ray: londrada bir evde, altında asla açılmayacak hediye paketleri bulunan bir ev var. düşündüm ki, eğer hayatta kalabilirsem, o eve giderim ordaki anneden özür dilerim, ve bana ne ceza verirse kabul ederim. ölüm, hapis... fark etmez. çünkü ölüyken ya da hapisteyken en azından siktiğimin brujunda olmazsın.

sonra bir aydınlanma gibi anladım ki ha siktir, belki de cehennem budur. sonsuzluğun kalan kısmını brüjde geçirmek. ve o zaman gerçekten ümid ettim ki ölmemeyim. kesinlikle ama kesinlikle ölmek istemiyorum.

ray parkta çocukları izlemektedir ve kafasına silahını dayamıştır:

ken: ne sikim yapiyorsun ray?
ray: sen ne sikim yapıyorsun?
ken: hiçbir şey.
ray: aman allahım, beni öldürecektin.
ken: hayır, sen kendini öldürecektin asıl!
ray: olsun, kendimi öldürmeye hakkım var.
ken: hayır, yok!
ray: neee? senin beni öldürmeye hakkın var ama benim kendimi öldürmeye hakkım yok. sence bu adil mi?

ray: [ağlayarak] ben küçük bir çocuğu öldürdüm!
ken: o zaman diğer küçük çocuğu kurtar. burdan git, bu işi birak ve iyi bir şey yapmaya çalış. ölü birine yardım edemezsin. ölen çocuğu geri getiremezsin. ama ölecek olan sıradaki çocuğu kurtarabilirsin (abooo, hüngür hüngür ağlanır, spoiler olmakla beraber ray'in öldürüleceğinden bahsetmeye çalışıyor).
ray: naapcam, doktor mu olacam? sınava falan girmek gerekir.

in bruges'dan

ken: yukarı geliyor musun??
ray: yukarıda ne var?
ken: manzara.
ray: nerenin manzarası, aşağının mı? aşağıyı burdan da görüyorum.
ken: ray, dünyadaki en kötü turistsin.
ray: ken, ben dublinde büyüdüm. dublini severim. eğer bir çiftlikte büyüseydim ve özürlü olsaydım,brüj beni etkilerdi ama değilim ve etkilemiyor.
...
ray: sen de mi amerikalısın?
denise: hayır, amsterdamlıyım.
ray: amsterdam! amsterdamda bir sürü kaşar orospu var di mi?
denise: evet, onun için bruja geldim. amıma daha fazla ediyor.
...

(bkz: sevgili)
(bkz: para)
(bkz: ev)
(bkz: araba)
(bkz: yat)
(bkz: yalı)

hayatın apansızın şaka yaptığı, şaka sonucu ayakları tutmaz olan ve gözlü solan, buna rağmen hayata hiç darılmayan, bunun üzerine hayatın aşık olup asla terk etmediği şarkıcıdır.

zira kedisi acısını da çeker kahrolur, sefasını da sürer mest olur. suskun da olur şarkılar da söyler.

(bkz: bu ilk değil ki)

über sözlerini tekrar belirtmek istediğim şarkıdır

(bkz: ben seni sevmedim)
(bkz: ben seni sevmedim)
(bkz: ben yalan söyledim)
(bkz: çok sevdim)
(bkz: git de gebereyim)
(bkz: git de gebereyim)
(bkz: git de gebereyim)
(bkz: bırak seveyim)
(bkz: rahat edeyim)

başlığı açan arkadaşa beş pekiyi veriyorum. gerçekten de müjde ar'ın seksenlerde yaptığı filmler arasında asiye nasıl kurtulur ve teyzem ile birlikte ayrı bir yerde duran, avrupa yapımı olsa yabancı dil oskari alacak filmdir.

sözlükten ayrıldıktan sonra 45 dakikalık telefon görüşmeleriyle beni yerden yere vuran ex yazardır. ayrıca telefonda sesi ve üslubu o kadar çekici ki hemen boşalıyorum.

efendim ben çocukken de herkesten akıllı, müthiş zeki bir çocuktum. arkadaşım arda ise tam bir maldı. ikimizin de en sevdiği çizgi dizi tabi ki thunder catsti. bu salak arda tandır ketz başlasın diye saati falan ileri alırdı, o kadar salaktı. ben ise çok farklı bir sebepten, kökenlerimi öğrenmek, tanımak için izliyordum. çünkü 4 yaşımda kedilerin soyundan geldiğimi, birgün tüm kedilerin başına geçeceğimi, kaplanları aslanları kulum köpeğim edeceğimi daha 4 yaşında falan anlamıştım.

