediyorum. ama zaten zor olan hayatımın daha da zorlaşmasını istemiyorum, ayrıca bedenimi o kadar da kötü bulmuyorum. buyüzden sanırım hayatımın sonuna kadar bir erkek olarak yaşayacağım. kılsız olmadığım ve feminen davranmadığım için sesimin ince olması hariç bu belli olmuyor ki zaten belli etmek te istemiyorum. sevişmek istediğim insanlara bunu söylemiyorum genelde çünkü benden soğuyacaklarını düşünüyorum. ama seviştikten sonra söylediğim birkaç kişi oldu ve olumsuz bir tepki vermediler. sonuçta ne kadar kadın gibi hissetsem de şu an bir erkeğim ve tabiki kadınları seven biri yerine erkekleri seven biriyle sevişmem gerekiyor. zaten artık kendimi pasif gay olarak görüyorum.
hamam fantezim var. ankara ve istanbul'dan hamam tavsiyelerini özelden alabilirim. :d

şu okul acilen bitsin istiyorum artık. bana zorla dayatılan şeyleri yapmak istemiyorum. bi de sokak köpeklerine karşı fobim var sanırım, evet çok korkuyorum. bazen dışarı çıkmıyorum buyüzden sabah erken ve akşam geç saatlerde. bu korkumu nasıl yeneceğim bilmiyorum. ayrıca 3 aydır sex yapmıyorum. evet biraz canım çekiyor ama bu sorun değil. 3 gün sex yapmadığında triplere giren gaylardan değilim çok şükür hıh.

vay bee demek engellilerin de sexe ihtiyacı varmış öyle mi? onların da. bu hakkı bize tanıdığınız için çok teşekkür ederiz, gerçekten bunu söylemeseydiniz hiç sex yapmayacaktım. bu konudan ötürü size olan minettarlığımı dile getirmek istedim sn. başlık sahibi arkadaş. bu arada ahlaki olarak ne kadar sorunlu bilmiyorum ama bence lgbt bireylerin de sex yapmaya ihtiyacı var. oh be... sanırım ötekileştirilen bir birey olarak ötekileştirilen diğer bireyleri ötekileştirmenin dayanılmaz hafifliği diye bir şey gerçekten var. başlığa yazan diğer arkadaşlardan ironi için özür dilerim, güzel yorumlarınızdan ötürü teşekkür ederim.

yaklaşık 2 haftadır depresyondaydım. alman adamla ayrıldım sözlük. en son ona açık ilişki teklif ettim, o da bunu kabul etmeyip bitirelim dedi. belki ben erasmusa başlayınca tekrar devam edermişiz. zannetmiyorum sözlük. erasmus şehrim ondan uzak, tamam avrupada ama uzak. hem bana vakit ayırmayan birine ben neden vakit ayırayım ki? seviyorum onu ama olmaz. evet bazen sevsen de doğru olanı yapman gerekir. şimdi yarın ona özür dilerim tekrar ilişkiye devam edelim desem belki de kabul edecek ama yine aynı şeyler. bir insanın "ilişkiye sahip olmak istiyorum ama bunun için fazla zamanım yok-yoğunum" demesi çok saçma ve o bunu yapıyordu. hayır yani vaktin yoksa ne anlamı var bu ilişkinin. ben de benim için zamanı olmayan birine zaman ayırmayacağım artık. chiao mein lieber. ich liebe dich aber ich kann nicht.

ön edit: bu gerçek bir itiraf olacak.
itiraf ediyorum, ben aslında transsexuelim yani kendimi kadın gibi hissediyorum. ama zaten zor olan hayatımın daha da zorlaşmasını istemiyorum, ayrıca bedenimi o kadar da kötü bulmuyorum. buyüzden sanırım hayatımın sonuna kadar bir erkek olarak yaşayacağım. kılsız olmadığım ve feminen davranmadığım için sesimin ince olması hariç bu belli olmuyor ki zaten belli etmek te istemiyorum. sevişmek istediğim insanlara bunu söylemiyorum genelde çünkü benden soğuyacaklarını düşünüyorum. ama seviştikten sonra söylediğim birkaç kişi oldu ve olumsuz bir tepki vermediler. sonuçta ne kadar kadın gibi hissetsem de şu an bir erkeğim ve tabiki kadınları seven biri yerine erkekleri seven biriyle sevişmem gerekiyor. zaten artık kendimi pasif gay olarak görüyorum.
hamam fantezim var. ankara ve istanbul'dan hamam tavsiyelerini özelden alabilirim. :d

vay bee demek engellilerin de sexe ihtiyacı varmış öyle mi? onların da. bu hakkı bize tanıdığınız için çok teşekkür ederiz, gerçekten bunu söylemeseydiniz hiç sex yapmayacaktım. bu konudan ötürü size olan minettarlığımı dile getirmek istedim sn. başlık sahibi arkadaş. bu arada ahlaki olarak ne kadar sorunlu bilmiyorum ama bence lgbt bireylerin de sex yapmaya ihtiyacı var. oh be... sanırım ötekileştirilen bir birey olarak ötekileştirilen diğer bireyleri ötekileştirmenin dayanılmaz hafifliği diye bir şey gerçekten var. başlığa yazan diğer arkadaşlardan ironi için özür dilerim, güzel yorumlarınızdan ötürü teşekkür ederim.

