ödev yapınca fırça yiyen insandır
sınav sonrası yanındaki çocuktan küfür yiyen insandır
çivi yazısı, arapça diye yazısıyla dalga geçilen insandır
sevgiliye defterine bıraktığı aşk itirafını sevgiliden, hocam biri defterimin orta yerini karalamış' şeklinde işiten insandır
ödev geçiren arkadaştan beddua işiten insandır
günahtır yani, elinde değildir garibanın

sümerler'dendir.

(bkz: çivi yazısı)

el yazısı kötü olanlara hetero deniyor bizim burada.

hayatımıza bilgisayar girdiğinden bu yana sayısı hızla artmaktadır.*

(bkz: doktor)

(bkz: salonika)

okulda azarlama ve dışlanmanın verdiği eziklikle (sırf puanları çok yüksek ve herkes bir gün ellerine düşsün diye) piçliğine doktor olduklarını düşündüğüm insanlardır

babam yazımı görünce şöyle derdi;

" oğlum bu ne! at oynamış yonca tarlası gibi."

önceden daha kötüydü yazım. insanlar bakınca aynanın önünde 3 kere bloody mary demiş gibi gözleri yerinden çıkar kalp krizi geçirirlerdi.

buyrun benim

veeeee buyrun bir de benim! "edebiyat öğretmeninin yazısı böyle mi olur?" diyerek beni kınayan ve eleştirenlere cevap vermek istiyorum. güzel yazı yazabilmek edebiyatla haşır neşir olmakla değil, çizim yeteneğiyle ilgilidir. cin ali bile çizemeyen biri - örneğin ben- doğal olarak iyi bir el yazısına sahip değildir. kardeşim iktisat mezunudur. ama adamın çizim yeteneği var, inci gibi yazar.

dişiyseniz çok şaşırılan bir durum oluyor nedense sanki tüm kadınların yazısı çok düzgün olmak zorundaymış gibi..

sevmediğim bişeydir. insan yazısını düzeltmeli. olmaz öyle çirkin yazı. etik değil.

çalıştığım işyerinde yazımı gören müşteriler ve arkadaşlarım doktor olmalıymışsın derler. o kadar kötü yani. *

(bkz: el yazısı inci gibi olan insan)

doktor kadar kötü

bir doktor adayı olarak elbette yazım kötü. lisede de kötüydü hala kötü. bide çok sağlam not tutuyorum bu sayede sonra mükemmel el yazısıyla ev arkadaşım baştan yazar ve ben onun yazdığından çalışırım.
işin güzel tarafıda benim ne yzadığımı anlamaya çalışırken insanları anlamsız ve yeni kelimeler türetmesi. tüh ya keşke yazsaydım kendime yeni bir dil oluştururdum.

benimdir o. öğrencilş hayatımdan beri öğretmenlerim, arkadaşlarım hatta ailem (hayır size ne) tarafından uyarılara ve alaylara maruz kalmama neden olmuştur. ahh ayşe hoca az uğraşmadın yazım adam olsun diye burdan sesleniyorum: yazım hala bi boka benzemiyor hocazm çok üzgünüm dattebayo.

lise eğitimimden sonra bozulmaya başlamış, üniversite eğitimimde evrimleşerek dönüşüm geçirmiş ve bugünkü anlaşılmaz ve katlanılmaz halini almıştır el yazım...
ama, değiştirmeye çabalasam da bir sonuç vermemektedir...
psikolojik derinlikleri olduğuna inandığım bir sorundur...
yassıktır bana...

kesinlikle ben değilim. kim yazımı görürse ilk verdiği tepki "oha yazın çok güzel ya, niye ben böyle yazamıyorum" oluyor. kızlar falan çok kıskanıyor mesela.