hayır tabi ki benim fikrimdi masaya onları koymak. psikoloğum sadece dolaylı olarak anlat dediği için böyle bir şey yaptım. ve yaptığımı anlattığımda da bu davranışla ilgili hiçbir eleştiride bulunmadı. aksine beni dinlemedikleri için başka seçeneğimin kalmadığını kendimi bu şekilde ifade ettiğimi söyledi.

psikoloğumu keşke çok önceden değiştirseydim. çünkü olaylar bu raddeye gelmeden çok önce vasıfsız bir üçkağıtçı olduüunu farketmiştim. çok para dökmek istemediğim için oldukça uygun seans ücreti olan bir psikoloğa gittim. bu belki benim hatam olabilir ama sürekli zam yapıp seans sayısını arttırmaya çalıştı.
tamam her şeye zam geliyor haksız sayılmaz makul bir fiyat arttırımı konusunda ama sürekli zam yapıp seans sayısını arttırmaya ve her fırsatta daha işin başında olduğumuzu vurgulamasında bir dolandırıcılık seziyordum.
yani sıradan bir konuda müşteri çekmek için uygun fiyatlar belirleyip müşteriyi bağlayınca fiyat artırmak ticarette olağan karşılanabilecek bir durum olabilir ama bir psikoloğun buna tenezzül etmemesi gerekirr diye düşünüyorum.
bu sadece bir örnek.
pandemi sürecinde de mesela önce online görüşmeyi teklif edip kesinlikle birebir görüşme yapmayacağını söylemişti. ben webcam üzerinden görüşemeyiz ailemle yaşıyorum rahat konuşamam deyince önce kestirip attı. daha sonra ben geri adım atmayınca vazgeçip çağırmaya başladı.
onun da sebebi başkasının ofisini kullanıyor oluşu. anladığım kadarıyla ofise ücret ödememek için pandemiyi fırsata çevirmek istedi. buna benzer pek çok saçmalığa muhatap etti. beni.
neyse kutuldum gözüyle bakıyorum ama bundan sonra psikoloğa gider miyim bilmiyorum. cidden risklli bir durum.

bide şimdi yeni bir psikoloğa gitsem 6 ay boyunca anlattıklarımı baştan anlatmam gerekecek. zaten her ayrılmak istediğimde de yulan bir ton seans çöp olacak bakışıyla bırakamadım. bildiğin tuzak gibi bişey. hayır pahalı bir psikoloğa gitsem onun da garantisi yok ki. ucuza kurtuldum diyorum.

prisoners of ourselves
güzel bir kitap. öneririm.

sikmek(!) değil de benden bir tane daha olsa ne hissederdim acaba. düşünsene evde senden bir tane daha var. sevişir miydim, tiksinir miydim, evi temizlersen yatarım derdim ama tabi o benle yatar mıydı.. yani ben ahaha kafam karıştı jdfskl

aydın diye geçinen kesimden iyice tiksinmemi sağlayan sözleşme.
biliyorsunuz bir süredir tartışılıp duruyor. geri kafalılar tarafından nasıl eleştirildiği ortada ama sözleşmeyi savunanların argümanlarına baktıkça deliriyorum.
sözleşmenin sadece kadına şiddete yaptırımı olduğunu, lgbti bireyleri kapsamadığını söyleyip duruyorlar. resmen hep bir ağızdan lgbti bireylere uygulanan şiddeti normalleştiriyorlar ve bir allahın kulu da kalkıp demiyor kardeşim olay şiddete karşı korunmaksa neden lgbti leri kapsamasın diye. hepsi hemfikir olmuş lgbti bireylere şiddet uygulanabileceği konusunda.

bu sözlüğe biraz içimi dökmek için kaydoldum aslında.
bundan 6 ay kadar önce çoğumuzun eşcinsel olmamızdan dolayı yaşadığı benzer problemler üzerine psikoloğa gitmeye başladım.
aslında ailem pek fena insanlar değiller. hatta eşcinsel olduğumu söylediğimde muhafazakar insanlar olmalarına rağmen başta üzülseler de kabullendiler durumu.

fakat ben psikoloğuma ne anlattıysam her problemi annemle, babamla olan ilişkime bağladı sonunda. eşcinsel olduğumu kabul etseler bile bir seks hayatım olduğunu kabul etmeleri gerektiğini. 27 yaşında bir birey olarak bunun normal olduğunu onlara kabul ettirmem gerektiğini bana bir şekilde empoze etti. annemle babam bu konuyu doğrudan konuşmaktan kaçındıkları için onlara dolaylı olarak bir seks hayatım olduğunu göstermem gerektiğini ifade etti.
pek çok kez konuşmaya çalışsam da ailem konuyu hep kapattı. ben de en son dildomu ve kayganlaştırıcımı odamda masamın üzerinde bırakmaya başladım. kapımı da açık bırakıyordum. annem önce yanlışlıkla orada unuttuğumu sanıp çekmeceme koymuş. ben tekrar oradan alıp masamın üzerine bırakıyordum.
psikoloğum da beni her seferinde takdir ediyordu bu davranıışlarımdan dolayı.
babam da masamın üzerindekileri görünce evde baya bir kıyamet kopmuş. o gün eve gittiğimde televizyon kırılmış annemi ağlarken buldum. babam etrafı kırıp dağıtıp gitmiş.
anneme bir seks hayatım olduğunu kabullenmedikleri için bunu yapmak zorunda kaldığımı söyleyince. abimin ve ablalarımın da seks hayatı olduğunu ama onlarla konuşmadıklarını. burunlarına sokmadıklarını söyledi. eşcinsel olduğumu kabullendiklerini fakat bunun eşcinsellikle alakalı bir şey olmadığını fark ettim. resmen psikoloğum tarafından gaza getirilerek beni olduğum gibi kabul etmiş, desteklemiş ailemle aramı bozdum.
bunun üzerine psikoloğumun ne kadar yetkin olabileceğini sorguladım. eşcinselliğin hastalık olduğunu düşünen psikologlar kadar muhafazakar insanlardan nefret eden psikologlar da var galiba. olayı danışanının probleminden çıkarıp kişiselleştirenler de var belli ki ve bunu zamanla beyninizi yıkıyarak yapıyorlar. psikoloğunuzu seçerken dikkatli olun!

beşiktaşlı futbolcu.
bir ara canlı yayında poposunu açmıştı. o günden beri bir daha açar mı acaba diye sıkı takipteyim. bir daha götünü açmadı ama adam çalışıp baklava yapmış. şimdi her fırsatta görmemiş gibi onları açıp gösteriyor.


*

normalde insanlar ilk başta sadece afrikada yaşıyorlardı. şimdi ayak basmadıkları yer kalmadı. kutuplarda bile her karışta yürümüşlerdir. aslında tek bir kıta insanlara tahsis edilmeli. bence yeterli. avustralya olabilir.

ya çok mutsuzum. kullanıcı adı yerine soyadımı yazmışım yanlışlıkla.

problemlerle boğuşan gençler için sıkıcı olmayan kamu spotu tadında bir dizi.

kadına şiddet uygulayan bir sığır olduğunu öğrendik yakın zamanda.

sık sık ziyaret ettiğim bir şehir.
merkezi iyice betona dönmüş. halbuki yeşilliğiyle bilinirdi.

sakin kafayla izlenmesi gereken dizi. kafa dağıtayım diyerek izlenecek çerezlik dizilerden değil.