lise 3 teyken heterosexuel bir çocuğa aşık olmuştum. aynı sınıftaydık ve o bir kızdan hoşlanıyordu. yakın arkadaşı statüsündeydim, klasik işte. sonra lise bitti, farklı üniversite ve şehirlerdeydik, birbirimizle hiç görüşmüyorduk. aradan 4 sene geçmesine rağmen onu unutamamıştım ve adeta kalbim yanıyordu. chat uygulamalarından haberdardım ama tehlikeli olduğunu düşünüyordum ve çok çekiniyordum. sonra lezbien bir arkadaşımla telefonda konuşurken bana chat uygulamasından bulduğu ve seviştiği birini, bunun ne kadar hoş bir şey olduğunu filan anlattı, dikkatli olmak ve her önüme gelenle buluşmamak kaydıyla uygulamaları kullanmamın o kadar da tehlikeli olmayacağını söyledi. benim de aklıma yattı açıkçası, farklı tenlerin bana platoniğimi unutturacağını düşünüyordum, daha doğrusu öyle olmasını istiyordum. sonuçta intihar ve zararlı alışkanlıklar dışında her şeyi deneyebilirdim.
bir chat uygulaması indirdim. 2 ay filan durdu öyle, bir türlü bulamadım uygun kişiyi. biriyle buluştum ama ısınamadım, hatta öpüştük ama en ufak bir şey hissedemedim. sonra buldum, güvenebileceğim birini buldum. kısa süreli arıyordu ve bu benim için iyi bir şeydi. henüz cinsel deneyimim olmamıştı, belki de bunu sevmeyecektim. oyüzden ilk deneyimimi kısa süreli isteyen biriyle yaşamam daha iyiydi. zaten amaç çocuğu unutmak değil miydi aslında? her neyse. buluştuk ve kahve içtik ilk olarak. biraz agresif tavırları beni tedirgin etti, sakin biri olması iyi olurdu. ama bana hep iyi davrandı. birini öpmek, onun vücuduna dokunmak, çıplak olarak birine temas etmek gerçekten çok hoştu. işin ön sevişme sonrası kısmından ilk olduğu için pek bir şey anlamadım, hatta bitse de gitsek modunda takıldım bir süre. bir yandan da "oha şu an resmen sevişiyorum" filan diye düşünüyordum. sex yaptıktan sonra biraz sohbet edip ayrıldık, çabuk bittiğini düşündüm ayrılırken.
peki çocuk? onu unutamadım. farklı tenler unutturmuyormuş. ama sonra kendiliğinden bitti. sex yapmak ne çok mükemmel ne çok kötü, yine de öyle "yapmazsam çıldırırım" gibi bir şey yok her ne kadar bir ihtiyaç olsa da. tabi sevdiğin aşık olduğun insanla başka oluyordur, bilmiyorum henüz.

içinde bulunduğum kategori, ya da her ne ise. aslında engelli bir eşcinsel olmak kötü bir durum değil. yani durumun kendisi sorunlu değil. ama türkiyede doğmak + engelli bir eşcinsel olmak gerçekten büyük bir sorun. lgbt camiası tarafından engelli olduğunuz için, engelli camiası tarafından da açıkça bilmeseler bile kendilerinden farklı olduğunuzun anlaşılması üzerine ötekileştiriliyorsunuz ve gerisi sonsuzmuş gibi gelen bir yalnızlık hissi. ama lgbt camiası tarafından daha çok ötekileştiriliyorum. buyüzden türkiyedeki hiçbir lgbt hareketinin samimiyetine inanmıyorum-inanmayacağım. ayrıca yabancıların yani batılıların oluşturduğu çok güzel dayanışma grupları var engelli eşcinseller olarak. biz daha türkiye'de birbirimizden haberdar olamıyoruz insanlar buluşma günleri filan düzenlerken.