öyle özel güçlerim olmadığını biliyordum. fiziksel olarak kendimi güçlendirmem ve uçmak için bir alet geliştirmem gerekiyordu. bunları yaptıktan sonra tüm kediler bana biat edecekti ve ben de uyuşturucu tacirlerine ve terröristlere karşı savaşacaktım.

birinci sınıfın yazında bu işin böyle gitmeyeceğine karar vermiştim. okumayı öğrenmiştim ve artık okula gitmeme gerek yoktu. hem de çok sıkılıyordum ve böylece evden kaçmaya karar verdim. böylece sokakların bilimini öğrenecek ve uçmamı sağlayacak olan aletleri toparlayacaktım.

öyle ha deyince evden kaçılmaz. hazırlık yapmalıydım. fiziğimi güçlendirmeye karar verdim. küvette nefesimi tutuyor, 3 metre yükseklikteki duvarlardan atlıyor, hergün kendimi biraz daha geliştiriyordum. artık evden çıkarken kapıdan çıkmıyor, birinci kattaki balkondan atlıyor, geri de oradan tırmanıyordum.

birgün sıkıntı canıma tak etti ve o an kaçmam gerektiğini anladım. hızlıca kapıya yöneldim, sinsice açıp merdivenleri koşar adımlarla inerken paldır küldür düştüm ve ağlama sesimi duyan herkes geldi. ben de planımı ertelemek zorunda kaldım.

birkaç gün sonra, akşam üzeri tekrar evden kaçmaya karar verdim. ama bahçede komşunun gerizekalı kızı elife rasladım. elif çok korkak bir kızdı. ikinci sınıfı bitirmesine rağmen hayalet avcılarının jeneriğinde ekrana doğru uçan hayaletlerden korkuyordu. ben de onu korkutmaya bayılıyordum. işte kah kaç kız çalıların arasında hayalet var, koş kız bahçeye köpek girmiş, dur kız sessiz ol cinler peşimizde derken elifi annesi akşam yemeğine çağırdı.

yalnız kalınca yine sıkıldım ve planımı hatırladım. hemen apartmanın bahçe kapısına yöneldim. evet, işte dışarıdaydım. ama hava kararıyordu ve korktuğum için az ilerideki bakkala girdim. 2 tane tombi aldım. parasını sonra verecem dedim. eve geldim ve tombilerimi yedim.

sonraki günlerde tek başına kaçmanın çok sıkıcı olacağına karar verdim ve benden 2 yaş küçük arkadaşım tahsini de benimle kaçmaya ikna ettim. bu tahsin ile bir öğlen çıktık apartmanın bahçesinden, biraz gittik, bu salak korktu ve ben geri dönecem dedi. sus dedim tahsine, yoksa seni çingenelere satarım. çığlık çığlığa ağlamaya başladı angut. zor sakinleştirdim. mersin'de, yazın öğle sıcağında sokakları arşınlıyorduk. tam bir daire çizmiş, keşif gezimizi tamamlamıştık. bunu isteyerek yapmamıştık. hep sağa dönerek devam ettiğimiz için yolumuza, arka sokağı dolanıp apartmanın önüne çıkmıştık yine. çok yorulmuştuk ve dinlenmeye karar verdik. sonra bu salak tahsin'in burnu kanadı. bu gerizekalının burnu kışın kuruluktan yazın sıcaktan habire kanardı. burnu kanayınca çığlık çığlığa ağlamaya başladı yine. anası da duydu bunu, balkona çıkıp eve çağırdı. ben de kendi evimize gittim çünkü karnım acıkmıştı.

ertesi gün, topluma yararlı bir birey olmaya karar verdim. apartmanın dış cephesi toz olmuştu ve benden başka kimse bunu hortumla yıkamayı akıl edemiyordu. aldım bahçe hortumunu, açtım bahçe musluğunu, başladım duvarları yıkamaya. zemin katta oturanların balkonlarını da yıkıyor, asılı çamaşırlarını, balkon masalarını, masa örtülerini bir de ben temizliyordum. sonra sıra camlara geldi. ben hortumu cama tutunca açık camdan evin içini de temizlemiş oluyordum ki salak karı çıktı bas bas bağırdı bana. sonra da gelip tokat attı. ben de ağlaya ağlaya eve gittim anneme anlattım.

annem de beni suçlu bulunca dünyam yıkılmıştı. kesin evden kaçacaktım. sinsice atladım balkondan. apartmanın bahçesinden çıktım, yolun karşısına geçtim. 2-3 saat dolaştıktan sonra çok susadım. salaklarla geze geze ben de salaklaşmış, yanıma su almamıştım. gideyim de bizim apartmanın yanındaki parkın çeşmesinden su içeyim dedim. o kadar yolu geri yürüdüm. parkta babamı gördüm. nerdesin lan eşşoleşek dedi. şoka girmiştim, yakalanmıştım.