çok mantıklı aslında, lise zamanlarımda hep ileride böyle bir şey yapmayı hayal etmiştim. bu fikri benimseyen çok tatlı lezbien arkadaşlarım da vardı. ama sonra yapabildiğim kadar bekar gezmeye karar verdim. çünkü evlilik eşitliği olan bir yerde sevdiğim erkekle evlenme fikri daha cazip geliyor.

ortada bir adaletsizlik yok bence. hem o teyzenin ne suçu var ya? demek ki birbirlerinin yanında olmak istiyorlar ve öyleler. sanki tontiş gay mı yok dünyada? ayrıca hadi bir de başka birinin anneniz ve babanıza bakarken aynı şeyi düşündüğünü hayal edin bakalım aynı oluyor mu?

bağlanmaktan korkuyorum yani karşımdakini mutlu edip edemeyeceğimden emin değilim ama kısa süreli ilişkilere de gelemiyorum. seviştiğim kişinin benden başkalarıyla da aynı şeyleri yaptığını, bana dokunduğu gibi başkalarına da dokunduğunu bilmek bende bir çeşit miğde bulantısı ve tiksinme duygusu yaratıyor. ayrıca bu şekilde kendimi değersiz hissediyorum. sanırım aradığım şey işin içine duyguları katmadan tek eşli olabileceğimiz bir partner, ama bir yandan duyguların da olması gerektiğini çünkü duygusuz sevişmenin tat vermediğini düşünüyorum. çoğunlukla benden büyük olan yani 30 yaş üstü insanlardan hoşlanıyorum ama bundan memnun değilim. kendi yaşıtlarımdan çok nadir hoşlanıyorum ama onlardan hoşlanmak benim için çok daha hayırlı olurdu. bunun nedeni var mı, çözümü ne keşke öğrenebilsem. bu durum bana kendimi yanlış hissettiriyor.

selam günlük yine ben. drama queen modundan çıktım artık. ondan uzağım ve ellerini özlüyorum. muhtemelen birkaç ay boyunca da onu göremeyeceğim. ama böyle her gün günaydın iyi geceler filan yazmak ta mantıksız geliyor. evet her yerde her şeyde aklıma o geliyor, başkalarında ondan izler arıyorum. ama öyle el ele tutuşamadıktan, kahve içemedikten sonra ne anlamı var ki günaydın mesajlarının? ya da var mı yoksa? bir yandan da sex amaçlı görüşmek isteyen biri var ve sürekli yazıyor. kahve içme teklifini reddetmedim. bunu yaparken ona ihanet ediyormuş gibi hissettim, ama onun da düzenli sex yaptığı bir adam var zaten. ayrıca bana ne kadar kıskanacak da olsa kondom kullanma şartıyla başkalarıyla yapabileceğimi söyledi, ki muhtemelen kendisi de yapacak. neyse, bu konuyu kafamda tartmam gerek. bunun dışında okul başlıyor yine, zaten tatilde de çalıştım. ama çalışmayı seviyorum, bazen ders çalışmaktan zevk aldığımı hissediyorum. sadece sorumluluk hissi çok sıkıcı, kendim istediğim için çalışmak istiyorum ödevler yüzünden değil.

işte bunu yaşamamak için kolileşmiyorum. sex yapıyorum veya sevişiyorum o da yalnızca değeceğine inandığım insanlarla. ya kendinize paket muamelesi yapılmasını nasıl hazmediyorsunuz arkadaşlar? tamam lubunca güzel bi şey belki ben de kimse anlamasın diye kullanıyorum ama koli muhabbeti yapıyorsak bu tür olaylara takılmamamız gerekiyor bence. sonuçta kolinin lubunca anlamı dışında gerçek anlamı da var ve bu ikisi birbirinden biz ne kadar koparmaya çalışsak ta kopamaz. eyyorlamam bu kadardı.

ya böyle sadece bi sene kimseyle duygusal bir ilişkiye girmeyip ülke ülke gezip her ülkede farklı farklı erkeklerle deli gibi sex yapasım var. tabi korunarak. bu bir sene içinde okul filan da olmayacak tabi. sadece sexle dolu koca bir sene. evet hiç duygusal ve hoş değil biliyorum ama bu da benim umrumda değil. ayrıca evet, alman adamı aldatmadım ama bana yazan diğer insanlara ilişkim olduğunu söylemiyorum. çünkü onun da chat uygulamasındaki profilinde single yazıyor. ayrıca yeteri kadar değer vermiyor bana ya bahaneler bahaneler. bu yaz zaten ailemin yanında olacağım için sex yapmayacağım kimseyle. yani planlamıyorum. sonra eğer böyle devam ederse tam erasmus başlarken ayrılık mesajı yollarım bi tane. zaten erasmusu uzaktaki sevgiliyle geçirmek iyi fikir değil. oh be, tüm kirli çamaşırlarımı döktüm. ayrıca başka adamlarla sex içerikli konuşmakta bi sakınca görmüyorum. çünkü onun bana ne kadar sadık olduğunu bilemiyorum ve bazı günler 2 mesaj filan yazışıyoruz toplam, ilişkide gibi hissetmiyorum.