seni arıyoruz saatlerdir falan filan bu tarz şeyler söylüyor. hızlıca bir plan yapmalıydım. ona duymak istediklerini söyleyecek, sonra da bir zayıf anını yakalayıp koşa koşa uzaklaşacaktım.

beni kaçırdılar dedim. ter içinde kalmışsın eşşoleşek dedi. tam kaçmak için bir an kolluyodum ki, dondurma yemeye gidiyoruz, yürü eve de üstünü başını temizle dedi. koşa koşa eve gittim.

ertesi gün kuzenim geldi, sonra falanca geldi, filanca gitti derken okul açıldı, bizim kaçma işi başka bahara kaldı...

esasen ingilizcede beyazlatmak/çamaşır suyusu anlamına gelen kelimedir. japonlarda tdk olmadığından yabancı kelimeleri genellikle olduğu gibi alırlar.

korkuya mahal yoktur. haberin tamamını okuyup biraz yorumlarsak endişelerimiz geçecektir. din kültürü dersine bir tane caferi imam çağırmışlar ve bu imam caferilik senin alevilik benim anlatmış. din budur, ya da bakın buna inanacaksınız dememiştir herhalde. muhtemelen biz buna inanıyoruz, şu şu şu sebeplerden demiştir.

eşcinsellik üzerinden bir örnek verecek olrusak, cinsellik dersinde eşcinsellerle ilgili ünitede bir eşcinsel konuşmacı çağırmak kadar normaldir.

ara ara görüştüğüm bir çocuğa seni samimi bulmuyorum demiştim, gözleri dolmuştu. en ağırı mı bilmem ama her hangi birine seni samimi bulmuyorum demek baya ağır galiba...

çeşit çeşittir.

mesela ben yeni bir işe giriyorum. yakışıklı patronum bana aşık oluyor. beraber sohbet ediyor, film izliyor, tatile gidiyor, spor yapıyor; seviyor, seviyor, seviyoruz birbirimizi.

yüzeysel olmak gerekirse seksten, eşcinsellikten ve bu tarz şeylerden bolca bahsetmiş üç beş edebiyatçı abimizin içine konumlandırıldığı bir edebi akımdır.

pek çok eşcinselin mecburen yapmak zorunda kaldığıdır. evet, toplumun yapısı yüzünden pekçoğumuz maalesef sinsilikte doktora yapmış iki yüzlü, iki hayatlı yalancılarız.

paketteki son sigara çok hüzünlüdür. hüznünü anlatmak için bir kelime bulamıyorum. hüznü yalnızlığından mı kaynaklanır, onu da bilmiyorum.

belki de kişinin zaman zaman kendisini paketteki son sigara gibi hissetmesinden kaynaklanır. tek başına. var olma amacına henüz ulaşamamış. en sona saklanmış. etrafındakiler teker teker muradına ermiş. seni ise ne kimseye veriyor, ne de kendisi içiyor pakedin sahibi. saatlerce uyuyor. sonra seni bir nefeste içip yeni bir paket alıyor. olan sana oluyor. dumanının altında yana yana kül olduğunla kalıyorsun.

reha erdem'in en güzel filmi olarak görülmese de beni en çok sarmış sarmalamış süsper eğlenceli aile sıcaklığında bir filmdir.

spoiler:

erkekler ikiye ayrılır: vediği yüzüğü geri istemeyenler ve verdiği yüzüğü geri isteyenler.

ucuz pop benim için ideal poptur. takip etmesi kolay, dinlemesi kolay, ezberlemesi kolay, enstrüma çalıyorsanız çalması kolay.

ucuz pop'tan tek beklentim beni eğlendirmesiyken üstüne bonus olarak bu kadar kolaylık kazandırması bence çok şahane bir şey.

yıllar önce sanırım rıdvan dilmener'in bir yazısında vardı. "yıllarca hande yener'i ve onun gibileri eleştirip durdum. ama dün anladım ki çok başarılılar. çünkü müziği sanat olarak değil eğlendirmek için yapıyorlar, ve itiraf etmeliyim ki ben bile çok eğlendim" mealinde bir şey yazmıştı.

işte ucuz pop aşağı yukarı budur, bağlayamadım bir yere.

öncelikle, doğrusu klasik batı müziği olsa gerek.

benim için genellikle vivaldi ve kemandan ibarettir. bu konuya işte bu kadar yüzeysel yaklaşırım. mozartından bachına hepsi bana sıkıcı geliyor. evet.

halbu ki, kiboş öyle mi? mutluysam da, mutsuzsam da, neşelenmek istesem de, hüzünlenmek istesem de kiboş hep en iyisidir.